René Magritte jest zwykle pierwszym belgijskim artystą, który przychodzi na myśl, i ma to bardzo dobry powód - jego grafika ma ogromne znaczenie i wykazuje niesamowite umiejętności. Ale sztuka belgijska to o wiele więcej niż Magritte. Od flamandzkich prymitywów po współczesne kreacje - przedstawiamy 11 dodatkowych belgijskich artystów do poznania.
Jan Van Eyck (około 1390-1441)
Jan Van Eyck, lider flamandzkich prymitywów, był jednym z najbardziej znanych malarzy w Europie za życia. Zatrudniony przez księcia Burgundii Filipa Dobrego, Van Eyck zrewolucjonizował styl gotycki, kładąc większy nacisk na naturalizm i realizm w swoich dziełach. Opracował także nowe techniki mieszania kolorów na bazie oleju, dzięki czemu jest prawdziwym innowatorem technicznym, a także inspiracją dla przyszłych pokoleń malarzy. Jednym z jego najbardziej znanych obrazów jest Portret Arnolfiniego i Adoracja mistycznego baranka, który wciąż wisi w katedrze św. Bawona w Gandawie.
Centralny panel w ołtarzu Adoracja mistycznego baranka © Petrus Barbygere / WikiCommons
Rogier Van Der Weyden (1399-1464)
Rogier Van Der Weyden żył i pracował w tym samym okresie co Jan Van Eyck, a do drugiej połowy XV wieku przekroczył sławę Van Eycka w całej Europie. Chociaż nie wytrzymał próby czasu, podobnie jak Van Eyck, ze względu na zmieniające się upodobania w sztuce, dziś jest słusznie pamiętany jako jeden z największych malarzy flamandzkich prymitywów. Jego prace obejmowały głównie portrety i tryptyki religijne o bogatej kolorystyce i wyrazistym patosie.
The Descent from the Cross © The Yorck Project / WikiCommons
Pieter Bruegel the Elder (1525-1569), Pieter Brueghel the Younger (1564-1638) i Jan Brueghel the Elder (1568-1625)
Zgrupowani razem, Pieter Bruegel Starszy i jego dwaj synowie, Pieter Bruegel Młodszy i Jan Bruegel Starszy, dowodzą, że rodzina Bruegel miała kilka poważnych genów artystycznych. W szczególności Pieter Bruegel Starszy słynął z przedstawień o chłopskim życiu, które uczyniły go prawdziwym pionierem w malarstwie gatunkowym. Jego dzieła sztuki dostarczają nam również niezwykle cennych obserwacji o obyczajach ludowych sprzed wieków. Jego syn, Pieter the Younger, specjalizował się w malarstwie pejzażowym w stylu ojca, a Jan Starszy zyskał znaczącą reputację dzięki swoim malowidłom kwiatowym i alegoriom.
Flamandzkie przysłowia Pietera Bruegela Starszego © Google Art Project / WikiCommons
Peter Paul Rubens (1577-1640)
Sir Peter Paul Rubens był klasycznie wykształconym humanistą i mistrzem w ekstrawaganckim stylu barokowym, który podkreślał ruch, kolor i zmysłowość. Najbardziej znany jest z ołtarzy kontrreformacyjnych, portretów, krajobrazów, a także przedstawień mitologicznych i alegorycznych, a nawet współpracuje z Janem Brueghelem Starszym w „Ogrodzie Eden” z Upadkiem człowieka.
Gwałt córek Leucippus © Web Gallery of Art / WikiCommons
Anthony Van Dyck (1599-1641)
Podejrzewany za ucznia Petera Paula Rubensa, Van Dyck zasłynął w Anglii, gdzie namalował liczne portrety króla Karola I i jego rodziny. Jego styl był barokowy jak jego nauczyciela, a jedną z jego cech jest ciepły, brązowy odcień jego obrazów, które stały się znane jako „Van Dyck brown”. Jego wpływ na angielskie malarstwo portretowe był ogromny i trwał prawie 150 lat.
Człowiek walczący z żywiołami, rzeźba z brązu © Hiart / WikiCommons
Constantin Meunier (1831-1905)
Constantin Meunier był rzeźbiarzem i malarzem XIX wieku i był jednym z pierwszych artystów, który naprawdę skupił się na wizerunku robotnika przemysłowego jako ikony nowoczesności. W jego pracach znajdują się robotnicy portowi i górnicy, aw szczególności jego posągi odcisnęły swoje piętno w świecie sztuki.
Félicien Rops (1833-1898)
Kontrowersyjna postać Félicien Rops produkowała głównie satyryczne litografie i ryciny, w których głównie poruszano tematy seksu, śmierci i szatana. Wielokrotnie związał się z francuskim poetą Charlesem Baudelairem, w wyniku czego był ściśle związany z literackimi ruchami symbolizmu i dekadencji. Miał także duży wpływ na młodszych artystów symbolistów, takich jak Edvard Munch i Max Klinger.
Pornocrates © The Yorck Project / WikiCommons
James Ensor (1860-1949)
Będąc dominującą postacią na belgijskiej scenie sztuki modernistycznej, Ensor doświadczył kilku rozczarowań i odrzuceń w swojej wczesnej karierze. Doprowadziło go to do wyróżnienia masek, lalek, szkieletów i groteskowych postaci w późniejszych pracach, które stały się jednymi z charakterystycznych cech jego dzieła. Jego najbardziej znanym obrazem jest oszałamiające i złożone wejście Chrystusa do Brukseli w 1889 roku, które jest powszechnie uważane za jednego z prekursorów ekspresjonizmu XX wieku.
[E] James Ensor - Wejście Chrystusa do Brukseli (1888) © cea + / Flickr
Paul Delvaux (1897-1994)
Paul Delvaux, zwykle kojarzony z surrealizmem, nie lubił zaliczania go do określonej kategorii, ponieważ uważał, że ogranicza to jego sztukę. Przez całą swoją karierę stale powracał do zdjęć pociągów, nagich kobiet i szkieletów, których zestawienie często tworzyło dziwne i nieoczekiwane dzieła sztuki.
Przebudzenie lasu © Ed Bierman / Flickr
Marcel Broodthaers (1924-1976)
Marcel Broodthaers był artystą konceptualnym, poetą i filmowcem, który wykorzystywał literaturę jako główny element swojej sztuki. Pracował głównie, tworząc kolaże z przypadkowymi przedmiotami, często włączając tekst pisany do swoich dzieł. Książka jego artysty, Un Coup de Dés Jamais N'Abolira Le Hasard, oparta na wierszu Stéphane Mallarmé o tym samym tytule, jest zbiorem abstrakcyjnych ilustracji i typografii, która jest uważana za przykład europejskiej post-awangardowej sztuki.
Ne diets pas que je ne l'ai pas dit - Le Perroquet © Andrew Russeth / Flickr
