Dzień Poezji w Irlandii: ten wiersz został uznany za warty 10 000 €
27 kwietnia 2017 r. Był Dzień Poezji w Irlandii, jednodniowy festiwal poświęcony świętowaniu poezji w jej różnych formach poprzez szereg wydarzeń. Dla czterech poetów oznaczało to również długo oczekiwane ogłoszenie zwycięzcy tegorocznej Międzynarodowej Nagrody Poezji Ballymaloe - jednej z najbardziej dochodowych nagród na świecie dla jednego wiersza.
Międzynarodowa Nagroda Poezji Ballymaloe, ustanowiona w 2011 r., Jest przyznawana corocznie przez magazyn The Moth Arts and Literature przy wsparciu ukochanej szkoły Ballymaloe Cookery School i jej założycielki, Dariny Allen. Wartość 10 000 EUR - z trzema nagrodami drugimi po 1000 EUR - jest jedną z najbardziej lukratywnych nagród na świecie za pojedynczy wiersz. Dla porównania, Narodowy Konkurs Poezji w Wielkiej Brytanii ma pierwszą nagrodę w wysokości 5000 GBP (około 5, 900 EUR w momencie pisania).
Nowy numer letni
Wpis udostępniony przez The Moth (@themothmagazine) w dniu 31 maja 2016 r. O 06:41 PDT
Wszystkie cztery wiersze z krótkiej listy pojawiły się w wiosennym wydaniu magazynu - z trzema amerykańskimi poetami i jednym brytyjskim uczestnikiem - zanim ogłoszono zwycięzcę podczas ceremonii wczoraj wieczorem w siedzibie Poetry Ireland w Parnell Square w Dublinie. Ostatecznie sędzia nagrody Deborah Landau - członek Guggenheim i dyrektor programu kreatywnego pisania w NYU - wybrał Lee Sharkeya na zwycięzcę.
W amerykańskim stanie Maine 72-letnia Sharkey opublikowała 11 książek poezji i zdobyła wiele innych nagród w trakcie swojej kariery pisarskiej. Ale ten konkretny wiersz jest szczególnie bliski jej sercu, co niewątpliwie sprawi, że zwycięstwo będzie tym bardziej wyjątkowe.
Lee Sharkey Dzięki uprzejmości magazynu The Moth
Potężna zwycięska praca „List do Al”, poświęcona swojemu mężowi, bada wpływ starzenia się, a zwłaszcza demencji, na ich długie małżeństwo. Czytając go, Landau powiedział: „Uderzyłem mocno i szybko w ten wiersz - jego długa muzyka, niepokój serca, upał. Oto coś prawdziwego i gorącego życia: utrzymane miejsca.
Zarówno Lee, jak i jej mąż Al przylecieli do Dublina na ogłoszenie - wraz z Alem, emerytowanym specjalistą ds. Technologii informatycznych, mówiącemu Portland Press Herald: „Chciałem zobaczyć swoją żonę w szczytowym momencie jej kariery i chciałem tam być usłyszeć, jak czyta nasz wiersz ”.
