Peruwiańska piosenkarka i autorka tekstów GianMarco powiedziała kiedyś: „Ponieważ dusza leczy tylko peruwiańską muzyką”, choć jej hiszpański odpowiednik brzmi o wiele bardziej poetycko. Różnorodność kulturowa Peru stworzyła doskonałą mieszankę dźwięków ze wszystkich regionów. Niektóre utwory są nawet uważane za nieoficjalne hymny narodowe. Od afro-peruwiańskich i andyjskich rytmów po koktajl obu i od rocka po punk, peruwiańska scena muzyczna zawsze doświadczała połączenia wszystkich dźwięków. Oto 12 najbardziej charakterystycznych piosenek w muzyce peruwiańskiej, które są dziś odtwarzane w radiu i na koncertach.
La Flor de la Canela, Chabuca Granda
Po przejściu Puente de los Suspiros w Barranco znajduje się pomnik Chabuca Granda, największego kompozytora peruwiańskiej muzyki criolla. Jej piosenka, La Flor de la Canela, jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych melodii peruwiańskich na świecie. Opowiada historię eleganckiej afro-peruwiańskiej kobiety, która idzie przez centrum Limy i przekracza rzekę Rimac, aby dotrzeć do swojego domu. Teksty są czystą poezją.
Cholo Soy, Luis Abanto Morales
Kontekst tej piosenki - skomponowanej przez argentyńskiego poetę Borysa Elkina i interpretowanej przez peruwiańskiego piosenkarza i kompozytora Luisa Abanto Moralesa - przekracza granice i mówi o niesprawiedliwości społecznej na kontynencie zdominowanym przez kolonizację. Jest to walc, który wywołuje tęsknotę za życiem w górach, które aż do przybycia kolonizatorów i tak zwanego postępu było ciche i po prostu piękne.
Valicha, Miguel Angel Hurtado
Ta huayno (lud andyjski) to piosenka miłosna napisana przez Miguela Anioła Hurtado w 1945 roku dla Valeriany Huillca - znanej jako „Valicha” - która wówczas była jego uczennicą. Melodia pochodzi z melodii ludowo-tanecznej, która istniała już wtedy, gdy Hurtado napisał teksty, a jego brat przetłumaczył je na keczua.
Y se Llama Perú, Augusto Polo Campos
Za każdym razem, gdy reprezentacja Peru w piłce nożnej gra, możesz się założyć, że usłyszysz tę piosenkę przynajmniej raz w całym kraju. Napisana przez jednego z najbardziej płodnych kompozytorów muzyki criolla w Peru, piosenka jest hołdem dla historii Peru, w której każda litera opisuje jej osobliwości: P dla patrii (ojczyzna), E na przykład R dla karabinu i U dla unii.
A la Molina No Voy Más, Pancho Ballesteros
La Molina to jedna z najbogatszych dzielnic Limy. W XIX wieku mieściła się w nim jedna z hacjend w Limie, znana głównie z ekstremalnie agresywnych praktyk wobec afro-peruwiańskich niewolników. Ta piosenka ma refren pochodzący od tych niewolników, którzy przestraszeni plagami, które otrzymali w La Molina, błagali, by nie iść. Ta piosenka jest panalivio, rodzajem pieśni śpiewanej przez afro-peruwiańskich niewolników, aby leczyć ból przez ironię i potępiać ich oprawców i złe warunki, w których zostali zmuszeni do życia. Napisał ją w 1936 roku Pancho Ballesteros, który wykonuje piosenka w tym wideo z lat 70.
Mal Paso, Panchito Jiménez i Oswaldo Campos
Peruwiańska muzyka criolla łączy wpływy muzyki europejskiej, afrykańskiej i andyjskiej. Mal Paso to jedna z najczęściej wykonywanych piosenek przez peruwiańskich artystów tego gatunku. Ta piosenka - pierwotnie wykonywana przez Panchito Jiméneza i Oswaldo Campos - podkreśla wirtuozerię gitarzysty criolla i głos każdego, kto ją interpretuje, w tym przypadku wokalistkę i kompozytorkę Evę Ayllón.
Ya se ha Muerto mi Abuelo, Juaneco y Su Combo
Juaneco y Su Combo to zespół cumbia z dżungli Pucallpa. W latach 60. potomek chińskich migrantów założył zespół ze swoimi dziećmi i przyjaciółmi. Jedną z ich najbardziej znanych i coverowanych piosenek jest Ya se ha Muerto mi Abuelo, co przekłada się na „mój dziadek już zmarł”. Ten hity cumbia przywraca emocje wielu osobom, ale przede wszystkim inspiruje ludzi do tańca.
Muchacho Provinciano, Chacalón
Za każdym razem, gdy Lorenzo Palacios „Chacalón” - znany również jako „Faraon muzyki chicha” - występował, wzgórza schodziły, by usłyszeć, jak śpiewa. To właśnie na wzgórzach w Limie migranci z Andów budowali swoją przyszłość pod koniec lat siedemdziesiątych. Chacalón śpiewał dla nich i bardzo dobrze wiedział, jak dotrzeć do ich serc, ponieważ był jednym z nich. Muchacho Provinciano to piosenka o migrującej młodzieży, która przybywa do Limy i musi przetrwać kosmopolityczne zwyczaje stolicy, koncentrując się na ciężkiej pracy.
LB, Mar de Copas
OSTRZEŻENIE SPOILERA: W ostatniej scenie filmu No Se Lo Digas a Nadie bohater, który jest gejem, patrzy na miłość swojego życia jako fotografa, który uchwycił ten moment. Gdy myślisz o przyszłości między dwojgiem kochanków, możesz usłyszeć LB Mar de Copas. Film nie mógłby zakończyć się lepiej. Mar de Copas jest nadal jednym z najbardziej udanych zespołów z lat 90. XX wieku, który pozostaje aktywny do dziś.
Demolición, Los Saicos
Punk nie urodził się w Anglii. Punk urodził się w kinie w Peru w latach 60. XX wieku. Według dziennikarzy Jonathana Wattsa i Dana Collynsa z The Guardian, punk został wymyślony przez Los Saicos, zespół młodych ludzi, którzy dziesięć lat przed Ramonesami śpiewali już o polityce i płonących stacjach kolejowych. „Demolition” to ich największy hit.
Simiolo, Dengue Dengue Dengue
Chociaż niektórzy nazywają ich peruwiańskim Daft Punk, ponieważ noszą również maski w swoich zestawach, Dengue Dengue Dengue to duet DJ-ski, który chwyta psychodeliczną cumbia i tworzy z niej muzykę elektroniczną. Jest to ryzykowne połączenie, niebezpieczna mieszanka, ale Dengue Dengue Dengue przekroczył granice Kolumbii, wydając w ten sposób jedną z najpopularniejszych piosenek współczesnej muzyki w Peru.
