Mała, wielogłosowa wyspa Curacao, będąca częścią Wysp ABC wraz z Arubą i Bonaire, ma krępą, ale znaczącą tradycję literacką, wzbogaconą różnorodnym składem językowym, który obejmuje lokalny język kreolski Papiamentu, a także angielski, hiszpański i holenderski.
Dawna kolonia holenderska, przybycie niewolników z Afryki Zachodniej na wyspę w XVII wieku, zapowiadało przybycie bogatej tradycji ustnej do kraju w postaci kuentanen, baśni Anansi z Afryki Zachodniej oraz kantikanan lub pieśni ludowych. Handel niewolnikami został zniesiony w 1863 r., Ale doprowadził jednak do rozwinięcia wyraźnych tradycji literackich Papiamentu i holendersko-Antylii. a tematy obejmowały historię, tożsamość, rasę, kolonializm i religię. Pierwszą godną uwagi pracą literacką z wyspy był poeta Joseph Stickman, którego poemat Papiamentu Atardi (Wieczorny przypływ) został opublikowany w 1905 r., Ale w latach czterdziestych i pięćdziesiątych nastąpiło odrodzenie pisania po holendersku.
Urodzona w 1902 roku z mieszanego pochodzenia rasowego, Cola Debrot jest jednym z najbardziej znanych współczesnych pisarzy, poetów i eseistów na wyspie. Syn właściciela plantacji wyjechał do Holandii, aby studiować prawo i medycynę, ale wrócił do Curacao pod koniec lat 40. XX wieku, gdzie później został gubernatorem. Zmarł w 1981 r., Ale pozostaje jednym z przodków fikcji antylejskiej. Jego dzieło zostało zainspirowane XX-wiecznymi ruchami surrealizmu i egzystencjalizmu, podczas gdy jego najbardziej znanym dziełem była powieść Moja czarna siostra (1935), przełamująca tabu opowieść o powrocie młodego człowieka, który zawiera tematy dyskryminacji rasowej i kazirodztwa.
Jedna z pierwszych znaczących dzieł literackich holenderskiej literatury karaibskiej, radykalna powieść była jedną z pierwszych publikacji poza ojczystym językiem hiszpańskojęzycznym i afro-curacaoan i ogłosiła pojawienie się nowej tradycji literackiej. Debrot jest jednym z nielicznych autorów z wyspy, który otrzymał międzynarodowe uznanie, a jego zebrane prace zostały opublikowane przez wydawnictwo Meulenhoff w Holandii w latach 1985–1998. Inni znani pisarze to Tip Marugg (1923-2006), znany ze swojej magii styl i dzieła realistyczne, takie jak Weekendpelgrmage (Weekend Pilgrimage, 1957), i Frank Martinus Arion, których powieści Dubbelspel (Double Play) i De laatste vrijheid (The Final Freedom) na temat kwestii wielokulturowości Karaibów, zostały opublikowane w 1973 roku. Afryka jest wspólnym tematem i scenariuszem w pracy Ariona i jest członkiem Curacao Language Institute, który opowiada się za wykorzystaniem i uznaniem rodzimego Papiamentu.
Erdinch Yigitce
