Metropolitan Museum of Art prezentuje przełomową ankietę ponad 100 prac na papierze autorstwa Eugène Delacroix.
Dzięki twórczości monumentalnych obrazów, takich jak Liberty Leading the People (1830) i The Barque of Dante (1822), Delacroix (1798-1863) jest uważany za tytana francuskiego romantyzmu. Ale te spektakularne płótna upamiętniające jego praktykę zaczęły się jako skromne szkice - premiery pensées, czyli „pierwsze myśli”, jak je nazywał artysta - dzięki którym Delacroix kultywował wirtuozowskie kompozycje obecne w jego najbardziej znanych arcydziełach.
„The Education of Achilles”, ok. 1844 The Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork. Prezent z kolekcji Karen B. Cohen Eugène Delacroix, na cześć Emily Rafferty, 2014
Na spotkaniu poświęcenie się rysowaniu przedstawia ewolucję kariery Delacroix, od wczesnych anatomicznych szkiców, które ćwiczyły jego oko i rękę, po skrupulatne studiowanie dzieł Starych Mistrzów. W ostatniej galerii rysunki artysty są nasycone szczegółami i kolorem, pokazując kulminację jego niestrudzonej ilustracji.
„Oddanie” odnosi się również do poświęcenia Karen B. Cohen mniej znanych rysunków Delacroix. Honorowy powiernik muzeum, który podarował swoją ekspansywną kolekcję Met, obszerny zbiór prac Delacroix na papierze stanowi całość tej intymnej, ale znaczącej wizytówki - pierwszej tego rodzaju w Ameryce Północnej od ponad 50 lat. We wrześniu 2018 r. Nabożeństwo do rysowania spotka się z Delacroix, pierwszą przebojową retrospektywą obrazów, rysunków, grafik i rękopisów artysty w Ameryce Północnej, zaprezentowaną we współpracy z Luwrem.
Poniżej znajduje się dziewięć prac na papierze poświęconych rysowaniu: Kolekcja Karen B. Cohen Eugène Delacroix, które pokazują zakres dynamiki artysty.
„Studia postaci po„ Upadku potępionych ”Rubensa (verso), ok. 1820–1822
„Studia postaci po„ Upadku potępionych ”Rubensa (verso), ok. 1820–22 Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork, Obiecany prezent z kolekcji Karen B. Cohen Eugène Delacroix, na cześć Clementa C. Moore'a II
Dramatycznie wykrzywione przedstawienia ludzkiej postaci flamandzkiego artysty Petera Paula Rubensa miały ogromny wpływ na młodego Delacroix. Na początku swojej kariery Delacroix zaczął kopiować dzieła barokowego malarza, w tym jego epicki obraz Upadek potępionych (1620). Plątanina ciał jest zrzucana w piekielną otchłań, stanowiąc idealny punkt do nauki dla artysty dążącego do opanowania ludzkiego ciała i wszystkich jego pomysłowych konturów.
„Four Studies of Horses” (recto), 1824-25
„Four Studies of Horses” (recto), 1824-25 The Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork. Obiecany prezent z kolekcji Karen B. Cohen Eugène Delacroix, na cześć Colina B. Baileya
W 1823 roku Delacroix napisał: „Naprawdę muszę poważnie zająć się rysowaniem koni. Każdego ranka pójdę do jakiejś stajni. Delacroix stworzył następnie szereg badań koni w całej swojej karierze, biorąc pod uwagę ich formę z taką samą nienasyconą ciekawością, jak u ludzi.
„Ecorché: Tors męskiego trupa”, ok. 1828 r
„Ecorché: Torso of a Male Cadaver”, ok. 1828 The Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork. Prezent z kolekcji Karen B. Cohen Eugène Delacroix, na cześć Williama M. Griswolda, 2013
Anatomiczne badanie grafitowo-kredowe stanowi przykład wstępnej próby Delacroix, aby szczegółowo opisać wygląd ludzkiego ciała. Podczas gdy artysta ostatecznie zszedł ze sztywnych granic technik akademickich, jego praktyka rozpoczęła się w wieku 17 lat od tradycyjnej nauki u Pierre-Narcisse Guérina, a rok później zapisał się do École des Beaux-Arts. Po jego śmierci znaleziono około 120 niedatowanych anatomicznych szkiców w pracowni Delacroix.
„Figure Studies, Related to„ Liberty Leading the People ”, 1830
„Figure Studies, Related to„ Liberty Leading the People ””, 1830 The Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork. Prezent z kolekcji Karen B. Cohen Eugène Delacroix, na cześć Keitha Christiansena, 2013
Ta seria rysunków piórem i atramentem dla tego, co stałoby się magnumowym dziełem Delacroix, Liberty Leading the People, zapewnia najwyższy wgląd w proces artysty. Postacie zostały prawdopodobnie zilustrowane raczej pamięcią niż życiem, ponieważ Delacroix zastosował trzyetapową metodę: śledzenie, kopiowanie odręczne i rysowanie z pamięci, co było integralną częścią rzeźby znanych scen z jego własnej wyobraźni. Zwłoki przedstawione w centrum tego badania rzeczywiście znajdowały się w prawym dolnym rogu gotowego obrazu.
„Ściana ozdobiona hiszpańskimi kafelkami”, 1832
„Ściana ozdobiona hiszpańskimi kafelkami”, 1832 The Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork. Prezent z kolekcji Karen B. Cohen autorstwa Eugène Delacroix, na cześć dr Harveya Wolinsky'ego, 2013
W czasach, gdy akwarele były o wiele mniej przyjazne dla użytkownika niż dostępne obecnie palety przenośne, Delacroix szkicował sceny i wzory na miejscu z notatkami zaznaczającymi, które kolory dodać, a następnie uzupełniał farbą w swoim studio. Ściana ozdobiona hiszpańskimi kafelkami pokazuje ten proces, w którym artysta nakreślił szczegóły ściany kafelkowej grafitem, a następnie dodał kolor. Ten rysunek był bezpośrednio zainspirowany transformacyjną sześciomiesięczną podróżą Delacroix do Hiszpanii i Afryki Północnej w 1832 roku.
„A Lion, Full Face, 30 sierpnia 1841”, 1841
„A Lion, Full Face, 30 sierpnia 1841”, 1841 The Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork. Prezent z kolekcji Karen B. Cohen Eugène Delacroix, na cześć Philippe'a de Montebello, 2013
Delacroix często odwiedzał Jardin des Plantes w Paryżu, w którym mieściła się menażeria egzotycznych zwierząt, w tym lwów i tygrysów. „Jak konieczne jest wystawienie głowy za drzwi i próba przeczytania księgi życia, która nie ma nic wspólnego z miastami i dziełami człowieka” - napisał Delacroix. Jego nauczyciel, Guerin, podkreślił znaczenie portretowania przyrody, więc Delacroix nadal obserwował florę i faunę.
„The Agony in the Garden”, 1849
„The Agony in the Garden”, ok. 1849 The Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork. Obiecany prezent z kolekcji Karen B. Cohen Eugène Delacroix
Olej Delacroix z obrazu olejnego na płótnie z 1851 r. Agonia w ogrodzie rozpoczęła się od przemywania atramentem i pracy grafitu na papierze po raz pierwszy naszkicowanych między 1823 a 1824 rokiem. W 1849 roku Delacroix ponownie zapoznał się z tym tematem z kolejną pracą z atramentem i grafitem przedstawiającą Chrystusa akceptującego swój los w ogrodzie Getsemani. To monochromatyczne badanie ilustruje eksperymenty Delacroix z tonem, aby przekazać ciemność i zgubę.
Zachód słońca, ok. 1850 r
„Sunset”, ok. 1850 The Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork. Prezent z kolekcji Karen B. Cohen Eugène Delacroix, na cześć Philippe'a de Montebello, 2014
W połowie XIX wieku Delacroix koncentrował swoje ambicje na uchwyceniu i przekazaniu eterycznych właściwości światła. Zachód słońca, pastelowy obraz na niebieskim papierze, przedstawia przyjemną mroczną scenę, która wykorzystuje umiejętne wykorzystanie tonu i koloru do przekazania głębi, wymiaru i tekstury słońca zachodzącego za chmurami.
