Najstarszy budynek kolonialny w Południowej Afryce, Zamek Dobrej Nadziei, to pięcioboczna forteca zbudowana przez holenderskich kolonistów w XVII wieku. Znany punkt orientacyjny ma kluczowe znaczenie dla historii Kapsztadu, który przez dwa wieki był siedzibą rządu i operacji wojskowych. Zwiedzanie dwóch muzeów Zamku i rozległych terenów oferuje fascynujący wgląd w wojskową i kulturalną przeszłość Kapsztadu.
Budowa zamku
W 1652 r. Holenderska Kompania Wschodnioindyjska (DEIC) osiedliła się nad brzegiem Stołowej Zatoki, aby ustanowić bazę gastronomiczną dla statków w drodze z Europy do Azji Wschodniej i utrzymać monopol na handel przyprawami. Jan van Riebeeck, pierwszy dowódca Przylądka, wzniósł oryginalny Fort de Goede Hoop (Fort Dobrej Nadziei).
Gdy nadciągała groźba wojny między Holandią a Anglią, DEIC nakazał, aby silniejsza kamienna forteca zastąpiła pierwotną, aby zapewnić lepszą ochronę osadzie holenderskiej. W 1666 r. Gubernator Zachariasz Wagenaar położył cztery kamienie węgielne Zamku Dobrej Nadziei. Większość prac wykonywali żołnierze i żeglarze.
Pięć bastionów Zamku - Leerdam, Buuren, Katzenellenbogen, Nassau i Oranje - zostały nazwane na cześć głównych tytułów Philipa Williama, holenderskiego księcia Orange. Każdy z bastionów posiadał własny garnizon, magazyn, magazyny i specjalistyczne centra produkcyjne, takie jak kuźnie i piekarnie.
Gwiezdny fort i sąsiadująca z nim fosa - zbudowana na linii brzegowej Zatoki Stołowej, aby zapobiec atakowi morskiemu - została ukończona w 1679 r. Zgodnie z ówczesnymi holenderskimi zasadami obrony. Dziś zamek znajduje się w głębi lądu z powodu rekultywacji terenu w latach 30. i 40. XX wieku, aby zrobić miejsce dla przybrzeżnego portu i zatoki Table Bay.
Model Zamku Dobrej Nadziei © Mike Peel / WikiCommons
Zamek Dobrej Nadziei działał jako siedziba rządu DEIC do 1795 r., Kiedy kolonia była okupowana przez Brytyjczyków. Przez pierwszą połowę XIX wieku służył jako oficjalna rezydencja gubernatora Cape.
Kiedy gubernatorzy przenieśli się, zamek nadal pełnił funkcję centrum politycznego aż do Unii Południowej Afryki w 1910 r. W 1917 r. Zamek został przekazany Południowoafrykańskim Siłom Obrony Narodowej, które nadal zarządzają Zamkiem. W 1936 r. Zamek został ogłoszony zabytkiem narodowym.
