Każdego popołudnia w dowolnym kraju można znaleźć dzieci grające w gry dla zabawy. Nie inaczej jest w Zambii, a niektóre gry były pod wpływem Wielkiej Brytanii lub Ameryki, takie jak gra w klasy i dodgeball. Oto siedem tradycyjnych gier, do których powinieneś dołączyć podczas podróży do Zambii.
Tradycyjnie niektóre gry były uczone dla chłopców i dziewcząt, ponieważ przygotowanie do przyszłych ról, takie jak gry dla dzieci, takie jak „vibana”, jest przykładem tego, gdzie dziecko chodzi o zabawę w domu, podczas gdy „Nsolo” jest grą matematyczną, w którą grają chłopcy, którzy tradycyjnie byli żywicielami rodziny i musieli wiedzieć, jak zrównoważyć budżet.
Gra
Gra jest inspirowana przez dodgeball. Dwóch graczy, którzy działają jako strzelcy i należą do tej samej drużyny, stoi naprzeciwko siebie i tworzy granicę. Zawodnik drużyny przeciwnej stoi w obrębie granicy i musi biegać od jednego końca granicy do drugiego, podczas gdy rzuca się na nich piłkę, która jest zwykle wykonana z plastiku i gazet. Każde udane okrążenie na granicy daje graczowi 10 punktów. Jeśli złapią piłkę, otrzymują 50 punktów. Jeśli piłka przechodzi między nogami, zdobywają 30 punktów. Kiedy zostają uderzone piłką w dowolną część ciała, są na zewnątrz. W innej odmianie gry o nazwie „Washomba wa Loba” lub „Walasa Waingena”, strzelec odpowiedzialny za trafienie gracza otrzymuje następną turę jako gracz. Gra jest zwykle rozgrywana w zespołach. Wszyscy strzelcy muszą uzyskać kolejkę jako gracze i na odwrót.
Sojo
W Sojo grają zwykle chłopcy. Jest podobny do kulek, z tym wyjątkiem, że stosuje się zakrętki do butelek. Celem jest włożenie zakrętek do otworu. Gdy zakrętka gracza znajdzie się w otworze, może zacząć atakować zakrętki drugiego gracza, aby powstrzymać ich przed dostaniem się do dziury. Zwycięzca nazywa się „Królem”.
Ciato
Ciato, czyli ichienga, jest grą tradycyjnie graną przez dziewczęta i jest podobna do jacketów granych w Wielkiej Brytanii i Ameryce Północnej. W wersji zambijskiej zbiera się uzgodnioną liczbę małych skał. Wokół nich rysowany jest okrąg. Rozpoczyna się poziom pierwszy, w którym gracz rzuca większą skałę w powietrze, a następnie usuwa niektóre mniejsze skały z kręgu, wykonując gwałtowny ruch rękami, a następnie ponownie rzuca dużą skałę i zamiata wszystko oprócz jednego skały wracają do kręgu. Jest to powtarzane, dopóki wszystkie kamienie nie zostaną usunięte z kręgu. Jeśli gracz nie zrobi tego, upuszczając duży kamień, drugi gracz musi spróbować. Gdy wszystkie kamienie znajdą się poza kołem, rozpoczyna się poziom drugi, który wznawia proces przenoszenia skał z koła, tym razem pozostawiając dwie skały przy każdej próbie. Trwa to do momentu osiągnięcia wszystkich poziomów opartych na początkowej ilości zebranych skał.
Waida
Waida, odmiana słowa „szeroki”, jest grą zespołową i alternatywną formą skakanki, w którą zwykle grają dziewczyny. Dwaj członkowie tego samego zespołu stoją naprzeciw siebie z napiętą liną wykonaną zwykle ze starych kół samochodowych na całej szerokości nóg. Członek drużyny przeciwnej wskakuje i wyskakuje z liny w serii choreograficznych wyzwań, upewniając się, że ich ciało nie ociera się o linę, bo inaczej wyjdzie. Gdy skoki zostaną osiągnięte bez dotykania liny, jest ona podnoszona wyżej do kolan, a następnie bioder, ramion i szyi. Zwycięska drużyna jest w stanie osiągnąć najwyższy poziom bez dotykania liny.
Orzeł
Eagle lub Kapendo to zambijska wersja klasy. Zamiast kredy dzieci używają kija do rysowania kwadratów w kurzu. Kamień lub inny przedmiot jest rzucany na pierwszy kwadrat, a dziecko podskakuje na jednej nodze, aby je odzyskać. Dziecko nie może naprzemiennie nogi i nie może nadepnąć na linie oznaczające kwadraty. Po odzyskaniu skały i wyjściu z niej gracz musi wrzucić ją do drugiego pudełka, wskoczyć na inne pola, a następnie powtórzyć cykl. Orzeł może być rozgrywany sam lub w grupie i zwykle jest grany przez dziewczyny.
Nsolo
Nsolo to zambijska wersja gry „mancala”. Jest to gra matematyczna czasami porównywana do szachów. Zwykle w nią grają chłopcy lub mężczyźni. Rzeźbione drewniane zestawy nsolo są sprzedawane na takich rynkach, jak Rynek Pakati i Wioska Kultury Kabwata, ale w większości przypadków dziury są wykopywane w ziemi lub tworzone na betonowej płycie. Małe kamienie, orzechy lub nasiona są używane jako elementy do zabawy. Istnieją cztery rzędy, a drużyny przeciwne siedzą naprzeciwko siebie, obsługując po dwa rzędy.
Według Mtembo, tradycyjnego pisarza gier, w nsolo gra się w następujący sposób: „Dwa kamienie są umieszczane w każdym z zewnętrznych rzędów na początku gry. Obie strony rzucają monetą, aby ustalić, kto zaczyna. Gracz może następnie podnieść dowolne dwa kamienie z dowolnego ze swoich dołków i upuścić jeden w każdym z nich. Gdziekolwiek gracz wyląduje z ostatnim kamieniem, zbierze wszystkie kamienie w tym otworze i będzie je dalej rozprowadzał, zaczynając od następnego dołka. Zatrzymują się tylko, gdy wylądują z jednym kamieniem w pustej dziurze. Następnie gracz mówi głośno: „Chenti!” Oznacza to, że gracz zakończył grę i [następnie] zachęca przeciwnika (graczy) do wzięcia swojej tury. Kamienie są zawsze i bez wyjątku przenoszone z lewej strony na prawą. Zwykle po pięciu lub sześciu początkowych, względnie rutynowych, nieszkodliwych rozgrywkach, mogą zacząć strzelać sobie nawzajem. Wtedy pojawia się poważna strategia matematyczna. Gracze muszą liczyć kamienie i dziury i starać się przewidzieć dwa do trzech lub więcej ruchów naprzód, podczas gdy przeciwnicy próbują udaremniać, uprzedzać lub unikać następnych możliwych ruchów przeciwników. ”
