Każdy, kto odwiedzi wyspę, będzie świadczył o świetności Dominiki. Prawdopodobnie właśnie ta poetycka karaibska piękność zainspirowała wielu artystów i pisarzy, którzy doświadczyli tego miejsca z całym jego urokiem i odcisnęli swoje słowa, abyśmy mogli zobaczyć to tak, jak oni. Oto nasz przewodnik po ważnych pisarzach, których powinieneś znać.
Roseau, Dominika © Dan Doan / Flickr
Jean Rhys
„Tylko magia i sen są prawdziwe - cała reszta to kłamstwo”.
Ella Gwendolyn Rees Williams urodziła się w Roseau i wyjechała do Anglii, gdy miała zaledwie szesnaście lat. Izolacja, którą poczuła jako biała dziewczyna w czarnej społeczności, ukształtuje ambiwalentny stosunek do jej miejsca urodzenia, który wraz z przesiedleniem, którego doświadczyła w późniejszym życiu, stanie się tłem jej niekonwencjonalnego pisania. Chociaż jej pierwsze powieści zostały opublikowane w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku, dopiero w Wide Sargasso Sea, prequelu Jane Eyre Charlotte Brontë dotyczącej dominacji i zależności, pojawiła się jako uznana na całym świecie postać literacka.
Elma Napier
Elma Napier, znana również jako Elma Gibbs i Elizabeth Garner, była szkocką pisarką i pierwszą kobietą wybraną do parlamentu karaibskiego, która większość życia spędziła na Dominice. Kiedy przeprowadziła się na wyspę z rodziną, zbudowała dom zwany Pointe Baptiste na odległym wówczas północnym wybrzeżu. Jej wspomnienie Czarno-białe piaski odzwierciedla jej romans z tym miejscem.
Phyllis Shand Allfrey
Phyllis Byam Shand Allfrey był dominikańskim pisarzem, działaczem społecznym, redaktorem prasowym i politykiem, motywowanym silnym pragnieniem pomocy pracownikom wyspy i zwalczania niesprawiedliwości rasowej. Chociaż najbardziej znana jest z The Orchid House, autobiograficznej powieści opartej na jej wczesnym życiu, która ostatecznie przekształciła się w miniseriale telewizyjne. Identyfikacja z ojczyzną rozciąga się na jej poezję.
Daniel Thaly
Urodzony na Dominice Daniel Thaly kształcił się na Martynice i studiował medycynę w Tuluzie we Francji. Medycyna była jednak jedynie zajęciem, ponieważ literatura już podbiła jego serce. Głównie zapomniane, pełne miłości odniesienia do wyspy zmieszane z wizjami Afryki i bólem straty po zniszczeniu St. Pierre przez erupcję Mont Pelée stworzyły scenerię dla wielu wierszy o wielkim znaczeniu literackim.
