W mieście określonym przez jego zabytki jeden z największych klejnotów architektonicznych Waszyngtonu znajduje się w cieniu stolicy. Stacja Union, dworzec kolejowy w Waszyngtonie, ma 110 lat. Znajdują się tam pociągi Amtrak, MARC i VRE, Union Station obsługuje prawie 30 000 osób dziennie i 5, 2 miliona osób rocznie.
Od czasu otwarcia stacji Union Station w 1907 r. Stacja była głównym węzłem komunikacyjnym na wschodnim wybrzeżu. Został zaprojektowany przez architekta Daniela Burnhama, znanego również z pracy w budynku Flatiron w Nowym Jorku i budynku Continental Company Trust Building w Baltimore w stanie Maryland. Burnham specjalizował się w architekturze klasycznej, a inspiracje ze starożytnej Grecji i Rzymu można znaleźć w całej stacji Union.
Union Station to jeden z najstarszych zabytków DC, zbudowany w 1907 roku. Poprzedzał pomniki Jeffersona i Lincolna © Elvert Barnes / Flickr
W momencie budowy trudno było znaleźć poparcie publiczne dla Union Station. Kongres podpisał ustawę podpisaną przez prezydenta Teddy'ego Roosevelta, aby w końcu uzyskać niezbędne fundusze. Budowa stacji wymagała przejęcia ponad 100 domów w dzielnicy „Swampoodle” w Waszyngtonie, co zasadniczo wymazało dzielnicę z mapy.
W trakcie swojej 110-letniej kadencji Union Station przeszedł wiele przeróbek. Jedna z największych renowacji dokonała się w latach 70. XX wieku, ponieważ DC było w centrum uwagi podczas obchodów Dwustulecia 1976 r. Właśnie podczas tych napraw zbudowano „wykop”, znane dziwactwo architektoniczne.
Pit, który został oficjalnie zatytułowany PAVE (Primary Audio-Visual Experience), był wykopanym obszarem w dolnej części stacji, mającym zapewnić podróżującym ciągłą prezentację medialną. Pomysł był szeroko wyśmiewany - nawet pseudonim „otchłań” był pierwotnie sarkastycznym zadziorem. Nigdy nie złapał turystów i podróżników, a PAVE został na dobre zamknięty w 1978 roku.
Architekt Union Station wykorzystał w swoim projekcie wpływy greckie © Dave Newman / Flickr
Na początku lat 80. stacja Union rozpadła się. Zawalenie się dachu w 1981 r. Spowodowało tymczasowe zamknięcie całej stacji i rozpoczęto plany poważnej naprawy. Departament Transportu (DOT) został ostatecznie zlecony do naprawy całej stacji, przyjeżdżając do rządu z planem naprawy w wysokości 29 milionów dolarów. DOT nie tylko naprawiłby awarie, ale także przejąłby kontrolę nad biletami, strefami bagażowymi i wejściem na pokład.
Naprawy zostały ukończone w 1988 roku, a stacja pozostała stosunkowo nietknięta. W miejscu, w którym kiedyś znajdował się The Pit, ustawiono kino, które zostało zamknięte w 2009 roku. Obecnie w Pit znajduje się wiele sklepów i restauracji, a Union Station stało się centrum podróży na zakupy w DC. Pociągi już nie podróżując po pierwotnym hali, stare świetliki i kolumny pozostają takie same. Odnowiona hala została przemianowana na cześć W. Grahama Claytona Jr, który był prezydentem Amtraka w latach 1982–1993.
Bolt Bus, Megabus i Greyhound - wszystkie częste stacje Union Station © m01229 / Flickr
W 2011 roku ogłoszono, że Union Station zacznie obsługiwać również trasy autobusowe. W ciągu ostatnich siedmiu lat stacja rozwinęła rozległą sieć promów Greyhound, Bolt Bus i Megabus. Podczas gdy stacja pozostaje w dobrym stanie, istnieje już kolejny ambitny plan renowacji.
W 2012 roku Amtrak, który uważa Union Station za główny węzeł komunikacyjny, ogłosił czterofazowy plan remontu o wartości 7 miliardów dolarów. Plan jest rozłożony na 20 lat i ma na celu podwoić liczbę pociągów, które przejeżdżają przez stację w danym dniu. Jest to agresywny plan, który rząd federalny już naciska, ale zapewni, że Union Station pozostanie jednym z niedocenianych klejnotów Waszyngtonu.
