Lee Friedlander, mistrz współczesnej fotografii, znany jest z eksploracji amerykańskiego krajobrazu społecznego. Friedlander łączy własną psychikę z chaotycznymi, ciągle zmieniającymi się elementami ulicy, aby przekazać prawdziwą miejską Amerykę. Przyglądamy się bliżej życiu i twórczości artysty.
Krajobrazy, akty, portrety i studia przyrodnicze; Lee Friedlander eksperymentował z prawie każdą tematyką od czasu, gdy zaczął robić zdjęcia w 1948 roku. Jednak gatunkiem, który przebiega jak wątek na każdym etapie pracy artysty, jest bez wątpienia „amerykański krajobraz społeczny”. Friedlander użył tego wyrażenia w 1963 roku, aby opisać sedno swojej twórczości w Contemporary Photography, czasopiśmie, które przestało być publikowane po kilku numerach. Termin ten pozostanie jednak przy Friedlanderze przez resztę jego kariery; co więcej, opisałby główny cel całego pokolenia amerykańskich fotografów.
Urodzony w 1934 r. W Aberdeen w Waszyngtonie Lee Friedlander przeprowadził się do Los Angeles w 1952 r. Studiował w Art Centre School of Design przez kilka semestrów, ale wkrótce porzucił naukę. Młody człowiek interesował się fotografią od najmłodszych lat, co wyjaśnia, dlaczego kursy szybko go nudziły. W połowie lat pięćdziesiątych przeprowadził się do Nowego Jorku i rozpoczął pracę jako niezależny fotograf. Fotoreportaż był w szczytowym momencie, a magazyny takie jak Life i The New York Daily News utrzymywały kolejne zadania.
Friedlander otrzymał stypendium Guggenheima w 1960, 1962 i 1977. Miał swoją pierwszą indywidualną wystawę w George Eastman House w 1963 roku, a rok później był częścią The Photographer's Eye at the MoMA. Jednak najważniejszą wystawą jego wczesnej kariery była przełomowa wystawa Johna Szarkowskiego Nowe dokumenty w 1967 roku. Wystawa okazała się pozytywnym katalizatorem dla Diane Arbus, Garry Winogranda i Lee Friedlandera, którzy stali się ikonami współczesnej fotografii z dnia na dzień. W komunikacie prasowym Szarkowski pisze: „Ich celem nie była reforma życia, ale jego znajomość. Ich praca zdradza współczucie - prawie uczucie - niedoskonałości i słabości społeczeństwa. Lubią prawdziwy świat, pomimo jego przerażenia, jako źródło wszelkich cudów, fascynacji i wartości. ”
Friedlander pracuje wyłącznie z filmem czarno-białym i organizuje swoje zdjęcia w serie, które rozwija przez kilka dziesięcioleci. Używa Leiki 35 mm lub Hasselblad Superwide - dwóch aparatów, które mogą być łatwo przenoszone i przechodzą niezauważone przez ludzi na ulicy. Friedlander rejestruje i dokumentuje miejskie życie w mieście, ale zawsze z odrobiną zwrotów akcji. Wystawy sklepowe, architektura, samochody, znaki i reklamy - wszystkie klasyczne elementy wizualne ulicy - łączą się w pozornej przypadkowości. Ojciec Friedlandera Duffy, Times Square, Nowy Jork (1974) uchwycił uliczną atmosferę, strukturę i dowcip, które są esencją pracy artysty.
Pomnik Francisa Patricka Duffy'ego, bohatera wojennego i najlepiej zdobionego duchownego w historii USA, dumnie stoi na Duffy Square, północnym trójkącie Times Square w Nowym Jorku. Otoczony plątaniną żywiołów: nowoczesną architekturą, latarniami, płotami, kablami i reklamami, ojciec Duffy zdaje się z godnością spływać po ulicach. Nad nim góruje duży billboard Coca Coli, co pozwala Friedlanderowi połączyć dwóch amerykańskich bohaterów na jednym zdjęciu.
Friedlander bawi się cieniami, kątami i przeszkodami, których używa do kadrowania elementów i strukturyzacji swoich kompozycji. Jego własny cień lub odbicie można znaleźć na niezliczonych zdjęciach przez lata. Friedlander wyraźnie identyfikuje się jako część amerykańskiego życia, które chce uchwycić. Co więcej, jego autoportrety podkreślają niezbędną prawdę fotografii, a dokładniej fotografii niezmanipulowanej: obecność fotografa jest nieunikniona. W odróżnieniu od malarzy i rzeźb fotograf żyje tym, co uchwycił. Zdjęcie jest dowodem tego, co zobaczył i gdzie był.
Jednym z najnowszych projektów artysty jest America by Car. Po raz pierwszy pokazano go w galerii Fraenkel, a następnie w Whitney Museum w 2010 roku. Fotografie przedstawiają nowoczesną, amerykańską wersję Tour d'Europe. Friedlander podróżował po 50 stanach USA wynajętymi samochodami, jednocześnie fotografując krajobraz zza kierownicy. Ten kąt nie tylko przedstawia wyjątkową fotograficzną perspektywę, ale także tworzy zadziwiające odbicia, powtórzenia i dziwny rodzaj piękna. Projekt jest kontynuacją oddania artysty dla amerykańskiego krajobrazu społecznego i dowodzi, że w tym gatunku należy jeszcze zbadać pewne obszary.
Lee Friedlander zyskał uznanie za swoją pracę od początku swojej kariery. Krytycy i eksperci wypowiadają się wśród wybitnych mistrzów fotografii. Jego znaczenie zostało potwierdzone w 2005 i 2008 roku, kiedy Muzea Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku i San Francisco zorganizowały retrospektywę zdjęć Friedlandera.
