Neon-Noir: Noe Alonzo fotografuje „brzydką” stronę Seulu

Noe Alonzo strzela najczęściej w nocy. Charakterystyczne, oświetlone neonami zdjęcia urodzonego w Teksasie fotografa z Seulu rejestrują kręte uliczki i deszczowe ulice jego adoptowanego miasta w czasach, gdy większość fotografów śpi.

Możesz rozpoznać jego pracę na Instagramie; Zdjęcia Alonzo stały się popularne w lipcu 2018 r., Gdy z dnia na dzień obudził do 70 000 retweetów, 115 000 polubień i ponad 900 komentarzy. Jego styl fotografii filmowej - który określa jako „neon-noir” - rozbrzmiewał wśród ludzi na całym świecie i sprawił, że nowa perspektywa stolicy Korei stała się w centrum uwagi.

Niedawna fala Hallyu (lub „koreańska”), która ogarnęła świat, oznacza, że większość ludzi ma teraz podstawowe pojęcie o Korei: zespoły K-pop, błyszczące wieżowce, Samsung i bogato zdobione historyczne pałace. Obrazy Alonzo dodają temu nową warstwę, z ziarnistymi krajobrazami miast i ujęciami w zaułku, pokazującymi mniej błyszczącą stronę Korei, inspirowaną grami wideo i filmami science fiction.

Rajska dyskoteka © Noe Alonzo

„Kiedyś pokazywałem moje zdjęcia moim koreańskim przyjaciołom, myśląc, że będą uważać je za piękne” - mówi - „tylko po to, aby odpowiedzieć na pytania takie jak:„ Dlaczego robisz zdjęcia brzydkich miejsc w Seulu? Dlaczego nie pokazujesz zdjęć Gangnam lub Pałacu Gyeongbok? ”

W ciągu pierwszych kilku lat pracy jako fotograf w Seulu Alonzo skupił się na bardziej turystycznych obrazach Korei - krajobrazach, wydarzeniach kulturalnych i festiwalach. Przed rozpoczęciem zdjęć nocnych najbardziej znany był z serii poklatkowych filmów pokazujących zmiany w czasie (dzień i noc oraz neony zmieniające deszczowe wieczory) w mieście. „Ale dopiero gdy zacząłem robić zdjęcia miasta, prawdziwego miasta, moje zdjęcia stały się bardziej znane poza Koreą”, mówi. „Seul to miasto nocą

po zachodzie słońca miasto naprawdę ożywa. Seul jest jedynym miastem, w którym byłem, gdzie większość miasta jest nadal otwarta o 3 nad ranem. ”

Jego styl mógł być wyjątkowy, ale sposób, w jaki do niego wpadł, był dość przypadkowy. „Pamiętam pierwszą noc, kiedy wyszedłem robić zdjęcia w deszczu”, mówi, „szukałem tego wyglądu - dużo kontrastu, deszcz do tworzenia odbić, neony i kolor ostrza biegacza schemat".

Pomysł był jednak nadal w trybie eksperymentalnym, dopóki nie natknął się na małą uliczkę. „W tym czasie byłem fotografem przez co najmniej pięć lat, więc rzeczy takie jak kompozycja i ekspozycja przyszły mi całkiem naturalnie, ale dopiero kobieta z parasolką wyszła z mieszkania i wpadła do neonu ulice, o których wiedziałem, że to zdjęcie, którego szukam. Więc zrobiłem zdjęcie i w tym momencie wiedziałem, że wziąłem coś naprawdę dobrego. ”

Żółty parasol © Noe Alonzo

Seul to nie tylko tło dla zdjęć Alonza; to postać sama w sobie. W przeciwieństwie do płaskich równin w Teksasie, górzysty i chaotyczny krajobraz Korei, wypełniony krętymi alejkami i jasnymi neonowymi światłami, jest pełen piękna na każdym kroku - nawet jeśli nie jest to całkowicie odkażony, k-popowy styl urody, jaki koreański agencje turystyczne chcieliby promować.

Chociaż znany jest z fotografii neonowej, Alonzo mówi, że jego proces koncentruje się bardziej na światłocieniu lub na grze między kontrastującymi odcieniami światła i ciemności. Ludzie i miejsce są równie ważne w jego pracy. „Większość fotografów ulicznych lubi skupiać się na ludziach na swoich zdjęciach”, mówi. „Lubię pokazywać otoczenie i uważam, że to sprawia, że mniejsze postacie ludzi są bardziej wpływowe. Brzmi jak sprzeczność, koncentrując się na środowisku i światłach, ale upewniając się, że ludzie tak samo się wyróżniają. ”

Jeśli chcesz odkryć rozmarzone uliczki uchwycone przez Alonza, udaj się do Jongro, który według niego jest jego ulubionym miejscem do strzelania. „Wciąż nie badałem każdego centymetra Jongro, a jednak pozostaje jednym z obszarów że najczęściej odwiedzam, aby strzelać ”, mówi. Podkreśla także Ikseon-dong, Euljiro i Dongdaemun. „Każdy obszar ma swoją własną charakterystykę, ale wspólną cechą wszystkich jest to, że istnieje wiele małych alejek, w których można się zgubić i zwiedzać całą noc. Możesz wrócić o różnych porach dnia lub roku i zawsze znaleźć coś innego. ”