Od początku fotografii fińscy fotografowie doskonale uchwycili piękno naturalnych krajobrazów, zmagania i codzienne życie mieszkańców Finlandii oraz ważne momenty historyczne. To tylko niektóre z najlepszych, zarówno przeszłych, jak i obecnych:
Elina Brotherus
Uważany za jednego z najbardziej znanych na świecie fińskich fotografów, Brotherus bada między innymi obecność i brak miłości w swojej pracy oraz relacje między ludźmi i krajobrazami. Często jest wystawiana w głównych fińskich muzeach i za granicą, a także jako laureatka nagrody PMU Carte Blanche 2017, jej prace są obecnie pokazywane w Centrum Pompidou w Paryżu.
Motyw Marcello / Dzięki uprzejmości Eliny Brotherus
Matti Aikio
Aikio to jedna z najwybitniejszych i najbardziej popularnych twórczyń na fińskiej scenie artystycznej. Jako artysta wizualny zajmuje się głównie fotografią i wideo, a także rzeźbą i sztuką dźwiękową. Pochodzi z rodziny pasterskiej reniferów Sami, pracy, którą nadal wykonuje wraz ze swoją sztuką i często zwraca uwagę na zmagania swojego ludu poprzez swoje prace.
Przykład pracy Aikio / Matti Aikio / Flickr
Nana i Felix
Nana i Felix to koreańsko-fiński duet artystyczny, którego zdjęcia pokazano w obu krajach. Obaj wykorzystują swoje różne środowiska, aby badać problemy społeczne i polityczne za pomocą języka sztuki fotograficznej. Patrzą na to, jak funkcjonują różne systemy społeczne, kto wyznacza granice i dlaczego.
Claire Aho
Claire Aho, fotografka i pisarka, była jedną z pierwszych pionierek fotografii kolorowej w Finlandii w latach 50. i 60. W 1968 r. Jej zdjęcia z Helsinek zostały wykorzystane do reprezentowania Finlandii na wystawie Skandynawii w Kilonii w Niemczech. Te zdjęcia dają wgląd w to, jak wyglądało wówczas miasto. W późniejszych latach koncentrowała się głównie na fikcji i zdobyła prestiżową nagrodę Finlandia w 2009 roku.
Port South Helsinki w 1968 r. / Dzięki uprzejmości claireaho.com
IK Inha
Inha jest określana mianem „wielkiego mistrza” fińskiej fotografii w czasie, który jest obecnie znany jako Złoty Wiek Sztuki Fińskiej. Kronikował fińskie tradycje ludowe i krajobrazy z przełomu XIX i XX wieku, które szybko zanikały w wyniku industrializacji. On nawet podróżował po wsi rowerem, aby zrobić te zdjęcia. Był także jednym z pierwszych fotografów z Finlandii, którzy zostali wysłani za granicę w celu fotografowania zagranicznych konfliktów dla fińskich gazet.
Zdjęcie Inha z portu w Helsinkach zrobione w 1908 r. / IKInha / Flickr
Per Olav Jansson
Brat fińskiego artysty i pisarza Tove'a Janssona, twórcy serii Muminki, Olav pochodził z niezwykle udanej rodziny twórczej, która nadal stanowi ważną część fińskiej sceny twórczej. Nie tylko dokumentował zdjęcia swojej siostry, które były wykorzystywane w jej biografiach, założył firmę fotograficzną ze swoim bratem Larsem i miał wystawy indywidualne w Finlandii.
Jedno ze zdjęć jego siostry Tove / Pera Olava Janssona autorstwa Per Olava Janssona
Eija-Liisa Ahtila
Ahtila to wybitna artystka i twórczyni filmów, która pracowała na wystawie Tate Modern w Londynie, projekcie wideo prezentowanym w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, a także była profesorem fińskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jej praca bada tematy tożsamości i feminizmu, koncentrując się szczególnie na kobietach, które przeżyły traumatyczne doświadczenia.
Dzięki uprzejmości Eija-Liisa i Marian Goodman Gallery
Signe Brander
Brander jest najbardziej znana z kolekcji zdjęć, które odzwierciedlają zmieniający się pejzaż miejski Helsinek na początku XX wieku, czas wielkich zmian społecznych, politycznych i fizycznych w Finlandii. Wykonała także wiele zdjęć starych pól bitewnych w wojnie fińskiej w latach 1808–18. Pamiętana jest nie tylko za zapisanie tego, jak wtedy wyglądała Helsinki, ale także za to, że była jedną z pierwszych fotografek, które otrzymały zlecenie na taką pracę.
Jedno ze zdjęć Brandera z Helsinek w 1907 roku / Signe Brander / Goodfreephotos.com
Ismo Hölttö
Hölttö był kolejnym fotografem, który udokumentował zmianę społeczną w latach 60. i uchwycił zdjęcia osób zmarginalizowanych i często pomijanych, w tym przypadku Romów i innych odległych społeczności. Swoją kolekcję nakręcił w ciągu dziewięciu lat, zaczynając od zaledwie 22 lat i obecnie jest reprezentowany w kilku krajach w całej Europie.
Ismo Hölttö: Helsinki, Finlandia, 1966
