W swoim debiutanckim pokazie haute couture w 1947 roku Christian Dior osiągnął bliźniacze dokonania na nowo definiując kobiecy styl po latach wojny i powściągliwości oraz przywracając Paryż jako centrum wszechświata mody. Nie trzeba dodawać, że był sensacją z dnia na dzień. W ciągu następnych dziesięciu lat tęgi Francuz ubierał gwiazdy filmowe i członków rodziny królewskiej oraz zrewolucjonizował sposób, w jaki jego przemysł działał. Oto jego historia życia w czterech niewielkich rozdziałach.
Dior przed domem Christiana Diora
Dior urodził się w zamożnej rodzinie z wybrzeża Normandii we Francji w 1905 roku. Jego ojciec, odnoszący sukcesy producent nawozów, chciał, aby jego drugi syn rozpoczął karierę dyplomacji. Walcząc ze swoją kreatywnością, młody Dior wszedł do École des Sciences Politiques. Jednak po jego ukończeniu w 1928 roku zainteresowanie sztuką było zbyt silne. Jego ojciec ustąpił i sfinansował utworzenie małej galerii, w której pokazał m.in. Georgesa Braque'a, Pabla Picassa, Jean Cocteau i Maxa Jacoba. Wszystko to skończyło się w 1931 r., Kiedy w wyniku wielkiego kryzysu rodzina się rozpadła. Aby związać koniec z końcem, Dior sprzedał swoje szkice mody na ulicach Paryża i, na szczęście, w 1938 roku zaproponowano mu pracę u projektanta Roberta Pigueta. Jego kariera ponownie została przerwana wkrótce potem, tym razem przez wybuch wojny. Dior służył na południu Francji przed poddaniem się narodu w 1940 r. Wrócił do stolicy i pracował dla Luciena Lelonga wraz z Pierrem Balmainem, projektując sukienki dla żon nazistów i francuskich współpracowników.
1947 - Nowy wygląd i nowy początek
Koniec II wojny światowej był dla Diora momentem odrodzenia. W 1946 roku Marcel Boussac, wówczas najbogatszy człowiek we Francji ze względu na swoje imperium tekstylne, zaproponował projektantowi ożywienie domu mody Philippe et Gaston. Dior odmówił, nalegając, aby zaczął projektować pod własnym nazwiskiem. Boussac zgodził się i rozpoczęto prace nad legendarną kolekcją z 1947 roku. Pierwotnie pomyślany jako dwie linie zatytułowane Corolle (po określeniu kręgu płatków kwiatów) i Huit (zaokrąglony kształt ósemki), przeszedł do historii mody jako po prostu Nowy Wygląd dzięki wykrzyknikowi redaktora Harper's Bazaar - naczelny, Carmel Snow. Kolekcja charakteryzowała się spiętymi taliami, pełnymi spódnicami i ekstrawaganckim użyciem materiału, który ostro kontrastował z trzeźwymi stylami z czasów racji. Miało to być świętowanie kobiecości i powrót luksusu.
Sława i lata 50
Dior i jego partner biznesowy Jacques Rouet zawarli umowy licencyjne w branży modowej. Dzięki umowom na futro, pończochy i perfumy para wygenerowała ogromne przychody, a projektant stał się marką domową. Miss Dior, pierwszy i najsłynniejszy zapach marki, został nazwany na cześć siostry Dior, Catherine, wojowniczki w ruchu oporu, i wystartował z natychmiastowym sukcesem w 1947 roku. Pod koniec dekady dom stanowił trzy czwarte paryskiej mody eksport i 5% całkowitych dochodów Francji z eksportu. Każda kolekcja Diora w latach pięćdziesiątych XX wieku podążała za określonym tematem. Na przykład linia Tulip z 1953 r. Charakteryzowała się powiewnymi, kwiatowymi nadrukami, a dwa lata później kolekcja A-Line pokazała nową sylwetkę, dzięki której spódnica rozszerzyła się na biodrach i nogach, przypominając wielką literę. Popularność Diora była niezrównana. Europa i Stany Zjednoczone. Do jego najważniejszych klientów należeli księżniczka Margaret i księżna Marlborough w Wielkiej Brytanii oraz gwiazdy Hollywood, takie jak Ava Gardner i Marlene Dietrich.
