Sibe, również napisane jako Xibo lub Xibe, jest jedną z 56 oficjalnie uznanych grup etnicznych w Chinach. Rozciągają się one na większą część północnych Chin, od Xinjiang na zachodzie po Jilin na wschodzie.
Ojczyzna
Chociaż Sibe powstało w prowincji Jilin, wzdłuż rzek Nen i Liao, dziś około 190 000 Sibe osiedliło się w północnym Jilin blisko granicy Chin z Koreą Północną, Shenyang w prowincji Liaoning, a na zachód aż do autonomicznej prefektury kazachskiej Xinjiang w Ili hrabstwo autonomiczne Qapqal Xibe.
Podczas gdy większość mniejszości etnicznych w Chinach skupia się w jednym ogólnym regionie, Sibe ma historyczny powód swojego powszechnego zamieszkania. 18 kwietnia kalendarza księżycowego 1784 r. Oficerowie Sibe i personel wojskowy lojalni wobec cesarza Qianlong zostali przeniesieni do Xinjiang w celu obrony północno-zachodnich granic Qing. Tam pozostali.
Wciąż identyfikując się jako jeden lud, wschodnia i zachodnia Sibe ewoluowała w dwie bardzo różne kultury dzięki ich szerokiemu geograficznemu rozkładowi, z Sibe na wschodzie dostosowującym się bardziej do norm Han, a Sibe na zachodzie utrzymującymi stare tradycje.
Shenyang © Mitch Altman / Flickr
Historia
Uważa się, że Sibe jest potomkiem plemienia Xianbei, gałęzi starożytnego ludu Donghu, który żył jako koczownicy w całym regionie Greater Khingan w północno-wschodnich Chinach.
Zanim Mandżurowie doszli do władzy i ustanowili Qing, ostatnią dynastię Chin, Sibe żył jako wasal Mongołów Khorchin, handlując i łowiąc ryby. Pod rządami Qing Sibe stał się częścią Systemu Ośmiu Sztandarów, w ramach którego poborowi żołnierze uprawiali ziemię w czasach pokoju i zostali wysłani do walki w czasie wojny. Jako taki, Sibe stał się logistycznym wsparciem Manchu przeciwko próbom ekspansji Imperium Rosyjskiego na Chiny. Rosjanie stali się tak dobrze znani, że jeden uczony uważa nawet, że Syberia została nazwana na cześć ludu Sibe.
Trzeba było także bronić zachodnich granic Qing, do których pobrano Sibe, wraz z Chahar Mongołami i Daur, z powodu niskiej populacji w regionach zachodnich. Po tym, jak Sibe dotarł do Xinjiang, Qing nie wysłał dalszych zapasów, pozostawiając Sibe w dużej mierze sobie. Zaczęli od wycięcia rowów irygacyjnych na południowym brzegu rzeki Ili, zamieniając dawne nieużytki w ziemię uprawną. Sibe podzieliło się także sztuczkami rolniczymi z Kazachami i Mongołami, którzy już dawno zaludnili obszar, który kiedyś był spustoszony przez klęski żywiołowe.
