Pod koniec lutego 2018 r. Nauczyciele we wszystkich 55 okręgach szkolnych w Wirginii Zachodniej strajkowali o podwyżkę płac i niższe składki za pośrednictwem Agencji Ubezpieczeń Pracowników Publicznych (PEIA). Przyrzekli pozostać w strajku, dopóki ich życzenia nie zostaną spełnione, i dołączają do długiej historii walk o prawa pracownicze w państwie. Oto krótka historia pracowników domagających się praw do rokowań zbiorowych, lepszych wynagrodzeń i świadczeń oraz lepszych warunków pracy.
Strajk kolejowy w Baltimore i Ohio
Recesja gospodarcza w 1877 r. Spowodowała spadek dochodów kolei Baltimore i Ohio. Kiedy linia kolejowa ogłosiła 10% obniżkę płac, pracownicy ogłosili strajk z Baltimore do Chicago. W Martinsburgu w Wirginii Zachodniej strajkujący robotnicy próbowali zatrzymać pociągi, a gubernator wezwał milicję przeciwko strajkującym. Po oddaniu strzałów i śmierci jednego z nich milicja nie chciała już się angażować, ponieważ strajkującymi robotnikami byli ich rodzina i przyjaciele. Gubernator wezwał następnie wojska federalne i strajk zakończył się latem. To pokazało właścicielom z różnych branż, jak byli nieprzygotowani na strajkujących pracowników.
The Mine Wars
Nawet z pomocą słynnego organizatora pracy Mother Jones, United Mine Workers of America (UMWA) miał problemy z rekrutacją członków, ponieważ firmy wydobywcze były bogate i potężne. W orzeczeniu sądowym rząd stwierdził, że kopalnie mogą zmusić pracowników do podpisania umowy potwierdzającej, że nie przystąpią do związku, co pozwoliło im odmówić zatrudnienia członkom związku. Związkom nie wolno było również przekonać górników do zerwania tych umów. Kiedy operatorzy węgla odmówili robotnikom prawa do zrzeszania się w południowej Wirginii Zachodniej wzdłuż Paint Creek, rozpoczął się strajk w Paint Creek-Cabin Creek w latach 1912–13. Kompanie węglowe sprowadziły prywatną policję i w ciągu następnego roku wybuchły gwałtowne walki. Górnicy w końcu wrócili do pracy, ale to był dopiero początek Mine Wars.
Bitwa o Blair Mountain
Koncentracja na wysiłkach wojennych podczas pierwszej wojny światowej ochłodziła konflikt między związkami zawodowymi a właścicielami kopalni. Ale w 1920 r. Konflikt między organizatorami związkowymi a spółkami węglowymi doszedł do głowy w Matewan w Zachodniej Wirginii, kiedy agenci próbowali eksmitować górników z mieszkań firmowych i przemocy. Napięcie nie ustało, a rok później górnicy maszerowali na Blair Mountain w największym powstaniu od czasów wojny domowej, aby domagać się prawa do zrzeszania się. Górnicy maszerowali, wezwano Gwardię Narodową, zrzucono bomby z samolotów rządowych, a organizatorzy marszu zostali oskarżeni i osądzeni o zdradę stanu, ale nie zostali uznani za winnych. Bitwa stała się źródłem dumy dla wielu mieszkańców Virgin Virgin - czerwone bandany, które nosili, zmieniły „redneck” w pozytywny termin - i stworzyły pokolenia organizatorów związków zawodowych w tym stanie.
Nowa umowa
Wybór Franklina Roosevelta przyniósł więcej możliwości związkom zawodowym i pracownikom. W 1933 r. National Industrial Recovery Act zezwoliła pracownikom na zbiorowe negocjacje w sprawie praw, zakazując praktyki polegającej na podpisywaniu przez pracowników umów, które mówiły, że będą zatrudnieni tylko, jeśli nie będą członkami związku. Członkostwo w Unii wzrosło nie tylko w węglu, ale także wśród hutników szkła i hutników.
