Kapitol Stanów Zjednoczonych jest jednym z najbardziej symbolicznie ważnych budynków w kraju, który stoi „jako pomnik narodu amerykańskiego i jego rządu”. Od ponad dwóch stuleci mieści się w izbach Izby Reprezentantów i Senatu i stanowi centralny punkt oddziału legislacyjnego rządu.
Stolica, którą dziś widzimy, przechodziła przez wiele różnych faz budowy; w całej swojej historii spłonął, został odbudowany, przeszedł szereg rozbudowań i renowacji. Kampus Capitol składa się z sześciu budynków biurowych Kongresu i trzech struktur Biblioteki Kongresu.
Kapitol Stanów Zjednoczonych © Phil Roeder / Flickr
Historia
Budowa Kapitolu rozpoczęła się w 1793 r., Kiedy to pierwszy kamień węgielny został położony przez prezydenta Waszyngtonu 18 września 1793 r., Po przeprowadzeniu konkursu na określenie projektu budynku.
Skrzydło północne było pierwszą ukończoną częścią, a pierwsza sesja Kongresu odbyła się tam 17 listopada 1800 r. W 1803 r. Benjamin Henry Latrobe wznowił budowę i ukończył skrzydło południowe i zrekonstruował skrzydło północne. W 1813 r. Skrzydła zostały ukończone i połączone drewnianym przejściem.
24 sierpnia 1814 r. Wojska brytyjskie podpaliły budynek podczas wojny w 1812 r.; jednak nagła burza uniemożliwiła całkowite zniszczenie budynku. Kiedy Latrobe wrócił do naprawy w 1815 r., Skorzystał z okazji, aby zmienić wystrój wnętrza i wprowadził nowe materiały (marmur z rzeki Potomac).
Kiedy Latrobe zrezygnował w 1817 r. Z powodu rosnącej presji i problemów z finansowaniem, odpowiedzialność została przekazana bostońskiemu architektowi Charlesowi Bulfinchowi, który następnie przystąpił do dokończenia rekonstrukcji północnego i południowego skrzydła i utworzenia izb dla Sądu Najwyższego, Domu i Senat gotowy do użycia do 1819 roku. Architektura krajobrazu i dekoracje zostały ukończone do 1826 roku, wraz z aktualizacjami centralnej kopuły.
Imponujący budynek nawet wtedy, w 1850 roku, Capitol nie mógł pomieścić rosnącej liczby senatorów i przedstawicieli nowych stanów i wymagał rozbudowy. Architekt z Filadelfii Thomas U. Walter nadzorował budowę przedłużeń, zapewniając ich spójność ze stylem architektonicznym istniejącego budynku.
Izba Reprezentantów zebrała się w swojej nowej izbie 16 grudnia 1857 r., A 4 stycznia 1859 r. Senat spotkał się w swojej obecnej izbie. Podczas wojny secesyjnej wstrzymano budowę, a Kapitol służył jako koszary wojskowe, szpital i piekarnia. W 1862 r. Wznowiono prace nad całym budynkiem.
Kopuła i malowanie fresku z baldachimem w środku zostały ukończone do wielkiej fanfary do 1869 roku. W ciągu następnego stulecia dokonano kolejnych uzupełnień i renowacji, dodając marmurowe tarasy po bokach, windy, ognioodporne (z powodu kolejnego pożaru w 1898), oświetlenie elektryczne i klimatyzacja.
Kopuła Kapitolu USA © O Palsson / Flickr
Po 1970 r. Do komnaty Izby dodano elektroniczne urządzenia do głosowania, a nowoczesne urządzenia, w tym telewizory, sprzęt komputerowy i komunikacyjny oraz nadzór, wprowadzają go do współczesności.
Centrum obsługi odwiedzających Capitol w USA jest najnowszym dodatkiem do kompleksu, zbudowanym dopiero w 2008 roku. Znajduje się pod Kapitolem, zawiera eksponaty, wyświetlacze orientacyjne, teatry i inne udogodnienia, które zwiększają atrakcyjność zwiedzającego.
Architektura
Budynek jest doskonałym przykładem XIX-wiecznej architektury neoklasycznej, której projekty inspirowane są pomysłami rzymskimi i greckimi. Łączy funkcję z estetyką; nawet po dodaniu rozszerzeń architekci zachowali harmonię z istniejącymi częściami budynku.
Dbanie o Kapitol
Architekt Kapitolu jest agencją federalną odpowiedzialną za operacje, konserwację i konserwację kompleksu Capitol. Prezydent mianuje szefa biura AOC na okres 10 lat. Obecnie Stephen T. Ayers zajmuje tę pozycję.
