Dziesiątki tysięcy Alteños (ludzie z El Alto) każdego dnia przyjeżdżają do pracy do La Paz. Zejście z brzegu góralskiego miasta do głębokiej doliny poniżej było koszmarną podróżą trwającą godzinę lub dłużej. Ale już nie dzięki rewolucyjnemu projektowi infrastruktury, który pozwala użytkownikom unosić się w powietrzu podczas codziennych dojazdów.
Ruch w obu miastach i pomiędzy nimi zawsze był problematyczny. Ich kręte, wąskie ulice z epoki kolonialnej po prostu nie zapewniają wystarczającej ilości miejsca dla pojazdów na drodze. W połączeniu z niedawnym boomem ludnościowym, gdy rolnicy wyprowadzają się z kraju do miast, regularnymi protestami politycznymi, które zamykają główne arterie oraz poważnymi problemami z hałasem i zanieczyszczeniem powietrza, od dawna wiadomo, że coś trzeba zrobić.
Ruch w La Paz © Jiahui Huang / Flickr
Aby złagodzić ten problem, od lat 70. samorządy proponują kolejkę linową łączącą oba miasta. Wreszcie w 2012 r. Prezydent Prezydent Evo Morales oficjalnie ogłosił Mi Teleférico (My Cable Car), by połączyła La Paz i El Alto, zapewniając jednocześnie lepszą jakość życia osobom cierpiącym na naprawdę uciążliwe codzienne dojazdy. Znana austriacka firma Doppelmayr otrzymała kontrakt na realizację projektu za cenę początkową w wysokości 280 mln USD.
Faza pierwsza została zakończona w 2014 r. I składała się z czerwonych, żółtych i zielonych linii, które składają hołd boliwijskiej fladze. Z łączną długością ponad sześciu mil (10 km) i na wysokości około 13 100 stóp (4000 metrów) Mi Teleférico jest już najdłuższym i najwyższym systemem kolei linowych na świecie. Nieźle jak na kraj rozwijający się w samym sercu Ameryki Południowej.
Chociaż krytykowany przez niektórych za ogromne koszty, Mi Teleférico jest powszechnie uważany za sukces, szczególnie wśród tych, którzy go najczęściej używają. Przy 3 BOB (0, 40 USD) za przejazd ceny zostały ustalone jako konkurencyjne w stosunku do lokalnego systemu autobusowego. Każda linia może przewozić do 6000 osób na godzinę, z kabinami odjeżdżającymi co 12 sekund i mieszczącymi do 10 osób. System jest otwarty codziennie od 6:00 do 23:00.
Drugi etap, z którego niebieska linia została już ukończona, został ogłoszony w 2014 r. W systemie pojawi się siedem nowych linii o łącznej długości 12 mil (20 km). Kosztem dodatkowych 450 milionów USD nie można zaprzeczyć, że jest to ogromna inwestycja dla kraju rozwijającego się. Mimo to wielki projekt infrastrukturalny powinien złagodzić rosnące problemy transportowe obu miast w nadchodzących dziesięcioleciach.
Żółta linia teleferico © Senorhorst Jahnsen / Flickr
Jako turysta odwiedzający La Paz przejażdżka systemem jest absolutną koniecznością. Zapewnia niezrównane widoki kontrastujących ze sobą sąsiadujących miast, spojrzenie na życie codzienne i wygodny sposób transportu. Obecnie warte odwiedzenia miejsca to stacja 16 de Julio na targu El Alto i zapasy Cholitas, stacja Cementerio na cmentarzu miejskim oraz dworzec centralny do atrakcji w centrum miasta. Ci, którzy chcą sprawdzić zgrabną Zona Sur, mogą poprowadzić żółte i zielone linie aż do Irpavi.
