Trudno uwierzyć, że jedna osoba mogłaby wygrać nagrodę Grammy za nagrania jazzowe i klasyczne w tym samym roku. Wynton Marsalis, muzyk z Nowego Jorku, stał się jednak pierwszą osobą, która zrobiła to w 1983 roku. Ponadto Marsalis stał się pierwszym muzykiem jazzowym, który wygrał nagrodę Pulitzera za muzykę do gry Blood On The Fields w 1997 roku. Dowiadujemy się więcej o ten utalentowany muzyk.
Wynton Marsalis urodzony w Nowym Orleanie od najmłodszych lat wykazywał niezwykły talent muzyczny. Wychował się w muzycznej rodzinie - jego ojciec był muzykiem, a jego starszy brat Branford był także muzykiem jazzowym. Pierwszą trąbkę otrzymał w wieku sześciu lat i od tego czasu rozkwita jako płodny muzyk. W wieku ośmiu lat Marsalis był ostoją w miejscowym zespole kościelnym, aw wieku 14 lat zaczął grać z New Orleans Philharmonic. W szkole średniej muzyka nadal odgrywała kluczową rolę w życiu Marsalisa, aw wieku 17 lat stał się najmłodszym muzykiem, jaki kiedykolwiek został przyjęty do Berkshire Music Center w Lenox w stanie Massachusetts w Tanglewood.
Po programie Tanglewood przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie Marsalis uczęszczał do słynnej szkoły Juilliard School i dołączył do perkusisty Art Blakey i jego zespołu Jazz Messenger. W następnych latach Marsalis grał z wieloma legendami jazzowymi i utalentowanymi współczesnymi. W 1981 r. Założył własny zespół, z którym koncertował ponad 120 koncertów rocznie przez 15 kolejnych lat. W 1982 roku wydał swój pierwszy album studyjny pod wytwórnią Columbia Records. Ta zatytułowana płyta jazzowa, która spotkała się z entuzjastycznymi recenzjami, a Marsalis zdobyła wiele nagród Grammy. Jest teraz dobrze znany ze swojej pracy zarówno w gatunku jazzowym, jak i klasycznym.
Marsalis od lat aktywnie promuje starsze pokolenie zapomnianych muzyków jazzowych. Inspirował i przyciągał nowe pokolenie młodych talentów jazzowych, aby dołączyły do sceny muzycznej. W 1987 roku Marsalis założył „Jazz at Lincoln Center”, serię opracowaną w celu poszerzenia kontaktu ludzi z muzyką jazzową. Jego rola w serii rosła z roku na rok, a Marsalis ostatecznie poprowadził 15-częściowy big band programu w ich ostatnim występie. Marsalis komponuje także własną muzykę, pisząc krótkie i rozszerzone utwory, które odzwierciedlają jego zainteresowanie stylami wczesnego jazzu. Pasja Marsalisa do Bacha, Beethovena, Mozarta i innych skłoniła go do kontynuowania kariery w klasycznym świecie. Nagrał wiele klasycznych albumów i grał z jednymi z największych orkiestr na świecie. W 1995 roku skomponował swoje pierwsze duże dzieło: kwartet smyczkowy At the Octoroon Balls, który dał mu pozycję klasycznego kompozytora. Późniejsze kompozycje obejmowały dzieło Blood on the Fields, które wygrało Marsalis nagrodę Pulitzera w 1997 roku dla muzyki.
Do tej pory Marsalis wyprodukował ponad 70 płyt, które sprzedały się w ponad 7 milionach egzemplarzy na całym świecie, w tym trzy złote płyty. Marsalis w swoich nagraniach kładzie duży nacisk na bluesa i integracyjne podejście do wszystkich form jazzu, od Nowego Orleanu po współczesność. Uporczywie wykorzystuje swing jako główny rytm, obejmując amerykańską popularną piosenkę wraz z indywidualną i zbiorową improwizacją. Choć sprawia, że wygląda to bez wysiłku, jego wirtuozowski styl wymaga encyklopedycznej gamy technik trąbkowych.
Nie można zignorować ogromu pracy, jaką Marsalis włożył w promowanie jazzu i kultury amerykańskiej na całym świecie. Poświęcił swoje życie podnoszeniu ludzi z egalitarnym duchem jazzu i nadal to robi.
Pomijając jednak jego osiągnięcia, to podobno jego charakter ma największy wpływ na ludzi, których spotyka. Słuchając Marsalisa grającego w Happy Birthday podczas jednej z jego lekcji mistrzowskich, można zobaczyć niezwykły talent i ciepło, które projektuje swoim fanom. Wynton Marsalis bezinteresownie poświęcił swój czas i talent organizacjom non-profit w całej Ameryce, zbierając pieniądze na zaspokojenie wielu potrzeb społecznych.
To zaangażowanie Marsalisa w poprawę życia wszystkich ludzi ukazuje to, co najlepsze w jego charakterze i człowieczeństwie. Oprócz licznych nagród Grammy i pożądanego Pulitzera, Marsalis otrzymał wiele dodatkowych wyróżnień za swoją działalność muzyczną i społeczność. Jest laureatem kilku honorowych stopni naukowych i Narodowego Medalu Sztuki.
Wynton Marsalis został opisany jako najwybitniejszy muzyk jazzowy i trębacz swojego pokolenia, okrzyknięty jednym z najlepszych na świecie klasycznych trębaczy, jako lider dużego zespołu w tradycji księcia Ellingtona, jako genialny kompozytor, jako oddany rzecznik sztuka oraz jako niestrudzony i inspirujący pedagog.
Przez Karin De Giorgi
