Zhigulevskoye: kultowa marka piwa w Związku Radzieckim

Kiedy austriacki arystokrata i przedsiębiorca Alfred von Vacano założył browar Zhiguli w Samara w 1881 roku, nie miał pojęcia, że ​​zamierza stworzyć najbardziej kultową markę piwa z czasów radzieckich.

Pierwotnie nazywane „piwem wiedeńskim”, Zhigulevskoye zostało wykonane z wysokiej jakości surowców i wody z Wołgi, rzeki niegdyś czczonej ze względu na czystość i świeży smak. Na przełomie wieków złote, rześkie i subtelne słodowe piwo von Vacano zyskało reputację wysokiej jakości libacji, produkowanej na eksport i magazynowanej w renomowanych restauracjach w całym regionie Wołgi.

Wpis udostępniony przez Alexey Katunin (@alexey_katunin) w dniu 12 grudnia 2013 o 6:01 PST

Kiedy bolszewicy zaatakowali Samarę podczas rewolucji rosyjskiej w 1917 roku i ostatecznie przejęli kontrolę nad miastem w 1918 roku, browar znalazł się pod kontrolą państwa, a von Vacano został zesłany do Austrii, gdzie ostatecznie zmarł w 1929 roku.

Przed rewolucją Rosja produkowała różne piwa zgodnie z zachodnimi standardami. Piwa w stylu bawarskim, monachijskim i wiedeńskim, wraz z piwami Pilsner, były łatwo dostępne w całym kraju. Jednak podczas reform komunistycznych etykiety te były uważane za burżuazyjne, a urzędnicy państwowi nakazali zmiany nazwisk, aby odzwierciedlić radzieckie ideały.

Pilsners stał się Russkoe, a Monachium zmieniono na Ukrainskoe; każdy styl piwa przybrał sowiecką nazwę. Nazwa pochodzi od wzgórz Zhiguli, pobliskiego pasma górskiego nad brzegiem Wołgi, „wiedeńskie piwo” straciło swój europejski tytuł i narodził się Zhigulevskoye.

Piwo © Wagner T. Cassimiro / Flickr

Kilka piw zostało wyprodukowanych w ZSRR, wyprodukowanych w Rosji i rozprowadzonych w krajach radzieckich. Wraz z Zhigulevskoe, Russkoe i Ukrainskoe zajęli Moskovskoe, Leningradskoe, Martovskoe i Karamelnoe, którzy byli głównymi graczami na początku radzieckiej sceny piwnej.

Początkowo warzenie nie było częścią standaryzacji ZSRR, ale po wprowadzeniu planów pięcioletnich produkcja piwa została przesunięta. Po przetrwaniu niedoborów zbóż i zgiełku politycznego Żygulewskoe było często jedynym dostępnym piwem na rynku i, według niektórych raportów, stanowiło nawet 90 procent piwa warzonego w Rosji. W rezultacie stało się znane jako niezawodne i łatwo dostępne piwo w całym ZSRR.

Wpis udostępniony przez Deda Pachoma (@dedpachom) w dniu 18 lipca 2016 r. O 12:09 PDT

Od czasu rozbicia Związku Radzieckiego wiele browarów w byłym państwie komunistycznym nadal warzy Zhigulevskoye, w tym Baltika i Carlsberg na Ukrainie, choć uważa się, że prawdziwe browary Zhigulevskoye pochodzą tylko z Samary.

Dziś oryginalny browar wciąż stoi nad brzegiem Wołgi i nadal produkuje piwo. I choć obecnie napar ma niewielkie podobieństwo do piwa, którym kiedyś był, jest rozpoznawalny jako zaufana marka. Nadal powszechne w Rosji, Żigulowskoje jest postrzegane przez mieszkańców jako stary wierny towarzysz.