Korea Północna jest niesławna ze względu na swoich despotycznych władców, zaciekły ucisk i brutalność wobec międzynarodowych rywali. Ta hańba zaciemnia bogate dziedzictwo kulturowe, które wciąż istnieje w KRLD. Cztery z poniższych miejsc znajdują się na wstępnej liście światowego dziedzictwa UNESCO, podczas gdy jedno z nich osiągnęło już status miejsca światowego dziedzictwa, co sugeruje, że w Korei Północnej jest coś więcej, niż sugerowałby jej status parias.
Kompleks grobowców Koguryo © Maksim / WikiCommons
Kompleks grobowców Koguryo
Jako jedyne miejsce w Korei Północnej, które uzyskało status światowego dziedzictwa, grobowce Koguryo oferują fascynujący wgląd w kulturę i historię Królestwa Koguryo, które istniało na półwyspie koreańskim i północno-zachodnich Chinach od trzeciego wieku pne do siódmego wieku naszej ery. Witryna, znana również jako Grobowce Goguryeo, składa się z 30 pojedynczych grobowców, z których wiele ozdobionych jest ozdobnymi malowidłami ściennymi. Zachowały one głównie swoją bogatą kolorystykę i przedstawiają codzienne życie ludzi w Królestwie Koguryo oraz ich panteistyczne przedmioty kultu. Groby zostały w 2004 roku wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa, ale zostały pogrążone w kontrowersjach, gdy Chiny próbowały uznać je za własne, co doprowadziło do sporu kulturowego z KRLD. Witryna rozciąga się przez chińską granicę, ale UNESCO rozpoznało swoje powiązania z koreańskimi tradycjami kulturowymi i lokalizację w KRLD.
Myohyangsan © Hike Korea / Flickr
Mt. Myohyangsan
Myohyangsan, znany jako Tajemnicza Pachnąca Góra, uzyskał status niepewnego miejsca światowego dziedzictwa. Słynie z połączenia centrów religijnych i kulturalnych, ponieważ na górze znajduje się ponad 20 świątyń i bogaty system ekologiczny, który został uznany przez UNESCO za światowy rezerwat biosfery. Góra ma 2000 metrów nad poziomem morza i jest otoczona zapierającymi dech w piersiach klifami i grzbietami. Jest także domem dla wielu zagrożonych gatunków roślin i zwierząt. Kulturowe znaczenie góry dla Koreańczyków odpowiada jej znaczeniu dla środowiska. Według folkloru był to dom króla Tangun, założyciela koreańskiego królestwa Gojoseon i ojca narodu koreańskiego. Góra jest także domem dla wielu pomników niedawnych przywódców Korei Północnej. Międzynarodowa Wystawa Przyjaźni organizuje wystawę prezentów dla Kim Il-Sung i Kim Jong-Il.
Miejsca historyczne w Pjongjangu © David Stanley / Flickr
Miejsca historyczne w Pjongjangu
Stolica Korei Północnej jest pomnikiem dziesięcioleci rządów dyktatorskich, które kraj ten przetrwał, a znaczna część miasta została zbudowana w stylu socjalistycznym typowym dla Europy Wschodniej i Rosji. Tymczasem na horyzoncie dominuje 105-piętrowa piramida hotelu Ryugyong. Pomimo tej utylitarnej architektury socjalistycznej miasto zachowało wiele historycznych miejsc i zabytków, które zostały uznane za wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Miasto było stolicą starożytnej Korei przez kilka stuleci w czasach cywilizacji Taedonggang i pozostało ośrodkiem kultury i przemysłu za panowania dynastii Koryo. Miejsca i relikwie w mieście rozciągają się więc od paleolitycznych jaskiń po szereg zamków, takich jak zamek Hwangdae, zamek ziemny Chongamdong i pawilon Anju Paeksang. Są one połączone z bardziej kontrowersyjnymi zabytkami, takimi jak Mauzoleum Tangun, zbudowane na miejscu, które rzekomo jest miejscem pochówku Tangun, założyciela Korei, oraz wielu posągów i pomników Kim Jong-Il i Kim Il-Sung.
„Diamond Mountain”, Mt. Kumgang © Kok Leng Yeo / WikiCommons
Mt. Kumgang
Znany jako Diamond Mountain, Mt. Kumgang jest drugą najwyższą górą w Korei i jest domem dla wielu buddyjskich posągów i świątyń. Świątynie te obejmują świątynię Pyohon, która została założona w 670 r. Obszar otaczający górę jest pełen dramatycznych klifów i szczytów, osłaniających piękne jeziora, rzeki i źródła, a także jest domem dla wielu wodospadów, z których największym jest wodospad Kuryong. Ten asortyment piękna naturalnego i kulturowego sprawia, że Kumgang jest jednym z popularnych miejsc turystycznych na północy, chociaż podróżowanie samotnie nie jest dozwolone, a ograniczenia w poruszaniu się są surowe. Podobnie jak w przypadku kompleksu przemysłowego Kaesong góra została wyznaczona jako specjalna strefa administracyjna, a Korei Południowej mogli odwiedzić. Zrobili to w tłumach, a okolica była miejscem dla wzruszających spotkań rodzin rozdzielonych konfliktem koreańskim. Niestety ta współpraca zakończyła się po tym, jak południowokoreańska kobieta została zastrzelona przez północnokoreańskiego strażnika za najwyraźniej zboczenie z wyznaczonej trasy. Próby wznowienia procesu współpracy nie przyniosły rezultatu.
Architektoniczne relikwie Koryo w Kaesong © Nicor / WikiCommons.
