Wydany w 1910 roku, Howards End, EM Forster, podsumowuje Bloomsbury, Londyn, u szczytu edwardiańskiej Brytanii. Studium ruchów społecznych, kodeksów postępowania, podziałów klasowych i relacji między rodzinami, tematów powieści i chwil klimatycznych znajduje się w fizycznej lokalizacji Howards End, domu na wsi. Jednak londyńska dzielnica Bloomsbury jest również wykorzystywana w powieści jako sposób na badanie wartości społecznych, polityki klasowej i szybkiej modernizacji związanej z epoką edwardiańską.
Howards End opowiada historię trzech różnych rodzin. Pierwsza rodzina, Wilcoxes, jest bogata i ugruntowana, zdobywając fortunę w brytyjskich koloniach w XIX wieku. Ich dom rodzinny nazywa się Howards End, który staje się przedmiotem powieści. Druga to Schlegels, rodzina trzech sióstr, które mają kontakt z Wilcoxami podczas pobytu w Niemczech. Siostry są kulturalne, wykształcone i postępowe ze swoimi poglądami politycznymi i przybywają, aby reprezentować zestaw Bloomsbury, którego członkiem był Forster. Grupa Bloomsbury była zbiorem intelektualistów, pisarzy i artystów, którzy mieszkali w Bloomsbury i okolicach na początku XX wieku i byli liberalni w swoich eksperymentach dotyczących tego, jak reprezentować prawdę, piękno i ludzkie doświadczenia w swoich dziełach. Ostatnią rodziną są Leonard i Jacky Blast, zubożała para, która reprezentuje drugą stronę medalu społecznego w edwardiańskim Londynie.
Bedford Gardens © David West / WikiCommons
Powieść podąża za złożonym, splecionym życiem tych trzech rodzin i koncentruje się na społecznych konwencjach i podziałach, które napędzają ich interakcje i fabułę powieści. Badane są postępowe pojęcia społeczeństwa i równości, w szczególności prawa kobiet i różnica między różnymi klasami społecznymi w tym czasie. Trzy siostry Schlegel są głównymi bohaterami powieści, a ich podobieństwo do grupy Bloomsbury umieszcza powieść wprost zarówno w tym środowisku społecznym, jak i fizycznej przestrzeni Bloomsbury w Londynie.
Howards End odzwierciedla, że Londyn był miejscem szybkich zmian na początku XX wieku. Populacja rosła, a podziały klasowe brytyjskiego społeczeństwa natychmiast zaczęły się zacierać i jednocześnie umacniać. „Tylko łącz się!” jest epigrafią powieści EM Forstera i jest kluczem do zrozumienia tekstu. W Howard's End Forster pokazuje, jak przezwyciężenie różnic politycznych, płciowych i klasowych nieuchronnie uczyni społeczeństwo lepszym i bardziej otwartym miejscem do życia. „Wszyscy ludzie są równi - wszyscy ludzie, którzy posiadają parasole”, pokazują także, jak centralne są pieniądze i władza powieści, ucieleśniając sposób, w jaki dzieli bohaterów, a także łączy ich.
W Howards End Forster demonstruje swoją wiarę w relacje międzyludzkie i ich zdolność do zwycięstwa pomimo dramatycznie zmieniającego się społeczeństwa na początku XX wieku. Przede wszystkim powieść wykorzystuje postępowe idee i przekonania grupy Bloomsbury, ucieleśnione przez siostry Schlegel, aby pokazać, w jaki sposób społeczeństwo może przejść od podziału klasowego i płciowego, do nowego wspaniałego świata empatii, zrozumienia i równości społecznej. W powieści Bloomsbury staje się ogniwem tego sporu, ponieważ otoczenie fizyczne powieści oddziałuje z symboliką związku z grupą Bloomsbury.
