Od nowych fal techno, które skręcają w kosmos, po ostatnie wydania mieszkańców Berghain, po ponadczasowe utwory elektronicznych czarodziejów, stworzyliśmy najlepszą ścieżkę dźwiękową techno w Berlinie. Na tym właśnie opierało się znakomite, ekspresyjne i antyautorytatywne życie nocne w Berlinie.
Kollektiv Turmstrasse - „Przepraszam za spóźnienie”
Ten utwór jest ulubionym klubem w Berlinie. Szybko rozwijającej się linii basu i bębnowemu bębnowemu towarzyszą posiekane próbki wokalu podczas pierwszych kilku taktów, które są łatwo rozpoznawalne za każdym razem, gdy DJ je miksuje. dark synth melody przenosi utwór na inny poziom. Siłą napędową jest połączenie prostej linii basu z chwytliwym hakiem wokalu, który pozostanie w twojej głowie kilka godzin po tym, jak utwór zniknie.
Trentemøller - „Wampir”
Czas utworu 6/8 sprawia, że „Vamp” wyróżnia się, gdy tocząca się linia basu flirtuje z rockiem i przewraca ciemną i zniekształconą elektroniczną naturę, a analogowe syntezatory przebijają bas jak topór przez drewno. Wraz ze wzrostem ścieżki, podobnie jak perkusja, staje się coraz bardziej zautomatyzowana z każdym uderzeniem. Połączenie dark rocka i muzyki elektronicznej jest tak dobrze zrobione, że ten liczący ponad 10 lat utwór przetrwa próbę czasu.
Maceo Plex - „Solar Detroit”
Pełen ciemnej materii „Solar Detroit” jest złotem na parkiecie. Wprowadzenie do utworu, z ciężkim bębnem i stale toczącym się werblem w stylu militarnym, przenosi się do ciemnego i złowieszczego pokoju. Gdy inne elementy perkusyjne wchodzą w pustkę, utwór powoli się powiększa, aż do tego ciemnego pokoju przedostaje się promień słońca, po którym pojawiają się pierwsze nuty melodii, które przeciekają przez pęknięcia, po czym otwierają się i odsłaniają świat syntezy.
Dettmann | Klock - „Phantom Studies”
Ten najnowszy utwór autorstwa największych mieszkańców Berghain reprezentuje tajemnice tej znanej świątyni techno. Dzięki szybkiemu tempu i powtarzającej się melodii syntezatora, która odbija się od lewej do prawej, tylko sam system dźwiękowy Berghain może pokazać prawdziwe kunszt tego utworu. Połączenie sub-basu i kickbacka jest minimalne i ciemne, a perkusja powoli narasta, dodając nowe tempo w miarę postępu.
Kratownica - „Brockweir”
To prawdopodobnie najciemniejszy utwór techno na świecie. Ciągle toczący się, mocno zniekształcony syntezator natychmiast narusza twoje uszy dźwiękami przypominającymi kosmitów walczących w ciemnym kosmosie za pomocą pistoletów laserowych - wszystko powoli buduje się do niezapomnianej kropli mamuta. Słuchając tego utworu, pamiętaj o uszach i sąsiadach.
Jonas Saalbach - „Bonnie”
„Bonnie” z najnowszego albumu Jonasa Saalbacha „Perspective” to podróż ze strzelistymi strunami i pulsującą linią basu, która sprawia, że serce przyspiesza, a jednocześnie uspokaja duszę. Ścieżka łączy miękkie akordy z dobrze dobranymi elementami perkusyjnymi, podczas gdy linia syntezatora o wysokiej tonacji przyciąga uwagę. Te różne elementy są wypaczone na całej ścieżce, a rytm poszerza się wraz ze wzrostem głębokości.
Dirk Sid Eno - „Morgens In Odonien”
Ten utwór jest poświęcony Dantze Odonien, klubowi techno w Kolonii, z dużą przestrzenią na zewnątrz i rustykalnym klimatem - bliskim krewnym berlińskiego Sisyphos. Odzwierciedla poranne klimaty, w których grają jedni z najlepszych DJ-ów. Przyciąga Cię perkusja w stylu Steampunk, a piękny postęp akordów i wspaniała syntezatorowa melodia podtrzymują energię podczas tańca.
Pavel Petrov - „Ayahuasca”
Zgodnie ze swoją nazwą ten utwór to prawdziwa podróż. Łącząc świat duchowy i elektroniczny Pavel Pietrow prowadzi cię powoli, najpierw dodając warstwa po warstwie syntezatorów teksturalnych, od czasu do czasu szeptem boskich wokali. Poczuj kompilację bitów i buduj, aż mamut spadnie.
Acid Pauli - „Ayam”
„Ayam” z najnowszego albumu Acid Pauli BLD jest czymś więcej niż hitem na parkiecie. To głębsze i bardziej inteligentne spojrzenie na sposób, w jaki można tworzyć muzykę taneczną bez dominującego bębna na cztery piętra. Wiele melodii i ciepłych instrumentów perkusyjnych unosi się w powietrzu w miarę kształtowania się rowka. Tekstury toru brzmią jak zwierzęta mogłyby się komunikować poprzez syntezę.
