Na świecie istnieją miliony pisarzy, ale tylko nieliczni zostaną zapamiętani na przestrzeni wieków jako prawdziwi luminarze, którzy ukształtowali ten statek. Poniżej znajduje się dziesięciu pisarzy, którzy potrafili tworzyć literaturę w nowy sposób - zmieniając w ten sposób samą formę sztuki.
Franz Kafka
Franz Kafka był na początku osobą skomplikowaną - niemieckojęzycznym Żydem mieszkającym w (wówczas) czeskiej i niemieckiej Pradze; jego tożsamość zawsze była mylącym czynnikiem w jego życiu. To i inne czynniki doprowadziły do depresji na całe życie, co ujawniło się w jego pisarstwie - pisząc, że Kafka nienawidził tak bardzo, że złożył swojemu najlepszemu przyjacielowi obietnicę spalenia go, gdy umrze. Jego przyjaciel nie słuchał, ponieważ widział to, czym tak naprawdę było - skomplikowane, trudne, a co najważniejsze, nowe i oryginalne dzieło, którego świat nigdy wcześniej nie widział.
Joyce rozmawia z wydawcami Anonymous, WikimediaCommons
James Joyce
James Joyce, irlandzki pisarz, który dał światu przełomowe dzieła, takie jak Ulysses i Finnegan's Wake, używał języka angielskiego w taki sposób, że nigdy przedtem nie był używany i nie był używany od jego śmierci w 1941 roku. Czołowy członek Awangardowy XX- wieczny ruch w literaturze, teksty Joyce'a często są strumieniem świadomości, naśladując ludzkie myśli tak blisko, jak to możliwe. Joyce był w stanie naginać język angielski, często tworząc własne słowa, które w jakiś sposób pozostają zrozumiałe dla tych, którzy decydują się podjąć monumentalne zadanie czytania jego dzieła.
Jack Kerouac
Jack Kerouac, jeden z pionierów pokolenia amerykańskich pisarzy Beat, jest pamiętany ze swojego spontanicznego stylu i płynnej prozy. Nikt nie omawiał poruszanych przez niego tematów (narkotyki, jazz i rozwiązłość) w taki sposób, w jaki je obejmował. Jego metoda pisania polegała na improwizacji zdań i nigdy nie edytowaniu, co dało niesamowitą pracę. Zmienił jednak nie tylko literaturę - był zasadniczo jedną z osób, które zapoczątkowały ruch hippisów.
Harper Lee
Do lutego 2015 roku, kiedy opublikowano Go Set a Watchman, świat wierzył, że Harper Lee napisał tylko jedną powieść: To Kill A Mockingbird, jedno z najważniejszych dzieł amerykańskiej fikcji. Mimo że został opublikowany w 1960 r. I dotyczył niezwykle delikatnego tematu czarno-białych relacji w epoce przedobywatelskiej na południu, stał się natychmiastowym bestsellerem i jest obecnie na liście lektur na całym świecie. Dzięki jednej książce Lee był w stanie dokładnie uchwycić złożoność brutalnej sytuacji w sposób, którego nikt inny nawet nie próbował. Najważniejszą rzeczą w Harper Lee jest to, że nie bała się - i wszyscy możemy być za to wdzięczni.
Dante Alighieri
Dante żył w świecie tak odmiennym od naszego, że ledwo możemy go sobie wyobrazić, ale nasza doczesna odległość od niego daje nam korzyść z możliwości zobaczenia prawdziwego wpływu jego pisma. Zamiast pisać po łacinie, jak wtedy było to preferowane, Dante pisał w języku ojczystym dnia - wczesna wersja tego, co znamy teraz jako włoski. Było wiele dialektów, a zatem jego pisanie było częścią standaryzacji języka. Dante utorował drogę pokoleniom innych pisarzy w wielu krajach, którzy porzucili łacinę i pisali w językach, które mówili.
Arcydzieło Tolkiena © Stojanoski Slave / WikimediaCommons
John Ronald Reuel Tolkien
Prawdopodobnie czytałeś albo Hobbita, albo Władcę Pierścieni, ale trzeba zrozumieć, że te historie stanowią tylko bardzo małą część świata, który stworzył Tolkien. Fantazja istniała przed nim i było za nim wielu innych pisarzy fantasy, ale nie tylko pisał książki - stworzył wszechświat pełen różnych ras istot, różnych kontynentów z ich własną historią i szczególnymi cechami, a być może najsłynniejszym, inne języki. Jego książki powstały nie tylko jako fikcja, ale jako historie, legendy i mity o jego wszechświecie - wyczyn, którego wielu próbowało, z różnym powodzeniem, ale żaden nie zrobił tego tak dokładnie.
Jane Austen
Historie Jane Austen stały się znane na całym świecie dzięki swoim komicznym zwrotom akcji i szczęśliwym zakończeniom, ale za ładnymi sukienkami i skromnym uśmiechem kryje się znacznie więcej. Fabuły są zabawne, ale oferują zarówno spostrzegawczy komentarz społeczny, jak i realistyczny obraz trudnych sytuacji ludzi żyjących w jej klasie społecznej, na niższym poziomie angielskiej szlachty. Postacie takie jak Elizabeth Bennett i Emma są wczesnymi przedstawieniami feminizmu w literaturze i pokazują, że Jane Austen była niczym innym jak pionierem.
Alice Munro
Alice Munro jest znana w kręgach literackich jako „mistrzyni opowiadania”, ponieważ całkowicie zrewolucjonizowała formę przez dziesięciolecia płodnego pisania. Charakterystyczną cechą jej opowieści jest ich tendencja do skakania w przód i w tył, prowadząc czytelnika przez życie bohaterów z pewną siebie, prostą prozą. Przecina zewnętrzne warstwy ludzkich emocji i interakcji, aby odsłonić surowy brzuch, często poruszając trudne i emocjonalne tematy. Za wszystkie swoje wysiłki zdobyła w 2013 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury - zasłużoną nagrodę.
Kurt Vonnegut
Dawno, dawno temu nie można było żartować o wojnie - i wtedy Kurt Vonnegut wkroczył na scenę. Pisanie Vonneguta jest tak zabawne i satyryczne, że czasami czytelnicy zapominają o tym, o czym tak naprawdę czytają, dopóki nie zabierze ich z powrotem do swoich wojennych doświadczeń i zdają sobie sprawę. Jego prace stawiają granicę między science fiction a literaturą w sposób, którego wcześniej nie próbowano; jego Rzeźnia-Pięć otworzyła zupełnie nowe podejście do ambitnych pisarzy science fiction. Satyryczne pismo antywojenne jest teraz dość powszechne, a Kurt Vonnegut jest dużym powodem.
Miejsce urodzenia Szekspira © Diliff / WikimediaCommons
