Zdecydowana większość Tajlandczyków ma dwa nazwiska: pełne, oficjalne imię i pseudonim. Jednak w przeciwieństwie do wielu krajów, pseudonim jest wybierany przez rodziców i podawany przy urodzeniu, często zanim oficjalne nazwisko zostanie wybrane i zarejestrowane! Pseudonim w Tajlandii ma jednak większe znaczenie niż krótsze i łatwiejsze do zapamiętania imię.
Zazwyczaj osoba z Tajlandii używa oficjalnego nazwiska tylko w sytuacjach formalnych. Nawet w pracy większość ludzi używa swoich pseudonimów. Znajomi często nie znają pełnego imienia i nazwiska osoby, a jedynie jej pseudonim.
Tajowie historycznie używali tylko krótkich nazw, które dziś będą uważane za pseudonimy. W dawnej Tajlandii nie było klanów, więc nie były potrzebne żadne konwencje nazewnictwa. Tylko rodzina królewska miała oficjalne nazwy zaczerpnięte ze starożytnego języka sanskrytu.
Młoda dziewczyna w tradycyjnym tajskim stroju © Binder.donedat / Flickr
Pseudonimy to tradycje kulturowe w Tajlandii. Praktyka sięga epoki Sukhothai, kiedy dzieci były powszechnie nazywane zgodnie z ich kolejnością porodu. Nazwy tłumaczone na liczby lub słowa takie jak stare i młode były normą. Pseudonimy ewoluowały, aby opisać wygląd dziecka, co prowadzi do kolorów i przymiotników, takich jak gruby, cienki, duży, mały, długi i krótki. W erze Ayutthaya dzieciom często nadawano nazwy o pożądanych cechach lub przedmiotach, takich jak mocne, złote, odważne i podobne.
W późniejszych czasach dzieciom nadawano dwa imiona, aby zmylić wrogie duchy, które mogą chcieć ukraść dziecko lub zakłócać jego życie. Uważano, że dzięki dwóm imionom duchy rzadziej wtrącałyby się w ludzkie sprawy. Ponadto, nazywanie dziecka niepożądanym imieniem, takim jak świnia, pies lub tłuszcz, miało zniechęcać złe duchy do chęci zabrania dziecka. Wciąż jest dziś powszechne, że ludzie nie komentują na przykład tego, jak piękne lub słodkie jest dziecko z tych samych powodów.
Starsza Tajka © Mark Fischer / Flickr
Zainteresowanie nazywaniem dzieci według danych astrologicznych również zyskało na popularności, stąd rosnąca liczba osób, które zaczęły konsultować się z mnichami i mędrcami przy wyborze imion. Król Rama VI zaczął nadawać imiona rodzinnym sługom królewskim, przy czym imiona są częścią statusu w Tajlandii.
Do 1913 r. Prawo tajlandzkie wymagało używania nazwisk, głównie ze względów praktycznych. Co ciekawe, żadne dwie rodziny nie mogą mieć tego samego imienia; każdy o tym samym nazwisku jest zatem w jakiś sposób spokrewniony. Aby poprawić swój status, zwykli ludzie zaczęli później przyjmować dłuższe i bardziej oficjalnie brzmiące imiona. Była to dość niedawna zmiana, do której doszło po rewolucji w 1931 r. Dla ułatwienia ludzie zachowali także pseudonimy, które otrzymali od urodzenia, a konwencja trwa do dnia dzisiejszego.
Praktycznie dzisiaj wiele dzieci nie otrzymuje oficjalnego imienia, dopóki rodzice nie skonsultują się z mnichem, wróżbitą lub inną szanowaną osobą w społeczeństwie. Imiona mają wielkie znaczenie w Tajlandii i podobno mają wpływ na całą przyszłość człowieka. Do czasu ustalenia oficjalnej nazwy rodzice potrzebują pseudonimu dla swojego dziecka. Chyba że oczywiście chcą nazywać go „dzieckiem” przez kilka tygodni!
Tajskie dziecko kąpiące się w zmywarce © Mike Deerkoski / Flickr
Wybór pseudonimów dzisiaj zależy w dużej mierze od osobistych preferencji rodziców. Niektóre nadal stosują tradycyjne konwencje nazewnictwa, podczas gdy inne wybierają pseudonimy na podstawie tego, co im się podoba. Podobnie jak w wielu kulturach, niektórzy ludzie podążają za trendami, na przykład używanie obcych pseudonimów do pseudonimów. Czasami rodziny nie są świadome znaczenia takich słów, po prostu wybierają je, ponieważ brzmią interesująco. Czasami pseudonim może być krótką formą oficjalnej nazwy.
Tajskie pseudonimy to coś więcej niż wygoda lub warunki miłosne między członkami rodziny i bliskimi przyjaciółmi; są związani z naturą tajlandzką i ważną częścią tajskiej kultury.
