Jest dość zaskakujący wpis na długiej liście chronionych zabytków Amsterdamu, położonej na wschodnim brzegu kanału Oudezijds Achterburgwal. Ten szczególny punkt orientacyjny mieści mały publiczny pisuar i został zaprojektowany zgodnie z zasadami zaczerpniętymi z architektury szkoły Amsterdamse.
Pisuar ten został ukończony w 1926 roku i pierwotnie stał obok ratusza miejskiego, który został przeniesiony gdzie indziej. W tym okresie architekci w Holandii eksperymentowali z nowymi formami i opracowali oszałamiające projekty, które obracały się wokół wyrazistych motywów z czerwonej cegły i eleganckich, zakrzywionych fasad. Ruch ten został ostatecznie ochrzczony szkołą amsterdamską na cześć rodzinnego miasta głównych zwolenników.
Architekci zaangażowani w szkołę w Amsterdamse często pracowali nad projektami komunalnymi, a wielu z nich otrzymało zlecenie od lokalnego rządu Amsterdamu do stworzenia awangardowych budynków mieszkalnych lub użyteczności publicznej. Oprócz większych, okazałych budowli, takich jak het Schip czy Stadion Olimpijski, architekci ci pracowali także nad użytecznymi, obywatelskimi udogodnieniami, takimi jak mosty, skrzynki pocztowe, a nawet toalety publiczne.
Te mniejsze elementy architektury znajdują się w całym mieście, a wiele z nich jest chronionych jako zabytki ze względu na ich związek ze szkołą Amsterdamse. Chociaż publiczna toaleta w Oudezijds Achterburgwal nie jest najbardziej znanym przykładem architektury szkoły amsterdamskiej, to jednak zawiera pewną dozę ideałów i estetyki ruchu.
Na przykład jego zachodnia ściana zakrzywia się od wejścia, tworząc poziomy łuk, który wyraźnie hołduje innym projektom związanym ze szkołą de Amsterdamse, takim jak de Bijenkorf w Hadze lub osiedle De Dageraad w Amsterdamie. W toalecie znajduje się również posąg stworzony przez jednego z najwybitniejszych rzeźbiarzy w Amsterdamie, Hildo Kropa. Ta chropowata postać stoi nad toaletą, z ręką uniesioną w pięść, jakby ogłaszał zwycięstwo nad własnym pęcherzem.
