Jedną z najbardziej urzekających rzeczy w Boliwii jest powszechne występowanie barwnej i radosnej muzyki i tańca w tym kraju. Znane lokalnie jako folklorystyczne tradycje muzyczne Boliwii są podtrzymywane przez huczne parady uliczne, które odbywają się regularnie w całym kraju. Czytaj dalej, aby poznać historię najbardziej płodnych gatunków niezwykłej muzyki i tańca w tym kraju.
Morenada
Jako kwintesencja Boliwii, Morenada jest prawdopodobnie najpopularniejszym i najbardziej zakaźnym gatunkiem folklorystycznym. Opowiada historię afrykańskich niewolników, którzy zostali przywiezieni do pracy w kopalniach srebra Potosi pod dowództwem Hiszpanów. Widać to w ich nieskazitelnych strojach, w których mężczyźni noszą czarne maski i niechlujne długie brody, a dzwonki wokół kostek oznaczają brzęk niewolniczych łańcuchów. Z drugiej strony kobiety noszą prowokujące minispódniczki i kolorowe bluzki z głębokimi dekoltami - wspólny temat większości gatunków tańca boliwijskiego. Muzyka, stroje i ruchy taneczne są zaskakująco optymistyczne dla czegoś, co symbolizuje ucisk.
Morena © bjaglin / Flickr
Caporales
Ten łatwo rozpoznawalny taniec jest jednym z najbardziej porywających i zawsze lubiany przez tłum. Jest to stosunkowo nowy taniec, który powstał zaledwie 50 lat temu od afro-boliwańskiej społeczności Los Yungas, poświęconej Dziewicy Socavón. Inspiracją dla nich był El Caporal, brygadzista rasy mieszanej, który nadzorował niewolników Potosiego. Mężczyźni noszą błyszczące, wielokolorowe garnitury, w komplecie kapelusz majstra i bicz, a kobiety są skąpo ubrane. Taniec uważany jest za jeden z najtrudniejszych do opanowania, wymagający dużej ilości ćwiczeń przed każdym wydarzeniem. Uczestnicy muszą wykonać wiele skomplikowanych kroków, zanim skaczą do przodu i kopią powietrze, atletyczny wyczyn, który okazuje się trudny w słabym powietrzu w regionach wysokogórskich Boliwii.
Caporales © Zorka Ostojic Espinoza / Flickr
Tobas
Ten taniec sięga czasów przedkolonialnych, kiedy Inkowie rządzili rozległymi obszarami kontynentu. Legenda głosi, że zapuścili się w półpustynny region Chaco we wschodniej Boliwii i natknęli się na plemię tubylców zwane Tobas. Inkowie byli podobno tak pod wrażeniem muzyki i tańca Tobasa, że oszczędzili plemię, zabierając ze sobą tylko najlepszych muzyków i tancerzy do królestwa, aby mogli je wykorzystać jako królewską rozrywkę. Strój charakteryzuje się dziwnymi, nieco przerażającymi maskami dla mężczyzn, podczas gdy kobiety wkładają kolorowe pióra.
Tobas © Juan_Alvaro / Flickr
Diablada
Centralny element niesamowitej karnawału Oruro, Diablada (The Dance of the Devils) łączy hiszpańskie teatry z miejscową ceremonią religijną. Mężczyźni przebrani za diabły noszą wymyślne spiczaste rogi i wykonują rytualny taniec walki z aniołkami w spódniczkach minispódniczek, dopóki nie zostaną ostatecznie pokonani przez władającego mieczem Archanioła, San Miguel. Taniec ten jest szczególnie niezwykły, ponieważ jest podręcznikowym przykładem rodzimego i katolickiego synkretyzmu, co zostało uznane przez UNESCO, które przyznało mu arcydzieło ustnego i niematerialnego dziedzictwa ludzkości.
Diablada © Kristin Miranda / Flickr
