Godło hrabstwa Buckinghamshire przedstawiające łabędzia można konsekwentnie oglądać na całym obszarze - jest to logo lokalnej biblioteki, strony internetowej lokalnej rady, teatru Wycombe Swan i pubu Swan w Beaconsfield. Chociaż znaczna część populacji Buckinghamshire jest świadoma znaczenia godła łabędzia, niewielu mieszkańców hrabstwa jest naprawdę świadomych swojej historii.
Wizerunek łabędzia z koronem księcia, który jest przymocowany do ciężkiego złotego łańcuszka na szyi, jest powszechnie spotykany w Buckinghamshire. Ten element godła jest szczególnie mylący, ponieważ łabędź kojarzy się z byciem wolnym, dzikim ptakiem. Historia godła była przedmiotem wielu dyskusji i została opisana jako „zagubiona w pomieszaniu średniowiecznego romansu, żartu i apetytu władcy”.
Jedna możliwa, potencjalnie ograniczona historia godła zaczyna się od powołania przez Henryka II Henryka z Essex szeryfa Buckingham w 1156 r. Jeden z przodków szeryfa miał nazwisko „Swein”, które fonetycznie przypomina łabędź. Doprowadziło to do stworzenia gry słów, ze względu na popularność gry słownej w tym czasie, co z kolei mogło doprowadzić do wybrania ptaka przez szeryfa Buckingham jako odznakę jego hrabstwa.
Godło łabędzia Buckinghamshire © Jza84 / Wikimedia Commons
Inne możliwe wytłumaczenie obecności łabędzia w godle Buckinghamshire wiąże się z rodziną de Bohun. Thomas of Woodstock, najmłodszy syn Edwarda III, poślubił Eleander de Bohun. Jej rodzina twierdziła, że pochodzi od mitycznego francuskiego rycerza łabędzia, znanej legendy od średniowiecza Europy. Historia opowiada o tajemniczym rycerzu, który przybywa łodzią ciągniętą przez łabędzie, aby uratować damę w niebezpieczeństwie. Poślubia ją, ale zabrania jej pytać o imię i pochodzenie. Zapomina złamać tę obietnicę, więc tragicznie ją opuszcza i nigdy nie wraca.
Dzieci urodzone w rodzinie de Bohun nosiły na szyi srebrne łańcuszki z zawieszkami łabędziami, a herbem rodziny był łabędź z koronem otaczającym szyję. Wydaje się, że jest to wyraźniejszy związek z początkiem godła niż gra słów z 1156 roku.
Łabędź de Bouton, na znaku hotelowym © Keith Edkins / Wikimedia Commons
Rodzina de Bohun odziedziczyła również godło łabędzia od rodziny Mandeville od Henryka z Essex. Thomas, syn Edwarda III, został pierwszym księciem Buckingham w 1377 r., Zapewniając tym samym kolejny związek między Buckinghamem a godłem łabędzia.
W 1521 r. Henryk VIII stracił trzeciego księcia Buckingham za zdradę. Tytuł księcia Buckingham przywrócono dopiero w 1623 r., Kiedy James I przyznał go George'owi Villiersowi. Heroldowie, którym powierzono zadanie sprawdzania herbu w tym kraju, odkryli, że między tymi dwoma datami Buckingham adoptował łabędzia za broń i pieczęć. Czarno-czerwone tło było spowodowane barwami posiadacza pierwszego dzieła Dukedom. Te dwa kolory są jednak mniej widoczne dzisiaj. Łabędź wraz z koroną i łańcuchem wciąż można znaleźć w wielu miejscach, od logo lokalnej rady po odznakę Wycombe Wanderers FC.
Historia godła łabędzia z Buckinghamshire pozostaje do dziś kwestionowana. Jednak niezależnie od tego, czy jego pochodzenie jest zakorzenione w prostym kalamburze z nazwiska przodka, czy też jest związane z rodziną de Bohun, nie można zaprzeczyć, że przetrwał próbę czasu.
