Coroczny wyścig Self Transcendence o długości 3 100 mil (4 988 km) jest uważany za najtrudniejszy wyścig biegowy na świecie. Kurs w Nowym Jorku jest certyfikowany jako najdłuższy ślad i został oznaczony jako „The Mount Everest of ultramarathons” przez The New York Times. Samo ukończenie wyścigu w terminie 52 dni wymaga od biegaczy zalogowania średnio 59, 6 mil dziennie. W tym roku słowacka Kaneenika Janakova ukończyła wyścig w 48 dni, 14 godzin, 24 minut i 10 sekund, tym samym bijąc rekord świata o ponad 17 godzin.
Wyścigi jako duchowa praktyka
Janakova zdecydowała się wziąć udział w imprezie po wielu latach prowadzenia wyścigów wielodniowych. Żartuje, że od dłuższego czasu starała się omijać dystans 3100 mil, ale w końcu chęć pokonania testu wytrzymałości ostatecznej zmusiła ją do rozpoczęcia treningu na bieg autotranscendencji. „Biorę udział w biegach i rywalizowaniu w tych rasach jako część mojej duchowej praktyki. Dla mnie jest to ciągła podróż, która pomaga mi stać się lepszą osobą i inspirować innych ludzi ”- wyjaśnia Janakova.
Janakova mówi, że kiedy po raz pierwszy wzięła udział w biegu Self-Transcendence, zdała sobie sprawę, ile mocy musiała zainspirować innych. „Podczas mojej pierwszej próby w tym wyścigu nie zaliczyłem dystansu 3100 mil z powodu kontuzji po upadku. Było to dla mnie bardzo trudne nie tylko fizycznie, ale myślę jeszcze bardziej mentalnie i miałem momenty, kiedy chciałem wycofać się z wyścigu. ” Kontynuowała jednak i udało jej się ukończyć 3014 mil. „Byłem bardzo szczęśliwy i wdzięczny, że się nie poddałem. Wielu moich przyjaciół, ale także osoby, których nie znałem, opowiadały mi osobiście lub w wiadomościach e-mail, ile inspiracji czerpią z moich wysiłków ”- wspomina Janakova. Mówi, że to doświadczenie pomogło jej zrozumieć, że biegnie nie tylko dla siebie, ale także jako pozytywny wzór do naśladowania dla innych.
Janakova mówi, że biegnie nie tylko dla siebie, ale dla innych. © Kaneenika Janakova
Zastosowana wytrzymałość psychiczna
Pamiętanie powodów jej biegu było kluczowe dla sukcesu Janakovasa podczas wyczerpującego harmonogramu wyścigów. „Budziłem się codziennie o 5:15. Wyścig rozpoczął się gwałtownie o szóstej rano. Około godziny 11 zrobiłem pierwszą przerwę. Podczas wszystkich moich przerw sprawdzałam stopy na pęcherze i dbałam o nie. Gdyby to było potrzebne, wziąłbym masaż, a następnie zdrzemnąłem się 15 minut. Moja następna przerwa była około 3 po południu. A ostatni był o 7 wieczorem. Tak więc trzy przerwy między 20-30 minutami ”, wyjaśnia Janakova. Przez większość dni kontynuowała bieg do północy, kiedy kurs został zamknięty, średnio 102 kilometry dziennie. Miała tylko około cztery i pół godziny snu, zanim powtarzała ten wyczerpujący proces codziennie przez 48 dni.
Wytrzymałość psychiczna jest niezwykle ważna w wyścigach wielodniowych. Biegacze muszą być w stanie utrzymać koncentrację przez długi czas. „O ile przygotowanie fizyczne jest ważne, dla mnie równie ważne jest poświęcenie czasu na praktykę medytacji. Medytacja ogromnie pomaga mi się uspokoić i kontrolować mój umysł, a także pomaga mi być bardziej świadomym moich umiejętności i wierzyć w mój prawdziwy potencjał pochodzący z wewnątrz. Bieganie i medytacja uzupełniają się w moim życiu ”- mówi Janakova.
Medytacja pomaga Janakovie odnieść sukces w biegu i życiu. © Kaneenika Janakova
Medytacja i bieganie; nierozłączna para
Medytacja to umiejętność, której nauczyła się w późnych latach dwudziestych, kiedy szukała czegoś bardziej znaczącego w swoim życiu. Spotkała Sri Chinmoy, mistrza medytacji, a także znakomitego pisarza, muzyka, artystę, rzecznika pokoju i sportowca. „Uważał, że ludzkie możliwości są nieograniczone, musimy tylko próbować i wytrwać. Kiedy zacząłem medytować, zacząłem także biegać. Oczywiście zacząłem od krótszych dystansów i nigdy nie sądziłem, że zacznę biegać w zawodach ”- mówi Janakova. Po pierwszym maratonie w 1996 r., Trwającym cztery godziny i 46 minut, poczuła się niesamowicie szczęśliwa i zadowolona z osiągnięcia czegoś, o czym nawet nie marzyła.
Medytacja wedyjska jest jedną z najstarszych technik na świecie. Jego prostota i skuteczność sprawiają, że jest to idealne antidotum na presję i wymagania współczesnego życia…… #meditation #vedicmeditation #meditate #meditationtime #meditatedaily #meditateeverydamnday #meditated #meditateeveryday #meditationeveryday #meditatetoelevate #meditations #meditationteacher #meditationiskey #meditationlife #meditationpractice #londyn #mindmojo #meditationquotes #srichinmoy
Wpis udostępniony przez MindMojo (@mindmojoco) w dniu 8 września 2017 o 02:20 PDT
Od 1996 roku Janakova była uzależniona zarówno od medytacji, jak i biegania. Zaczęła trenować do biegu Self-Transcendence około pół roku przed datą startu, w lutym 2017 roku. Kiedy rozpoczęła wyścig, zgromadziła wiele godzin ćwiczeń fizycznych podczas długich biegów oraz ćwiczeń Pilates, jogi i siłowych. Jednak „Kontrolowanie umysłu i myśli podczas tego wyścigu może być bardzo trudne. Nie chcę myśleć o odległości i liczbie dni lub tygodni, które muszę spędzić na kursie. Jeśli to zrobię, staje się to bardzo trudne, ponieważ wszystko, co chcę, to znaleźć powody, dla których nie powinienem brać udziału w tym wyścigu. Aby tego uniknąć, muszę oszukać umysł ”- wyjaśnia Janakova.
Podstępnie traktuje umysł, koncentrując się na jednym okrążeniu na raz lub spędzając czas z innymi biegaczami lub przyjaciółmi podczas biegu. „Jeszcze lepszym sposobem jest wyciszenie umysłu i wejście do serca. Serce niczego nie oblicza ani nie planuje. Jest po prostu pełen radości i zapału ”, opowiada Janakova.
