Jeśli jeszcze tego nie widziałeś, nie ma lepszego czasu niż teraźniejszość. Uznany przez krytyków singapurski film Uczeń koncentruje się wokół młodego malajskiego oficera więziennego i jego czasu pracy w więzieniu oraz nawiązania relacji z głównym katem. Film, który otrzymał entuzjastyczne recenzje w Cannes, zachwycił publiczność fascynującą fabułą i klimatyczną scenerią. Kultowa wycieczka zapytała scenografa Jamesa Pagea o jego wkład.
Jak zaangażowałeś się w ten projekt?
Miałem szczęście, że zaproszono mnie do zaprojektowania oryginalnego filmu fabularnego Boo Junfeng Sandcastle. Tak było w latach 2009-10, a potem konsekwentnie współpracowałem z nim przy wielu jego TVC [reklamach telewizyjnych] dla Zhao Wei Films aż do tej funkcji. Kiedy poprosił mnie o przyjęcie do Apprentice, oczywiście było to od razu „Tak”, ze względu na moją historię współpracy z nim, a także fakt, że jest fantastycznym reżyserem. Skrypt był tak dobrze rozwinięty i naprawdę odświeżanie pracy nad czymś, w którym oczywiście dużo czasu i badań poświęcono przed rozpoczęciem produkcji.
Zrzut ekranu z aplikacją Zdjęcie dzięki uprzejmości James Page Design
Jak to zostało sfilmowane?
Przed nami było duże wyzwanie, że film musi być osadzony w więzieniu, a nie tylko w więzieniu o maksymalnym bezpieczeństwie, ale akcja w dużej mierze również znajduje się w szubienicy. W innych krajach, takich jak USA, nie byłby to taki problem, ale od samego początku wiedzieliśmy, że nie byłoby sposobu, aby uzyskać dostęp do jakichkolwiek więzień w celu filmowania lokalizacji.
Zdecydowano, że najlepszym rozwiązaniem było splot wielu lokalizacji razem, w wyniku czego więzienie było mozaiką dwóch oddzielnych australijskich gaoli, kwatery głównej St. Johns Ambulance, starego Instytutu Raffles, biura w Woodlands, hotelu Goodwood Park i zestawu ! Więc kiedy zobaczysz film, w którym Aiman idzie z bram więzienia do pokoju egzekucji, może zaczynać się w St. John's, iść do jednego z więzień w Australii, iść do innego więzienia w Australii, a skończyć w Singapurze. Było to oczywiście ogromne wyzwanie, nie tylko ze względu na projekt, ale także z aktorami, ruchem kamery i ciągłością oświetlenia. Junfeng i Benoit Soler [autor zdjęć] wykonali niesamowitą robotę.
Behind the Scenes of Apprentice Zdjęcie dzięki uprzejmości James Page Design
Na czym polegała Twoja praca?
Ogólnie rzecz biorąc, moja praca obejmuje to, co widzisz pod względem scenografii i rekwizytów - ścisłą współpracę z Junfeng i Benoitem w celu stworzenia spójnego wyglądu i stylu filmu, który jest spójny, szczególnie pod względem palety kolorów, ale także tego, jak przestrzenne traktowanie sceny mogą odzwierciedlać postacie i nastrój opowieści. Ponadto, szczególnie w przypadku tematu tego filmu, badania były niezbędne, aby naprawdę dokładnie zbadać proces zawieszania się.
Szkice Zdjęcie dzięki uprzejmości James Page Design
Jak poszedłeś na temat swoich badań?
Mieliśmy szczęście, że mogliśmy porozmawiać z niektórymi katami, którzy potwierdzili, że przestrzegają systemu stosowanego w Wielkiej Brytanii. Gdy tylko dowiesz się, że podążają za brytyjskim systemem zawieszania, badanie jest dość łatwe, ponieważ wszystkie elementy systemu brytyjskiego są stosunkowo dobrze udokumentowane.
Kreatywnie postanowiliśmy, że więzienie nie powinno być nowoczesnym więzieniem i powinno być nieco starszym kolonialnym budynkiem dla charakteru. System drzwi pułapkowych, okap przed wejściem, projekt techniczny elementów jest w zasadzie poprawny.
Kluczem do badań jest zdobycie jak największej wiedzy, ale bądź przygotowany na to, aby trochę z niej zrezygnować. Przykładem mogą być cele więzienne. Musieliśmy współpracować z tymi, które były dostępne w Australii, ale zdecydowanie nie są reprezentatywne dla cel więziennych w Singapurze. Jednak dla celów filmu i jego narracji nie stanowi to problemu, i jak zawsze w przypadku niskobudżetowych filmów o sztuce, konieczny jest kompromis.
Gallows on set Zdjęcie dzięki uprzejmości James Page Design
Czy uzyskałeś najwięcej wglądu w swoich badaniach lub podczas kręcenia filmu?
Oczywiście nie można przeprowadzić wszystkich badań dotyczących kary śmierci i nie wydać opinii. Uważam jednak, że największym sukcesem tego filmu jest umiejętność nie rzucania ani nie narzucania opinii publiczności, ale raczej przedstawienia narracji, która pozostawia widzom własne wnioski.
Raczej przygnębiające, główna myśl, którą mi pozostało po tych wszystkich badaniach i filmowaniu, to to, że gdybym musiał zostać stracony, prawdopodobnie wybrałbym powieszenie. Ponieważ kiedy jest to zrobione poprawnie, jest to zdecydowanie natychmiastowe. W całej nieludzkości jest element ludzkości. System singapurski wyliczył dokładną proporcję masy do liny, więc cię nie ścina i nie dusi - po prostu łamie ci szyję.
