Od czasu rozpoczęcia w 1951 r. Na Bienalu Sztuki w São Paulo w 32 wystawach wzięło udział 170 krajów, w których wzięło udział ponad 16 000 artystów i przyciągnęło około 10 milionów odwiedzających, ustanawiając São Paulo jako centrum sztuki w Brazylii. Odbywa się co dwa lata i jest jednym z najstarszych biennale na świecie, zaraz po Biennale w Wenecji założonym w 1895 roku. W tym roku 33. Bienal w São Paulo rozpocznie się w piątek, 7 września, a zakończy w niedzielę, 9 grudnia. trzy miesiące pełne kreatywności i talentu artystycznego.
Założony przez Ciccillo Matarazzo, włosko-brazylijskiego przemysłowca, pierwszy Bienal odbył się w 1951 r. W Muzeum Sztuki Nowoczesnej w São Paulo. Od czwartej edycji w 1957 roku wydarzenie odbyło się w Ciccillo Matarazzo Pavilion w Ibirapuera Park, trzypiętrowym budynku z powierzchnią wystawową o powierzchni 30 000 metrów kwadratowych (323 000 metrów kwadratowych) zaprojektowaną przez Oscara Niemeyera i Hélio Uchoa. Stał się głównym miejscem wszystkich przyszłych edycji.
Artista [artysta]: Alejandro Cesarco. Vista da instalação da exposição „Song”, The The Renaissance Society da University of Chicago (2017). Widok instalacji wystawy „Song” w The Renaissance Society of University of Chicago (2017). Cortesia [dzięki uprzejmości]: Alejandro Cesarco e [i] Tanya Leighton Gallery. Foto [zdjęcie]: Useful Art Services © Alejandro Cesarco / Useful Art Services
Wydarzenie nadal się rozwijało, a coraz więcej międzynarodowych artystów prezentowało prace zagraniczne obok lokalnych wystaw. Do szóstej edycji Bienal był uważany za jedną z najważniejszych wystaw sztuki w Ameryce Południowej i prestiżową platformę do wystawiania zarówno sztuki brazylijskiej, jak i międzynarodowej. Aby pomóc zorganizować tak ogromne i znaczące wydarzenie, utworzono Fundację Bienal w São Paulo, która była liderem w tworzeniu pomostu między publicznością a różnymi wyrazami artystycznymi z całego świata.
Sofia Borges, „Pintura, Cérebro e Rosto” („Malowanie, mózg i twarz”), pigment mineralny na papierze bawełnianym, 150 x 230 cm (2017) © Dzięki uprzejmości Sofii Borges / Bienal de São Paulo
Co dwa lata artyści ze wszystkich dziedzin sztuki, w tym sztuk wizualnych, teatralnych, graficznych, filmowych i architektonicznych, prezentują swoje prace, tworząc bogate i stymulujące centrum ekspresji artystycznej. Było to pierwsze wydarzenie artystyczne na dużą skalę poza głównymi ośrodkami kultury w Europie lub Ameryce Północnej, a dziś jest dobrze znane ze swojej ważnej roli w sztuce międzynarodowej.
Wydarzenie miało 32 edycje, a 33. rozpoczęły się 7 września 2018 r. Jedną z najważniejszych i najbardziej symbolicznych edycji była 10. edycja Bienalu w 1969 r., Pięć lat po ustanowieniu dyktatury wojskowej w Brazylii. Nowy rząd brazylijski przedstawił ustawę, znaną jako ustawa instytucjonalna numer pięć, która przekazała całą władzę dyktaturze. Dziesiątki artystów, w tym Roberto Burle Marks i Hélio Oiticica, odmówiły udziału w imprezie artystycznej Bienal jako sposobu na wykorzystanie jej globalnego statusu do podniesienia sprzeciwu wobec nowego reżimu. Inni artyści z różnych krajów, tacy jak Związek Radziecki i Francja, odmówili poparcia wystawy w tym roku z powodu cenzury na sztuce narzuconej przez brazylijską dyktaturę.
Artista [artysta]: Waltercio Caldas. Título da obra [tytuł pracy]: Rodtchenko, 2004. Foto [Photo]: Vicente de Mello. Cortesia [Dzięki uprzejmości]: Waltercio Caldas. © Vicente de Mello / Dzięki uprzejmości Waltercio Caldas
Artista [artysta]: Mamma Andersson. Título da obra [tytuł pracy]: Glömd [Forgotten / Esquecido], 2016. Técnica e materiais [technika i materiały]: Óleo e acrílica sobre painel [Olej i akryl na panelu]. Dimensões [wymiar]: 100x122cm. Zdjęcie [Zdjęcie]: Per-Erik Adamsson. Cortesia [Dzięki uprzejmości]: Galleri Magnus Karlsson © Per-Erik Adamsson / Dzięki uprzejmości Galleri Magnus Karlsson
