All Blacks w Nowej Zelandii są uważani za coś więcej niż tylko drużynę sportową w ich ojczyźnie; są wyrazem tożsamości narodowej. W 2011 r. Puchar Świata w Rugby powrócił na ziemię nowozelandzką po raz pierwszy od 1987 r. I przyniósł ożywienie narodowej dumy, która została wcześniej zniszczona przez klęski żywiołowe.
Powiedzieć, że „Rugby jest religią w Nowej Zelandii” to powtórzenie dość zmęczonego klisz; ten, który był powtarzany niezliczoną ilość razy przez ekspertów w przygotowaniach do edycji Pucharu Świata w Rugby w 2011 roku. Jednak sport ten cieszy się zapałem graniczącym z oddaniem w Nowej Zelandii, a All Blacks mają znaczenie społeczne i kulturowe, które przewyższa znaczenie innych krajowych drużyn rugby.
Wszyscy Czarni są uważani za najsilniejszy eksport Nowej Zelandii; okrutnie barbarzyńska siła atakująca na boisku do rugby, która jednocześnie reprezentuje rzekomą harmonię wszechstronnego, wielokulturowego społeczeństwa Nowej Zelandii. Charakterystyczny taniec wojenny Haka, który wykonują przed każdym meczem, uosabia bogatą i złożoną tożsamość narodową Nowej Zelandii, w której rdzenna ludność maoryska walczy z dominującą zachodnią kulturą kolonialną. Wszyscy Czarni reprezentują wyidealizowaną tożsamość Nowozelandczyków i jako taka spoczywają na ich szerokich ramionach.
W 2011 r. Wszyscy Czarni zostali obciążeni prawie bezprecedensowym poziomem presji; Puchar Świata w Rugby w 2011 r. był pierwszym powrotem imprezy na ojczyznę od czasu inauguracyjnego turnieju w 1987 r., który był także ostatnim, który wygrał All Blacks. Wszyscy fani Czarnych stali się niespokojni po ponad dwóch dekadach, w których byli ogólnie uważani za najlepszą drużynę na świecie, ale nie zdobyli trofeum Pucharu Świata. Wszystko inne niż zdobycie trofeum tym razem było uważane za absolutną porażkę.
Poza trybem samego sportu, to wydarzenie i postęp All Blacków w nim był powszechnie postrzegany jako szansa na odbudowanie poczucia zaufania narodowego po niszczycielskim trzęsieniu ziemi w Christchurch, które zniszczyło większość trzeciego co do wielkości miasta Nowej Zelandii. Czas i dotkliwość tej klęski żywiołowej dodały temu turniejowi dodatkowej siły, co ponownie podkreśla znaczącą pozycję rugby w tożsamości Nowej Zelandii; w czasach zagrożenia narodowego rugby było postrzegane jako katalizator ożywienia patriotyzmu.
Wszyscy Czarni otrzymali bajkowe zakończenie, na które zasłużyli, pokonując Francję w finale 8-7.
Obejrzyj film przedstawiający moment, w którym The All Blacks wygrali Puchar Świata w Rugby:
Mark Hoskins'A Century of the All Blacks dokumentuje kulturowe znaczenie reprezentacji Nowej Zelandii i ich dominację nad drużynami z półkuli północnej, natomiast Story of the All Blacks i Inside the All Blacks daje wgląd w to, jak grać w takim zespole.
Thomas Storey
