Każde miasto ma duszę, unikalną dla ludzi i budynków. Chicago nie jest niczym innym i zainspirowało wiele wierszy. Te wiersze napisane przez ciężkie poezje, takie jak Gwendolyn Brooks i Carl Sandburg, dopiero zaczynają uchwycić istotę Chicago.
„Chicago” Carl Sandburg
Sandburg fachowo wyplata mantrę dla miasta Chicago. Od czasów Sandburga do tej pory oczekiwano, że Chicago będzie miejscem trudnym, miejscem brudnym, które pochłonie każdego, kto nie może tego znieść. Wiersz ten uznaje szorstkość miasta, ale także podnosi jego mieszkańców jako inspirujących - ludzi, którzy wprowadzają innowacje poprzez ciężką pracę i śmiech.
„Chicago and December” WS Di Piero
Wiersz ten uchwycił rześkość powietrza podczas grudniowego Chicago i ubiera się na święta w śródmieściu, od wieńców wokół szyi brązowych lwów Instytutu Sztuki po świąteczne lampki wzdłuż Michigan Avenue. Zestawienie zewnętrznej radości z wakacji i nadejścia zimy tworzy chwilę wewnętrznej refleksji.
„Rzym nie był zbudowany w jeden dzień (Love Sosa)” Malcolma London
Chicago jest miastem niezdolnym do uniknięcia skandalu; duża część tej historii została skomercjalizowana poprzez opowieści o oldschoolowych gangsterach i skorumpowanych politykach. Współczesny skandal miasta koncentruje się na przemocy z użyciem broni, a Malcolm London nie stroni od tej walki w swojej poezji. Nie chce, aby morderstwa w Chicago zamieniły się w żarty lub okulary, zamiast tego używają swojego głosu, aby przypomnieć nam, że nie tylko problem jest prawdziwy, ale zdarza się ludziom, i nie pozwoli ci go zignorować.
„Deklaracja” Phillipa B. Williamsa
„Deklaracja” to wiersz miłosny do Chicago, a Williams ma nadzieję, że ta miłość jest wzajemna. Nie ignoruje ani nie wybiela złożoności ani wad tego miasta. Wszystko, od jeziora Michigan po gentryfikację, od segregacji po pizzę z głębokim daniem
wszystkie te rzeczy razem tworzą miasto, w którym mieszka Williams. Nie jest to miasto idealne, ale to jest to, w którym żyje i to, co kocha.
„Chicago's Congo” Franka Marshalla Davisa
Davis pisze o bezdźwięcznej piosence, którą tworzy Chicago, z salami gier, rykiem L i ciszą księżyca i drapaczy chmur. Czytanie tego wiersza porusza cię po całym Chicago i chociaż może to być pomocne w niektórych z tych punktów orientacyjnych, nie jest konieczne. Jak mówi wiersz: „rozumiesz, czy nie” / To melodia wszystkiego i niczego.
„Of De Witt Williams w drodze na cmentarz Lincoln” Gwendolyn Brooks
Każdy, kto spędził znaczną część swojego życia w Chicago lub w jakimkolwiek mieście, zaczyna kojarzyć określone miejsca ze swoim czasem. Miejsca te - w tym przypadku sale bilardowe i taneczne - składają się na Chicago, w którym mieszkał temat tego wiersza. Dla wszystkich mieszkańców Chicago tego rodzaju miejsca są bardziej „Chicago” niż jakakolwiek z wielkich atrakcji miasta. Te miejsca to ich życie, więc dobrze, że miejsca te są ostatnimi mijanymi przez De Witt Williamsa po jego śmierci.
