Położone między Afryką Południową a Mozambikiem wiele restauracji w eSwatini jest obecnie pod dużym wpływem smaków Afryki Południowej i Portugalii. Jednak dla tych, którzy chcą poznać smak prawdziwego Swazi, oto kilka tradycyjnych potraw, które można wypróbować podczas wizyty.
Emasi
„Emasi” - lub kwaśne mleko - to przysmak w eSwatini. Jest wytwarzany z surowego mleka krowiego, które jest fermentowane, a następnie filtrowane w celu usunięcia serwatki. Służy to również do przygotowania dwóch popularnych potraw: „emasi etinkhobe temmbila” (mielone smakołyki zmieszane z kwaśnym mlekiem) i „emasi emabele” (zmielone sorgo zmieszane z kwaśnym mlekiem).
Umncweba i umkhunsu
Dla tych, którzy znają biltong z Afryki Południowej, umncweba będzie wydawać się znajoma. Jest to suszone, niegotowane mięso (zrobione z różnych rodzajów mięsa), które często marynowane jest w occie i przyprawach i spożywane jako przekąska. Umkhunsu jest podobny do umncweba, ale mięso zostało ugotowane przed wysuszeniem.
Umncweba przypomina południowoafrykański biltong © AlbanyColley / Pixabay
Owsianka
Wiele tradycyjnych potraw eSwatini opiera się na obfitej owsiance często wykonanej z mąki (mąki kukurydzianej). „Sishwala” to gruba owsianka z fasoli cukrowej i mączki kukurydzianej. Chociaż sama owsianka jest nieco mdła, zwykle podaje się ją z gulaszem mięsnym lub warzywami. Istnieje wiele różnych odmian: „Incwancwa” to kwaśna owsianka wykonana ze sfermentowanej mączki z posiłków, „siphuphe setindlubu” to gruba owsianka wykonana z tłuczonych orzechów ziemnych, „siphuphe semabhontjisi” to gruba owsianka z tłuczonej fasoli, a „sidvudvu” to owsianka wykonane z dyni zmieszanej z mączką.
Kukurydza na kolbie
Kukurydza na kolbie to kolejna popularna potrawa w eSwatini, którą można sprzedawać na targach i przez ulicznych sprzedawców. Oprócz prażonej kukurydzy możesz zobaczyć „tinkhobe”, czyli gotowaną kukurydzę na kolbie.
Grillowana kukurydza na kolbie jest popularnym dodatkiem w braais © Makzmarita / Pixabay
Tjwala (umcombotsi)
Tradycyjne domowe piwo z mączki kukurydzianej (umcombotsi) w języku siSwati nazywa się „Tjwala”. Zazwyczaj łatwiej jest go znaleźć na obszarach wiejskich (nie znajdziesz go w barach), i ma dość mocnego uderzenia - spodziewaj się, że poczujesz się pod wpływem alkoholu już po jednej szklance. Jeśli to zbyt ryzykowne, wypróbuj butelkę lokalnego lokalnego piwa, Sibebe. Nazwany na cześć słynnej góry eSwatini, „Execution Rock” lub „Sibebe Rock”, warzony jest w Matsapha.
Umbidvo wetintsanga
To danie jest wykonane z gotowanych liści dyni zmieszanych z orzeszkami ziemnymi. Ze względu na ich kłującą konsystencję blaty z dyni mogą wymagać odpowiedniego przygotowania przed gotowaniem, ale wynik - łagodny, ale smaczny liściasty gulasz - jest zdecydowanie wart wysiłku.
Naszywka z dyni © Steffi Pereira / Unsplash
Emahewu
Emahewu to napój do posiłków zrobiony z sfermentowanej cienkiej, wodnistej owsianki. Aby to zrobić, dokładnie wymieszaj jeden kilogram mączki kukurydzianej z pięcioma litrami wody, gotuj, aż zmieni się w cienką owsiankę, ostudź do temperatury pokojowej, a następnie pozostaw do fermentacji od dwóch do sześciu dni. Aby przyspieszyć proces, możesz dodać słód po ostygnięciu mieszaniny.
Czarna Mamba Chilli
Sos Black Mamba Chilli jest jednym z wielu rzemieślniczych producentów żywności eSwatini. Firmą zarządza małżeństwo - Joe z eSwatini i Claudia z Kolumbii. Połączenie gorących chilli Swati z nutą latynoskiego smaku sprawiło, że te pikantne sosy stały się niekwestionowanym sukcesem, a po ich wprowadzeniu na rynek wszystkie 400 butelek natychmiast się wyprzedało. Od tego czasu przeszli z zatrudniania jednej miejscowej kobiety na 60 mężczyzn i kobiet, którzy korzystają ze zrównoważonego dochodu. Sos jest popularny zarówno wśród lokalnych restauracji, jak i turystów.
Bukiet suszonych papryczek chili © Iwan Gabovitch / Flickr
Miód Bulembu
Jest to największy producent miodu w kraju, założony w 2007 roku, i jest sprzedawany wyłącznie w eSwatini. Ma witryny w Bulembu, Ngonini i Peak Timbers i ma około 600 aktywnych uli. Firma wspiera pszczelarzy na obszarach wiejskich, zapewniając szkolenia i wsparcie techniczne, a także kupując miód po uczciwych cenach rynkowych.
Pszczelarze kontrolują ule afrykańskich pszczół miodnych © Guy Stubbs / WikiCommons
