W ubiegłym miesiącu huragan Irma, katastrofalna klęska żywiołowa, spowodował chwilowe załamanie gospodarcze, które dotknęło nie tylko kubański przemysł turystyczny (na którym opiera się większość populacji), ale także codzienne życie i dostęp do podstawowych potrzeb. To zintensyfikowało walkę o kraj, który jest już pod ogromnym obciążeniem gospodarczym od embarga handlowego USA.
Gladys, 65 lat i Julian, 72 lata w Caibarién na Kubie, pracują nad odrestaurowaniem domu nad morzem. © Amanda Bjorn
Miasta przybrzeżne odniosły prawdziwy hit; uprawy zostały zniszczone, śmieci i śmieci zgromadzone na ulicach, a już i tak krucha i delikatna infrastruktura kraju wyspiarskiego została poważnie uszkodzona. Utrata turystyki wpłynęła na utrzymanie większości ludności pracującej na Kubie, w tym taksówkarzy, właścicieli restauracji, właścicieli kwater prywatnych i innych. Huragan pozostawił wielu bez jedzenia. Po wyczerpaniu żywego inwentarza pojawił się poważny niedobór żywności - nawet jaja racjonowano do pięciu na miesiąc na osobę.
Mniej więcej tydzień po uderzeniu huraganu Rocio Yepez, właściciel Fisheye Journeys, postanowił podjąć działania. „Nierzadko Kubańczycy czekają latami na pomoc rządową po klęsce żywiołowej”, mówi. Po licznych wyjazdach na wyspę w ciągu ostatnich kilku lat poczuła odpowiedzialność wobec Kubańczyków i rozpoczęła kampanię pomocy, przyjmując darowizny i fundusze na zakup podstawowych materiałów eksploatacyjnych do dystrybucji w różnych miastach.
Małe dziecko i jego ojciec w Trynidadzie na Kubie © Amber C. Snider
„Niektóre domy w środkowej i starej Hawanie w pobliżu El Malecón (falochron) zostały zalane i wiele osób straciło wszystko”. Rocio spacerował po ulicach z małą grupą rozdającą artykuły pomocnicze - szczoteczki do zębów, mydło, ręczniki, pościel, leki pierwszej pomocy - i został przywitany ciasnymi uściskami i łzami. Mimo że minęły tygodnie od huraganu, nadal nie otrzymali żadnej pomocy.
„Jedna kobieta wskazała linię na ścianie w pobliżu sufitu, która oznaczała miejsce, w którym dopłynęła woda” - mówi Rocio. „Ludzie, których domy zostały zalane, nie zostali uratowani, z wyjątkiem tych z zawalonymi domami, które zabrano do schronisk”.
Dwie dziewczyny pozują przed kamerą w Trynidadzie na Kubie © Amber C. Snider
Jadąc z Remedios do Caibarién, była świadkiem całkowicie zdmuchniętych dachów, ludzi ciągnących na dachach materiały dachowe, elektryków przywracających linie energetyczne i stosy śmieci poza domami i na ulicach. Ale miasta są szybsze w podejmowaniu działań po klęsce żywiołowej: „Gruz z ulic w Hawanie powrócił do normy i El Malecón ponownie się otworzył po prawie trzech tygodniach. Moc jest [teraz] przywrócona w Hawanie i na najbardziej dotkniętych obszarach ”, mówi.
Odporność jest wbudowana w tkankę społeczną populacji, co widać w ich obejściach dotyczących sprzętu internetowego / Wi-Fi, ich wytrwałości przez okrutne i niepotrzebne embargo oraz ich długiej, burzliwej historii z kolonizatorami i dyktaturami.
Rodzina w Caibarién na Kubie dotknięta huraganem Irma. © Amanda Bjorn
Codzienne życie na Kubie nie jest łatwe, nawet bez dodatkowej dewastacji klęski żywiołowej. Przy średniej krajowej pensji wynoszącej około 30 USD miesięcznie dostęp do podstawowych materiałów eksploatacyjnych i kosmetyków jest ograniczony. Nawet jeśli są one dostępne, rząd nadal ściśle kontroluje ich dostępność. Czy mydło będzie dostępne w magazynie w lokalnym sklepie w tym miesiącu? Produkty higieny intymnej? Woda butelkowana? Może nie. Ale Kubańczykom zawsze udaje się przetrwać. Ich niesamowita odporność i opór jest zarówno godna podziwu, jak i zadziwiająca. Pokonają, tak jak zawsze.
Aby dowiedzieć się więcej na temat infrastruktury Kuby i działań związanych z jej ochroną, zapoznaj się z tym ekskluzywnym wywiadem z architektem Nguyenem Rodriguezem Barrerą z Hawańskiej Fábrica de Arte Cubano.
