Od zarania dziejów ludzie pili drinki z liści i kwiatów piołunu. Nazywa się to absyntem, a jego halucynogenne właściwości doprowadziły francuskiego malarza Van Gogha do szaleństwa. Teraz możesz przejść szlak przez Alpy Francuskie i Szwajcarskie, kierując się wszystkimi miejscami, w których absynt został wyprodukowany, a następnie zbanowany.
Ludzie piją Absynt od stuleci
Roślina piołun ma bardzo gorzki smak, więc należy ją mieszać z innymi rzeczami, aby była smaczniejsza, ale starożytni Grecy używali jej do zwalczania malarii, a Rzymianie mieszali ją z anyżem w winie, aby przyspieszyć trawienie i pozbyć się żołądka robaki. Legenda głosi, że nazywa się „Artemisia Absinthium”, ponieważ bogini Artemida wiedziała, że rośliny chroniły kobiety, które przeżywały okres dojrzewania i menopauzy, aby złagodzić bóle. Istnieje egipski zwój papirusu z 1600 pne, który mówi o jego leczniczych właściwościach jako stymulantach, o pozbyciu się chorób i o właściwościach antyseptycznych.
Piołun rośnie na dużych wysokościach, jak w górach Jury
Absynt jest niesamowicie silny
Absynt jest często klasyfikowany jako bardzo mocny likier, chociaż technicznie jest to duch, ponieważ cukier zwykle nie jest dodawany podczas produkcji. Jest niesamowicie mocny, często nawet 70% dowód. Mówiąc inaczej, średnie wino wynosi około 11%, a piwo około 4, 5%.
Piołun rośnie dobrze w górach Jury
Piołun jest bardzo odporną rośliną, która rośnie w Europie w regionach o dużej wysokości. Roślina rośnie szczególnie dobrze na granicy francusko-szwajcarskiej, w górach Jury. Pod koniec XVIII wieku w dolinie rzeki Vals-de-Travers po stronie szwajcarskiej ludzie zaczęli mieszać piołun z koprem włoskim i cytryną, aby wyprodukować napój. W 1830 r. Produkcja została przeniesiona za granicę do Pontarlier we Francji, aby obniżyć podatki importowe.
Absynt jest mieszany z innymi rzeczami oprócz piołunu, aby był smaczniejszy
Francuscy żołnierze sprawili, że Absynt stał się popularny w XIX wieku
Początkowo nie był popularny, ale kiedy francuskie wojska kolonialne wróciły zwycięsko z zagranicy, zostali uznani za bohaterów, a ludzie chcieli skopiować wszystko, co zrobili. Pili absynt, aby zmniejszyć choroby na morzu i oczyścić wodę. Kiedy przynieśli napój do barów i kawiarni w Paryżu, ludzie poszli za nim i zamówili to samo.
Do 1900 roku „Absyntizm” osiągnął epidemię
Do 1900 roku wszyscy pili go na aperitif. Miasto Pontarlier produkowało 15 milionów litrów tego surowca, z czego połowa pochodziła z fabryki Pernod. Absynt stał się znany jako „zielona wróżka” ze względu na swoje halucynogenne właściwości, a artyści znaleźli inspirację poprzez napój. Ale w czasie pierwszej wojny światowej nastąpił ruch na rzecz pozbycia się Francji z „absyntizmu” z powodu nowych dowodów medycznych na szkody psychiczne, które może wyrządzić (Van Gogh słynie odciął mu ucho) oraz ponieważ lobby winiarskie rosło w siłę i Temperance Liga też. W 1915 r. Rząd francuski ograniczył napój, zakazując go w całym kraju. Szwajcarzy już go zakazali pięć lat wcześniej.
Autoportret Vincenta Van Gogha, który oszalał na punkcie absyntu © KUUNSTKUULTUR / Flickr
Absynt Picie poszedł pod ziemię
Absynt nigdy tak naprawdę nie wyszedł z mody dla zagorzałych fanów. Vals-de-Travers nadal wytwarzał nielegalny absynt - lub „mleko krowie” - które sprzedawano pod ladami i w barach na zapleczu w okolicy. Zamiast tego Francuzi wymyślili Pastis, aby zastąpić absynt.
Absynt powraca w XXI wieku
Na przełomie wieków nikt nie był tak zaniepokojony wpływem, jaki „zielona wróżka” może mieć na współczesne społeczeństwo. Ale co ważniejsze, inne kraje europejskie nie zakazały go, a ludzie nadal mogli uzyskać tańszy import z innych źródeł. Brytyjska firma zdała sobie sprawę, że absynt nigdy tak naprawdę nie został zakazany w Wielkiej Brytanii i zaczęła tanio importować go z Czech, co oznaczało, że brakowało Szwajcarów i Francuzów. W 2005 i 2013 r. Absynt znów stał się legalny w Szwajcarii i Francji. Do tego czasu reputacja napoju przeszła do historii - w Pontarlier i Môtiers pojawiły się muzea, które świętowały swoją obskurną reputację kulturalną.
Absynt zszedł na chwilę do podziemia, zanim został zalegalizowany na przełomie wieków
