Dramatopisarz, autor i działacz Lorraine Hansberry była kobietą o wielu talentach. Jej spektakl A Raisin in the Sun z 1959 roku szturmem podbił amerykańską scenę teatralną i był to nie tylko pierwszy dramat afroamerykańskiej kobiety wyprodukowany na Broadwayu, ale zdobył także nagrodę New York Drama Critic's Circle Award za Najlepsza gra. Choć zmarła w 1965 r. W wieku 34 lat, jej twórczość nadal wpływa na teatr. Przyjrzymy się bliżej życiu i pracy Hansberry.
Hansberry urodziła się w Chicago w 1930 r. I, wbrew tematom jej najbardziej znanej sztuki A Raisin in the Sun, dorastała stosunkowo wygodnie w domostwie klasy średniej. Zawsze jednak identyfikowała się z dziećmi z biednych rodzin, podziwiając ich niezależność i porywczość. Hansberry i jej rodzina cierpieli z powodu brutalnej dyskryminacji rasowej po przeprowadzce do białej dzielnicy, która zabroniła Afroamerykanom kupowania domów. Ojciec Hansberry walczył z tymi ograniczeniami w Sądzie Najwyższym i byli w stanie się wprowadzić, ale napotkali gwałtowne ataki ze strony białych sąsiadów. Po ukończeniu szkoły średniej Hansberry uczęszczała na University of Wisconsin przez dwa lata, zanim jej rosnące zainteresowanie pisaniem zabrało ją do New School for Social Research w Nowym Jorku.
Od college'u Hansberry stał się aktywny politycznie. Pomogła zintegrować akademik na University of Wisconsin, pracowała nad kampanią prezydencką Henry'ego A. Wallace'a, a po przeprowadzce do Harlemu w 1951 roku protestowała przeciwko nieuczciwym eksmisjom Afroamerykanów z ich domów w sąsiedztwie. Będąc w Nowym Jorku, zaczęła również pracować nad personelem Freedom, postępowo-afroamerykańskiej gazety wydawanej przez Paula Robesona. Jej pismo dla gazety dotyczyło ruchu na rzecz praw obywatelskich Stanów Zjednoczonych, a także globalnych walk. W 1957 roku Hansberry dołączył do Daughters of Bilitis, pierwszej lesbijskiej organizacji zajmującej się prawami obywatelskimi i politycznymi w Stanach Zjednoczonych, i zaczął pisać listy o feminizmie i homofobii do swojego magazynu „The Ladder”. Do śmierci była aktywistką na rzecz praw gejów i napisała je pod inicjałami „LHN”.
Rodzynki w słońcu 1959 3 | © Photographer-Friedman-Abeles, New York / WikiCommons
Hansberry ukończyła swoją pierwszą i najsłynniejszą sztukę A Raisin in the Sun w 1957 roku. Tytuł pochodzi z wiersza poematu Langstona Hughesa „Harlem”. Sztuka skupiała się na konfliktach afrykańsko-amerykańskiej rodziny klasy robotniczej w Chicago i była częściowo zainspirowana walkami jej własnej rodziny z dyskryminacją rasową. Został otwarty na Broadwayu w 1959 r., Prowadził 530 występów, aw ciągu dwóch kolejnych lat został przetłumaczony na 35 różnych języków i występował na całym świecie. W wieku 29 lat Hansberry została najmłodszym amerykańskim dramaturgiem i piątą kobietą, która otrzymała nagrodę New York Drama Critics Circle Award za najlepszą grę. Jej szeroko uznana praca pomogła utorować drogę innym dramaturgom afroamerykańskim i kobiecym. Utwór został zaadaptowany na scenariusz w 1961 roku, który otrzymał specjalną nagrodę na festiwalu w Cannes. Został również przystosowany do musicalu, Raisin, w 1973 roku zdobywając nagrodę Tony dla najlepszego musicalu.
Rodzynki w słońcu 1959 | © Photographer-Friedman-Abeles, New York / WikiCommons
Druga i ostatnia sztuka Hansberry, The Sign in Sidney Brustein's Window, porusza idee rasy, samobójstwa i homoseksualizmu poprzez zmagania głównego bohatera jako artysty w Greenwich Village. Sztuka trwała 101 występów i zakończyła się w noc jej śmierci.
Hansberry zmarła na raka trzustki 12 stycznia 1965 r. W wieku 34 lat, skracając swoją kwitnącą karierę. Zostawiła trzy niedokończone sztuki i niedokończoną pół-autobiograficzną powieść. Były mąż Hansberry, Robert Nemiroff, ukończył sztukę Les Blancs i zaadaptował wiele jej pism i wywiadów do To Be Young, Gifted and Black, który wyjechał z Broadwayu na osiem miesięcy, a następnie pojawił się w formie książkowej w następnym roku pod tytuł To Be Young, Gifted and Black: Lorraine Hansberry in Her Own Words.
ARAISININTHESUN_Huntington TheatreCompany_04 | © The Huntington / Flickr
Wpływ Hansberry utrzymał się po jej śmierci, inspirując znane piosenki, wiersze i inne twórcze pisanie. W 1999 roku została pośmiertnie wprowadzona do galerii sław gejów i lesbijek w Chicago, aw 2013 roku została pośmiertnie wprowadzona do American Theatre Hall of Fame. Lorraine Hansberry Theatre w San Francisco nosi nazwę na jej cześć i specjalizuje się w oryginalnych inscenizacjach i odrodzeniach teatru afroamerykańskiego. Na pogrzebie Hansberry wielebny Martin Luther King stwierdził: „Jej zdolność twórcza i głębokie zrozumienie głębokich problemów społecznych, przed którymi stoi dziś świat, pozostanie inspiracją dla pokoleń jeszcze nienarodzonych”.
Przez Chelsea Baldwin
