Asian in America, innowacyjna kolacja, zainaugurowała wydarzenie inauguracyjne w Muzeum Żywności i Napojów w Williamsburgu na Brooklynie. Jenny Dorsey, szefowa kuchni i twórczyni, łączy jedzenie, sztukę i technologię, aby opowiedzieć swoją historię jako azjatycko-amerykańskiego szefa kuchni.
Jenny Dorsey zawsze wiedziała, że uwielbia gotować. Ale jej droga do umocnienia się jako szefa kuchni była długa i pełna labiryntowych zwrotów akcji.
Choć wiedziała, że jej pasja tkwi w jedzeniu, czuła się ograniczona ograniczeniami tego, kim jej rodzina kazała się stać. „Dorastałam w bardzo tradycyjnej chińskiej rodzinie” - mówi. „Powiedziano mi, że jestem prawnikiem lub lekarzem.”
Dorsey, zaczynając od doradztwa w zakresie zarządzania i branży mody, złożył podanie do Columbia Business School. Po przyjęciu wzięła rok wolnego i postanowiła zapisać się do szkoły kulinarnej. Ukończyła program tuż przed rozpoczęciem szkoły biznesu, ale zamiast tego zdecydowała się kontynuować swoją pasję. „Uświadomiłam sobie, że jedzenie jest tam, gdzie chcę być” - mówi. „Tam jest moje serce”.
Każde ustawienie jest ułożone z kartami informacyjnymi © Levy Bergman
Dorsey pracowała w eleganckich lokalach gastronomicznych przed uruchomieniem środy - podziemnej, eksperymentalnej serii kolacji - ze swoim mężem Mattem cztery lata temu. Jenny zajmuje się gotowaniem, a Matt przygotowuje napoje.
„Misją Środy zawsze było zachęcanie ludzi do łączenia się na głębszym poziomie” - mówi Jenny. „Cały nasz etos dotyczy sposobu, w jaki używasz jedzenia jako sposobu na zachęcanie i wypychanie ludzi ze stref komfortu. Ludzie pragną tego rodzaju interakcji, chociaż tak naprawdę tego nie mówią. Chcą rozmawiać o czymś znaczącym. ”
Mimo, że stworzyła miejsce, w którym ludzie mogliby się otworzyć na jedzenie, Dorsey wkrótce odkryła, że jedzenie, które gotuje, nie podkreśla tego, co chce wyrazić; nie gotowała już, by zaprezentować własną narrację.
Jeny Dorsey (z prawej) przygotowuje naczynia © Levy Bergman
„Jest tak wiele rzeczy, które chcę wyrazić poprzez moje jedzenie, które nie są zawsze tylko szczęśliwymi stokrotkami i wróżkami” - mówi. „A co z tymi wszystkimi innymi emocjami?”
Dorsey zaczęła więc pracować nad nowym projektem, który ostatecznie przekształciłby się w jej najnowszą serię żywności, sztuki i technologii: Asian in America. Wydarzenie zainaugurowane w Muzeum Żywności i Napojów 15 sierpnia. Tutaj Dorsey używa talerzy, poezji i wirtualnej rzeczywistości, aby zilustrować własną narrację jako Azjatki w Ameryce. Czuła dudnienie głodu, by opowiedzieć swoją historię, nie tylko jako Azjatkę, ale także kobietę.
„Musimy sprawić, aby kobiety czuły, że ich historia ma znaczenie” - mówi. „Są tak zajęci, aby słuchać, że nikt ich nie słucha. Musimy im powiedzieć, że są tego warte.
Niektóre kursy są równoważone technologią VR © Levy Bergman
W Asian in America goście siedzą w małych grupach i serwują sześć dań przez cały wieczór. Każdy kurs jest zatytułowany (na przykład pierwszy kurs nazywa się „Zastępstwa”, a finał „Fantazyjny, ponieważ to francuski”) i przedstawia konkretną historię lub pomysł. Drugie danie, zatytułowane „You Make Asian Food, prawda?”, Jest namacalnym, jadalnym przedstawieniem Dorsey, której ciągle zadaje się to pytanie jako chińsko-amerykański szef kuchni.
„To danie dotyczy odkrywania nieuzasadnionych ograniczeń, które nakładamy na grupy ludzi, w żywności i poza nią. Bycie azjatycko-amerykańskim z pewnością wiąże nas wszystkich razem
ale każdy z nas zasługuje na możliwość bycia wyjątkowym sobą ”- napisała Dorsey w Medium.
W podwyższonej szklanej misce znajduje się czarny makaron z sezamem i mąką żytnią, udekorowany chutney habanero. Na wstążki makaronu zawinięte są małże cherrystonowe w stylu dim sum, przygotowane na trzy sposoby (parzone, shucked i konfitowane) - wykonanie przez Dorsey klasycznego sosu z czarnej fasoli. Całość wieńczy jajko przepiórcze, zabarwione na różowo z marynowanego soku z buraków.
Kurs drugi: „Robisz azjatyckie jedzenie, prawda?” © Jenny Dorsey
„Wygląda jak herbata z jajkiem, ale smakuje zupełnie inaczej” - napisała Dorsey. „Uważam jajko za policzkową wersję powiedzenia:„ Amerykanie z Azji mogą wyglądać podobnie, ale są bardzo różni ”.
Każdy kurs jest równoważony przez poezję napisaną przez Dorsey lub doświadczenie VR. Podczas chwil VR goście oglądają, jak kursy są odtwarzane za pomocą platformy do malowania VR Tilt Brush, której towarzyszy wypowiedź.
„Uwielbiam w VR to, że możesz mieć to samotne doświadczenie w zatłoczonej przestrzeni” - mówi. „To tylko oni w swoich głowach, posiadający tę trzewną, gardłową emocję.”
Kurs czwarty: „Mniejszość modelowa” © Levy Bergman
Zachęcamy gości do omawiania symboli każdego kursu, co sprzyja dynamicznej i krytycznej rozmowie na temat rasy, kultury i stereotypów. Chociaż Dorsey wyprodukowała to wydarzenie tylko raz, wkrótce zabierze serial na trasę po Ameryce Północnej, aby połączyć się z różnymi społecznościami azjatyckimi.
„[Naprawdę] otwieram się i jestem wrażliwa na gości i pokazuję im, jak się czuję, jakie są wpływy mojego jedzenia” - mówi. „[Właściwie] robię sztukę, którą zawsze chciałem tworzyć, ale byłem zbyt przestraszony”.
