Według badania Yoga Journal w 2016 r. Przeprowadzonego przez Yoga Journal w 2016 r. Ponad 36 milionów ludzi w Stanach Zjednoczonych regularnie ćwiczy jogę - wielu, jeśli nie większość, jest biała. W niedawnym artykule dwóch naukowców z Michigan ostrzega, że komercjalizacja starożytnej indyjskiej praktyki sprowadza się do zawłaszczenia kultury, stwierdzając, że „jest ona kontynuacją białej supremacji i kolonializmu, zachowując wzór białych ludzi konsumujących dogodną kulturę i przenośne, ignorując dobrobyt i wyzwolenie Indian. ”
Joga po raz pierwszy przybyła do Ameryki w 1893 roku z wizytą guru Swamiego Vivekanandy i ostatecznie została przyjęta na skalę, której nikt nie mógł przewidzieć. W szczególności ostatnia dekada zrodziła każdą możliwą iterację tej praktyki, od oświetlonej świecami jogi hip hop po górską „snowga”. Sąsiadujące studia są pełne młodych białych kobiet, z których wiele, jak można przypuszczać, ćwiczy jogę przede wszystkim dla chwalonych korzyści zdrowotnych.
Chociaż zwykle słyszysz sanskryt co najmniej w niektórych pozach, nauczycielowi rzadziej dołącza wykład o sutrach jogi (ostateczny tekst jogiczny, wytyczne dotyczące sensownego życia) lub zapewnia więcej niż najbardziej podstawowe kontekst kulturowy do poz. I na tym polega problem - mówi Shreena Gandhi, profesor religioznawstwa z University of Michigan State i jej współpracownik Lillie Wolff: „Kiedy„ zachodni ”nauczyciele jogi szkolą innych praktykujących, aby odnosili się do jogi jedynie na poziomie fizycznym, bez eksploracji historii, korzenie, złożoność i filozofia, utrwalają jej ponowną kolonizację, rozcieńczając jej prawdziwą głębię i znaczenie ”.
Instruktorzy rozumieją duchową i kulturową linię praktyki - średni 200-godzinny program szkolenia nauczycieli jogi w Ameryce obejmuje lekcje z 5000-letniej historii jogi - ale jeśli większość twoich uczniów przyszła na trening i odstresowanie, może łatwiej jest im powiedzieć coś, co niejasno nawiązuje do duchowości nowej ery, na przykład „wyznaczyć zamiar ćwiczenia”, niż rozpocząć mowę o ośmiu kończynach jogi. Jednak pomimo wyzwań, instruktorzy i studia powinny przyczynić się do tego, aby tłum przechodził z tłumu na temat pochodzenia jogi, mówią Gandhi i Wolff: „Po pierwsze, mogą być świadomi historii, korzeni i wielkości praktyki i przypisać kredyt jest należny. Pokora, szacunek i cześć mają długą drogę. Więcej nauczycieli jogi i właścicieli studio musi stworzyć przestrzeń do rozmów na temat przywłaszczenia kulturowego i odpowiedzialności kulturowej. ”
Para ma rację, zakładając, że większość zachodnich joginów przyciągnęła praktykę w celach zdrowotnych - joga asany (pozy fizyczne) ma zalety obejmujące wszystko, od zwiększonej elastyczności i siły po obniżenie ciśnienia krwi - ale ich powody aż do maty nieuchronnie zmieniają się z czasem. Wraz ze wzrostem ich powinowactwa do praktyki rośnie ich ciekawość, i być może dlatego tak wielu czuje się powołanych do zapisania się na szkolenie nauczycieli jogi - na każdego wykwalifikowanego nauczyciela jest dwóch, którzy obecnie uczą się o swój certyfikat.
Pisząc swój artykuł, Gandhi i Wolff nie próbują odwieść białych joginów od praktykowania, ale proszą o to, by ta typowo współczująca, ekologicznie i społecznie zmobilizowana społeczność była lepsza: „Pomimo naszych najlepszych wartości i intencji jako jednostek, nasze działania (i bezczynność) są nieodłącznie związane z systemem władzy, przywilejów i ucisku. Jeśli chcemy szanować pełną tradycję jogi i żyć w zgodzie z wartościami miłości, jedności i uczciwości, musimy zbadać, w jaki sposób podtrzymujemy „biznes jak zwykle”.
