We wczesnych godzinach 13 marca 1952 r. Cichy śpiew uczennicy rozbrzmiał echem w obozowisku w południowym Wietnamie. Głos miała 19-letnia dziewczynka, którą osądzono i skazano za udział w wietnamskim oporze przeciwko francuskiemu kolonializmowi. Chwilę później jej piosenkę uciszył dźwięk szybkiej strzelaniny. Oto historia Vo Thi Sau, wietnamskiej bohaterki i męczennicy.
Portret Vo Thi Sau. Zobacz stronę autora [Domena publiczna], za pośrednictwem Wikimedia Commons
![Image Image](https://images.couriertrackers.com/img/vietnam/2/vo-thi-sau-story-vietnamquots-guerilla-girl.jpg)
![Image Image](https://images.couriertrackers.com/img/vietnam/2/vo-thi-sau-story-vietnamquots-guerilla-girl_1.jpg)
Wczesne życie
Vo Thi Sau urodziła się w dzisiejszej prowincji Ba Ria-Vung Tau, na południowy wschód od Sajgonu, w 1933 roku. Była w młodości, kiedy Ho Chi Minh ogłosiła niepodległość wobec Francuzów w 1945 roku. Kilka lat później, kiedy wielu jej przyjaciół i rodziny zaczęli walczyć o wolność Wietnamu z Wietnamem, stając się kontaktem z partyzantką. Dopiero zaczynała szkołę średnią, kiedy rozpoczęła karierę jako rewolucjonistka.
Wietnamska uczennica partyzancka
Vo Thi Sau stała się legendą w wietnamskiej historii ze względu na jej dzikie poświęcenie dla Wietnamu. Po około dwóch latach kontaktu z partyzantami i bojownikami ruchu oporu, Vo Thi Sau rozpoczęła swój pierwszy atak na francuskich żołnierzy. W wieku 14 lat rzuciła granat na ruchliwy rynek, który zabił jednego żołnierza i zranił 12 innych. Uciekła niezauważona i zaplanowała drugi atak. W wieku 16 lat ponownie rzuciła granat, próbując zabić Wietnamczyka odpowiedzialnego za egzekucję partyzantów. Granat nie wybuchł, a następnie został zatrzymany przez władze francuskie.
Grób Vo Thi Sau leży w pobliżu więzienia, w którym została stracona. Paul Arps
Vo Thi Sau została osądzona i skazana za dwa ataki, a także za bycie partyzantką. Została przeniesiona do więzienia Con Son dla więźniów politycznych na archipelagu w południowym Wietnamie, gdzie podobno przestraszyła żołnierzy szerokimi, intensywnymi oczami. Francuzi stracili ją, strzelając w 1952 roku w wieku 19 lat; przed śmiercią nie chciała mieć zawiązanych oczu, patrzyła im w oczy i śpiewała do końca.
Pomnik Vo Thi Sau na cmentarzu Hang Duong. Autor: HĐ (praca własna) [GFDL (//www.gnu.org/copyleft/fdl.html) lub CC BY-SA 4.0-3.0-2.5-2.0-1.0 (//creativecommons.org/licenses/by-sa/ 4.0-3.0-2.5-2.0-1.0)], za pośrednictwem Wikimedia Commons
![Image Image](https://images.couriertrackers.com/img/vietnam/2/vo-thi-sau-story-vietnamquots-guerilla-girl_3.jpg)