W trudnym terenie niedaleko górzystego wnętrza Omanu znajduje się jedno z najbardziej imponujących stanowisk archeologicznych na Półwyspie Arabskim. Pokryty grobowcami w kształcie uli archeologiczny krajobraz Bat, Al Khutm i Al Ayn to pozostałość starożytnej cywilizacji i czasów, w których imperia rodziły się tak szybko, jak upadały. Oto twój najlepszy przewodnik.
Al Ayn Beehive groby, Oman © ricardoserra74 / Flickr
tło
Położone w północno-zachodniej prowincji A'Dhahirah w Sułtanacie najbliższe miasto do stanowiska archeologicznego to Ibri, około 24 km (15 mil). Pomimo względnej izolacji we współczesnych czasach, monumentalne wieże i nekropolie Bat, Al Khutm i Al Ayn malują obraz wysoce cywilizowanej i aktywnej osady, której znak wyraźnie przetrwał próbę czasu.
Strona
To zadziwiająco dobrze zachowane miejsce zostało uznane przez UNESCO za „szereg skamieniałych krajobrazów epoki brązu”, działając niemal jak kapsuła czasu dla epoki BCE. Bogaty krajobraz, w którym znajdują się te grobowce uli, został uznany za miejsce światowego dziedzictwa w 1988 r. I nadal zdobywa uznanie dla skarbnicy danych dostarczonych przez archeologów z całego świata. I właśnie te znaleziska nadal fascynują badaczy, niektórzy nazywają ten obszar dowodem na to, że Oman był miejscem Magan, starożytnej ziemi przedstawionej w akadyjskich pismach klinowych.
Według raportu zespołu z New York University (NYU) „niektóre z najwcześniejszych pism na świecie omawiają ziemię Magan, opisując jej bogate zasoby. Teksty te zostały napisane przez skrybów z Mezopotamii, którzy dokumentowali nie tylko żądze królów mezopotamskich w stosunku do zasobów Magana, ale także ich pochwały podboju ”.
Al Ayn Beehive groby, Oman © ricardoserra74 / Flickr
Znaczenie archeologii
Wykopaliska archeologiczne w Bat, Al Khutm i Al Ayn rzucają światło na to, czym mógł być Oman 4000 lat temu i nadaje wagę teorii, że miedź i inne przedmioty w postaci hołdu pomogły zasilić starożytne elektrownie żyznego półksiężyca. Ten sam raport z NYU stwierdza również, że „ceramika i inne wyroby wykonane w Mezopotamii, Meluhha (sumeryjska nazwa cywilizacji Indusów) i Iranu znaleziono w osadach i grobowcach z epoki brązu w Omanie. Odkrycia te, które uzupełniają źródła tekstowe, tradycyjnie były przedmiotem analizy archeologicznej ”.
Groby
Około 4000–5 000 lat same grobowce zostały podzielone według UNESCO na dwie grupy: mniejsze grobowce jednokomorowe ze ścianami datowanymi na początek trzeciego tysiąclecia pne 3. tysiąclecia pne Oprócz nekropolii na terenie znajdują się wieże, systemy nawadniające i zapytania, w których wydobywano materiały budowlane użyte do stworzenia takich monumentalnych prac.
