Duszpasterski Evenk, rozciągnięty na łąkach w północnych Chinach i na Syberii, znalazł sposób na rozwój w jednym z najtrudniejszych klimatów na świecie. Pozwól nam przedstawić Ci jedną z najfajniejszych grup etnicznych w Chinach.
Ojczyzna
Około 30 000 chińskich Evenków mieszka przede wszystkim w Mongolii Wewnętrznej na obszarach trawiastych Hulunbuir, a dokładniej w autonomicznym sztandaru Evenk. System Ośmiu Sztandarów został ustanowiony przez Mandżurów podczas dynastii Qing jako środek do organizacji społeczeństwa. Tak więc Mandżurowie, którzy przybyli z obszaru niedaleko ojczyzny Evenk, wpłynęli na strukturę nazewnictwa większości północno-wschodnich Chin.
Pod wieloma względami Hulunbuir charakteryzuje życie Evenka. Chociaż większość z nich to trawa, jak okiem sięgnąć, są to także lasy brzozowe i powiewane przez wiatr rzeki oraz dzikie renifery, które wszystkie przyczyniły się do rozwoju kwitnącej dziś kultury Evenk.
Hulunbuir jest zimny i suchy, a roczne temperatury wahają się od -25, 1 ° C (-13, 2 ° F) w styczniu do 20, 0 ° C (68 ° F) w lipcu.
Hulunbuir Grasslands © Sergio Tittarini / Flickr
Historia
Termin Evenks (zwany także Evenki lub Ewenki) odnosi się do szerokiej gamy pokrewnych ludów, które istnieją głównie jako myśliwi i pasterze reniferów w północnej Azji. W Chinach Solonowie i Chamniganie tworzą dwie podstawowe grupy Evenki, choć można argumentować, że Oroqen - sklasyfikowany przez rząd chiński jako odrębna grupa etniczna - to także Ekskini, którzy zostali najpierw zaklasyfikowani jako osobni przez Mandżurów.
Evenkowie prawdopodobnie pochodzą od starożytnego Shiwei, terminu parasolowego używanego w odniesieniu do Mongołów i Ludów Tungu, które żyły w północnych i północno-wschodnich Chinach i Mongolii przed dynastią Yuan.
Aż do dynastii Qing Evenkowie prowadzili względnie nieuporządkowane, spokojne życie. Jednak w 1640 r. Cesarz Hong Taiji schwytał i zabił przywódcę Federacji Evenk i skutecznie wprowadził Evenków pod system ośmiu sztandarów.
