Film noir to gatunek, który sprawdził granice konserwatywnego Hollywood. Psychologiczne thrillery i fabuły kryminalne oddają się niegodziwcom, prowadząc widzów przez nikczemne historie o cudzołóstwie, spisku i morderstwie. W połączeniu ze stosunkowo ryzykownym dialogiem filmy noir poszły w kierunku przyzwoitości, zgodnie z kodeksem produkcji filmów. Sprawcy rzadko jednak pozostają bezkarni w tych filmach, jednak ostatecznie uspokajają moralistyczne standardy ery mediów.
Podczas gdy krytycy nie zgadzają się co do kategorycznych granic (niektórzy twierdzą, że prawdziwe filmy noir musiały powstać w okresie od drugiej wojny światowej 1940 do wczesnych lat 50.), elementy filmowe noir i jego mrocznie fascynujące tematy są jednoznaczne. Czytaj dalej, aby poznać najbardziej charakterystyczne cechy filmu noir.
To niedatowane zdjęcie reklamowe, dostarczone przez Universal Studios Home Entertainment, pokazuje aktorów Freda MacMurraya i Barbarę Stanwyck w filmie noir „Double Indemnity” z 1944 roku. Film został wydany na DVD, w wersji na dwie płyty, w sierpniu 2006 roku. (AP Photo / Universal Studios Home Entertainment)
1. Bohater przeciw bohaterowi
Billy Wilder Double Indemnity (współautor tego scenariusza wraz z Raymondem Chandlerem) to szeroko uznany paradygmatyczny film noir wykuty z tropami tego gatunku. Filmy Noir obracają się głównie wokół centralnego, męskiego antybohatera - to twarde, twarde faceci z tragicznymi wadami, cyniczni detektywi, bezcelowe griftery, bezduszni gangsterzy lub jak Walter Neff w Double Indemnity, ofiary okoliczności. Walter, grany przez Freda MacMurraya, jest szybko rozmawiającym agentem ubezpieczeniowym, który rutynowo dzwoni do domu, kiedy zostaje zwabiony w nikczemny spisek mający na celu zamordowanie niczego niepodejrzewającego klienta za dużą wypłatę ubezpieczenia. Narracja z perspektywy pierwszej osoby stawia widza w sytuacji Neffa, który intensywnie doświadcza swojego irytującego przymusu, by zrealizować nikczemną fabułę.
Barbara Stanwyck tli się jako Phillis Dietrichson © Paramount Pictures
2. Femme fatale
Barbara Stanwyck gra Phyllis Dietrichson w Double Indemnity (jej imię bez wątpienia jest ukłonem w stronę głównej uwodzicielki srebrnego ekranu Marlene Dietrich). Podczas pierwszego spotkania intryguje Waltera swoim opanowaniem, jasnymi blond grzywkami i kuszącymi kostkami. Phyllis wykorzystuje swoje kobiece podstępy do chłodnego kręcenia sieci z Walterem pośrodku. Jest klasyczną kobietą fatem jako kobieta z „własnymi planami”, „liczącym dwa stopnie” „zgniłym sercem”, „nieszczęśliwą żoną pragnącą wolności za wszelką cenę. Jest wyrachowana, zdeterminowana i choć jej plan jest bezbłędnie wykonany, archetypowo skazany na zagładę. Femmes fatales Eva Gardner, Joan Bennett i Rita Hayworth podobnie oszukują, oszałamiają i dźgają w nasze serca.
Phillis: „Myślę, że jesteś zepsuty”. Walter: „Myślę, że jesteś słodki.” © Paramount Pictures
3. Napięty, bezsensowny dialog
Mądry, chłodny i przytaczający - tak samo idzie zjadliwy, bezczelny dialog filmu noir.
„Myślałem o tej damie na górze i o tym, jak na mnie patrzyła” - myśli Walter - i chciałem ją zobaczyć ponownie, blisko, bez tych głupich schodów między nami ”. Narracja z perspektywy pierwszej osoby w Double Indemnity pozwala Walterowi przystąpić do akcji, ale on równie prosto strzela do Phyllis w scenie jej śmierci:
Walter: [po tym jak Phyllis strzela do niego, tęskniąc za nim] Możesz zrobić coś więcej, prawda, skarbie? Lepiej spróbuj ponownie. Może gdybym podszedł trochę bliżej? Jak to jest Myślisz, że możesz to zrobić teraz? [Opuszcza broń, drżąc. On bierze broń] Dlaczego nie strzeliłeś ponownie, kochanie? Nie mów mi, że to dlatego, że byłeś we mnie zakochany przez cały ten czas.
Phyllis: [płacze] Nie, nigdy cię nie kochałem, Walter, nie ty ani nikt inny. Jestem zepsuty do serca. Wykorzystałem cię tak, jak powiedziałeś. To wszystko, co dla mnie znaczyłeś. Jeszcze minutę temu, kiedy nie mogłem oddać drugiego strzału. Nigdy nie myślałem, że to może mi się przydarzyć.
Walter: Przepraszam kochanie, nie kupuję.
Phyllis: Nie proszę, żebyś kupił. Trzymaj mnie blisko. [obejmuje go, ale potem cofa się, gdy czuje broń]
Walter: Do widzenia kochanie. [Strzela do niej]
Od podwójnego odszkodowania Billy'ego Wildera © Paramount Pictures
