Architektura Franka Lloyda Wrighta jest kwintesencją amerykańską. Nie tylko znajduje się w pensylwańskim środowisku, ale także odzwierciedla wyjątkową wrażliwość kulturową Ameryki.
Frank Lloyd Wright jest znany ze swojej bezwstydnie amerykańskiej architektury. Jego styl „Prairie”, zilustrowany w domach takich jak Rezydencja Robie w 1909 roku, jest skromny do tego stopnia dyskretny, ale pozostaje ściśle związany z jego amerykańskimi korzeniami.
Fallingwater jest bez wątpienia najbardziej znaną pracą Wrighta. Umieszczone w naturalnym krajobrazie Gór Allegheny, jego wspornikowe podłogi naśladują prace natury; skalista półka, z której wodospad wpada do Bear Run, jest mnożona i modyfikowana w żelbetonie. Bezczelna poziomość formy w kolorze wielbłąda jest zrównoważona przez pionowe głazy, które zostały zebrane z całego miejsca. Pod pewnymi kątami sztywno pionowe ściany wyglądają, jakby wyszły organicznie z pokładu skalnego, nad którym stoi dom. Tak zintegrowany dom wygląda na naturalne przedłużenie gór.
Konstrukcja Wrighta wyróżnia się odważnym wykorzystaniem eksperymentalnych prac inżynieryjnych. Wykorzystanie żelbetonu do stworzenia konstrukcji wspornikowej wymagało delikatnej równowagi sił fizycznych. Bez wystarczającego stalowego wspornika wspornikowe belki ugięłyby się i ugięły. Podczas gdy budynki takie jak Guggenheim Franka Gehry'ego w Bilbao w Hiszpanii lub Świątynia lotosu Fariborza Sahby w Indiach narzucają swoje materiały siłą, powodując rozciąganie stali i gięcie marmuru zgodnie z wolą architekta, Fallingwater Wrighta splata swoją magię, tworząc wrażenie pozornej bez wysiłku i nieważkość.
Autorstwa Stephanie Chang
Obejrzyj film przedstawiający Fallingwater Franka Lloyda Wrighta:
