Podczas gdy reszta Szanghaju stara się pozostać aktualna w zglobalizowanym świecie, senna dzielnica Hongkou desperacko stara się zachować swoją historię. Będąc częścią międzynarodowej osady miasta, Hongkou pozostaje żywym muzeum skomplikowanej przeszłości Szanghaju, nawet gdy rząd miasta stara się go zburzyć.
tło
Chociaż dni kolonialne Szanghaju są bardziej widoczne w dawnej koncesji francuskiej miasta, ten wyjątkowy czas w historii jest również upamiętniony w mniej znanej północnej dzielnicy Hongkou. Położone u zbiegu rzeki Huangpu i zatoki Suzhou, Hongkou zostało zbudowane jako część połączonej amerykańskiej i brytyjskiej osady w połowie XIX wieku.
Wejście do byłego getta żydowskiego © jo.sau / Flickr
Colonial Hongkou
W tym czasie w dzielnicy mieszkali samozwańczy „Szanghajczycy”, amerykańscy i brytyjscy mieszkańcy, którzy odmówili płacenia podatków na rzecz krajowego rządu Qing. Początkowo wyłącznie dla zagranicznych, Hongkou stopniowo otworzyło swoje podwoje dla chińskich mieszkańców, chociaż zwykle byli zatrudnieni pod poddaństwem wobec Amerykanów i Brytyjczyków. Jednak jak na ironię po zakończeniu okresu kolonialnego Hongkou uzyskało największy wpływ międzynarodowy.
Broadway Mansions Hongkou © jo.sau / Flickr
Pierwsza Wojna Swiatowa
Podczas I wojny światowej japońscy żołnierze i cywile zalali osadę międzynarodową, zyskując przydomek „Małe Tokio”. A na początku II wojny światowej Hongkou, znany wówczas jako Hongkew, oficjalnie podporządkował się Japończykom.
Resztki Amerykanów i Brytyjczyków zostały wrzucone do obozu internowania Lunghua Civilian Assembly Center wraz z Chińczykami, jak zapamiętają fani Empera Słońca JG Ballarda.
Chińczycy, którym pozwolono pozostać w Hongkou, żyli w nędznych warunkach, w wąskich uliczkach zwanych Lilong, które wymagały od ludzi, aby żyli na sobie.
Demolished © Drew Bates / Flickr
Żydowscy uchodźcy
W tym czasie Hongkou otworzyło swe podwoje dla żydowskich uchodźców z okupowanej przez nazistów Europy. W latach 1933–1941 prawie 40 000 Żydów z Niemiec do Rosji przelało się do Hongkou, poruszając się po synagodze Ohel Mosze, która została zbudowana w 1907 r. Jako centrum religijne dla rosyjskich Żydów.
Imigracja została jednak zakończona po ataku na Pearl Harbor w 1941 roku. W tym momencie japońscy żołnierze zmusili wszystkich uchodźców i chińskich maruderów do obszaru Hongkou o powierzchni 0, 75 mil kwadratowych (1, 9 km kwadratowych), gdzie warunki były kiepskie i przeludnione był faktem z życia. Obszar ten, choć nie zamurowany, był zasadniczo gettem, choć jego uroczy pseudonim „Mały Wiedeń” sugerował inaczej.
Getto trwa do dziś, a synagoga Ohel Mosze została przekształcona w Muzeum Żydowskich Uchodźców w Szanghaju dla upamiętnienia niezwykłego życia ponad 40 000 Żydów i Chińczyków, którzy tam kiedyś mieszkali.
Architektura dziedzictwa © yue / Flickr
