Znaczenie przypisywania tak bardzo potrzebnej wartości przekonaniu, że kobiety są równe, nie jest czymś wyjątkowym dla żadnej kultury czy kraju - jest to ruch przekraczający granice i oceany, ponieważ stawką jest wszechobecność. W tym miejscu oddajemy cześć niesamowitym kobietom z różnych karier i dziedzin, które zyskały sławę aktorek, polityków, artystów i wielu innych. Są to ludzie, którzy pochodzą z Mutterland i którzy przyczynili się do czegoś wyjątkowego - nie tylko dlatego, że są kobietami, ale także dlatego, że wnoszą wartość dodaną dla społeczeństwa jako osoby o głosie, którego warto słuchać.
Frauen-Power to przestarzały termin związany z kobietami, które walczyły, pociły się i utorowały sobie drogę, aby móc odegrać integralną rolę na tym świecie. Ruch feministyczny w Niemczech, zwłaszcza w Niemczech Zachodnich, przypomina ruch Ameryki. Feministki obu krajów walczyły w powojennych światach, które próbowały odbudować swoją gospodarkę i kraje po tym, jak pochłonęły je dewastacje narodowe, co doprowadziło do znacznego wzrostu liczby kobiet na rynku pracy. Obaj walczyli o prawa wyborcze kobiet i oboje odnieśli sukces w 1919 r. I obaj odżyli w latach 60. XX wieku.
Bertha von Suttner
Laureatka Pokojowej Nagrody Nobla ciężko walczyła o swoje niekonwencjonalne życie. Jako sposób na odejście od powszechnie akceptowanej (i jedynej) drogi swojego czasu, próbowała trenować jako śpiewaczka operowa, aby uniknąć konieczności małżeństwa za pieniądze. Przeszkadzało jej to przerażające przerażenie na scenie, ale ostatecznie wyszła za mąż za miłość, ku wielkiemu rozczarowaniu. Ta deisison, w połączeniu z jej złym statusem finansowym, zmusiła ją do podjęcia wielu różnych prac, a nawet pracowała jako gospodyni domowa i sekretarka dla Alfreda Nobla w Paryżu. Już jako zapalona pisarka Bertha stała się wybitną postacią w ruchu pokojowym dzięki swojej publikacji Die Waffen nieder! (lub Połóżcie broń!) w 1889 roku, a później został założycielem Niemieckiego Towarzystwa Pokoju. Brała również udział w organizowaniu pierwszej konwencji haskiej w 1899 r. Jej wysiłki dziennikarskie, połączone z jej żarliwym wsparciem i zainteresowaniem w promowaniu pokoju, doprowadziły ją do ostatecznego zdobycia Pokojowej Nagrody Nobla w 1905 r. Plotki mówią, że nagroda istnieje w pierwsze miejsce przez nią.
Bertha von Suttner © Martin Maack / Flickr
Amalie Emmy Noether
Ta imponująca kobieta wniosła ogromny wkład w abstrakcyjną algebrę i fizykę teoretyczną i nadal jest uważana za jedną z czołowych matematyków XX wieku. W fizyce jej teorie wyrażały związek między prawami zachowania i symetrią. W matematyce podżegała do teorii o pierścieniach, algebrach i polach. Można śmiało powiedzieć, że Amalie była trochę szalona, a częściowo uwarunkowała ją ojciec, który również był matematykiem. Porzuciwszy swój pierwotny plan nauki angielskiego i francuskiego, matematyka stała się jej wadą, a później jej mistrzowską bronią; czego dowodem są jej prezenty dla środowiska akademickiego na przełomie XIX i XX wieku.
Emmy Noether / Wikicommons
Angela Merkel
Angela Merkel jest pierwszą kobietą-kanclerzem Niemiec i objęła urząd w 2005 r., Ale to tylko jedno z jej osiągnięć - z doktoratem z chemii fizycznej nie jest kucykiem jednomyślnym. Ta była badaczka pochodzi z Hamburga około 1954 r. Niemcy Merkel nie były naszymi Niemcami, a jej zaangażowanie w politykę rozpoczęło się w młodym wieku od jej udziału w Wolnej Młodzieży Niemiec, a później zaangażowała się w rosnący ruch demokratyczny po upadku ściana. Ta pasja do rządu i uczestnictwa przeżyła olśniewający finał, co ostatecznie oznaczało, że jest kanclerzem Niemiec. Znana ze swojej wytrwałości, zdolności do podejmowania trudnych decyzji i bycia latarnią męską w zdominowanej przez mężczyzn gałęzi, Merkel została wybrana nagrodą „Person of the Year” magazynu Time w 2015 r. Z arsenałem nagród za pasem i zamiłowaniem do kwitnąca w trudnych czasach, Angela Merkel jest siłą, którą należy rozpoznać.
Angela Merkel © Europejska Partia Ludowa / Flickr
Lise Meitner
Lise Meitner była jednym z ośmiorga dzieci urodzonych w Wiedniu w 1878 roku. Jej zamiłowanie do fizyki rozkwitło we wczesnym wieku, co skłoniło ją do uzyskania doktoratu w tej dziedzinie, ale kobieta pracująca w tej specyficznej i zdominowanej przez mężczyzn dziedzinie akademickiej była rzadka ten czas. Została powitana w grupie naukowców, z którymi ściśle współpracowała w Berlinie, w tym chemik Otto Hahn i dwóch odkrytych protactinium w 1918 roku. Mimo że była znakomitym współpracownikiem w swojej dziedzinie, często była przyćmiona przez mężczyzn - jak wtedy, gdy odkryła przejście bez promieniowania w 1923 r., które ostatecznie nazwano „efektem Augera” od nazwiska Pierre'a Victora Augera, który „odkrył” to dwa lata po Meitner. W jeszcze większym nadzorze uznanie rozszczepienia jądra zostało w dużej mierze przypisane Otto Hahnowi (choć obaj wymyślili to razem), a Hahn wygrał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 1944 r. Meitner otrzymał później wiele nagród próbować jakoś pogodzić jej wiele wykluczeń i uznać jej niewiarygodny wkład.
Lise Meitner około 1906 roku w Wiedniu / Wikicommons
Hannah Arendt
Hannah Arendt była wybitnym teoretykiem politycznym, który urodził się w Niemczech, ale ostatecznie uciekł do Ameryki podczas Holokaustu. Jej prace w dużej mierze analizowały i oceniały władzę, zwracając szczególną uwagę na totalitaryzm, autorytet i demokrację. Odrzuciła ideę bycia filozofem i gardziła tą nomenklaturą, ponieważ filozofia ma tendencję do skupiania się na jednostce i popełniła błąd po stronie, która zakłada, że części są sumą. Innymi słowy, była częścią rodzaju ludzkiego iw tym kontekście omawiała próby i koncepcje życia. Była płodną pisarką i myślicielką, której dzieła są dziś czytane, a niektóre z jej teorii śledzą korzenie stalinizmu i dążą do koncepcji niezbywalnych praw człowieka. Hannah Arendt była naprawdę kobietą o nieubłaganym głosie i błyskotliwej perspektywie.
Hannah Arendt © Ryohei Noda / Flickr
Claudia Schiffer
Porzuciwszy swoje początkowe marzenie o zostaniu prawnikiem po tym, jak została odkryta w klubie nocnym przez agencję modelek, skromna i smukła Claudia Schiffer obrała nową ścieżkę kariery. Claudia zawsze była piękna, ale jej wygląd nie był jej pierwszym priorytetem - ostatecznie Karl Lagerfeld uczynił tę małomiasteczkową dziewczynę gwiazdą, czyniąc ją twarzą Chanel. Później Claudia stała się twarzą wielu kampanii, a także aktorką i domową marką. Niekoniecznie pochodziła ze skromnych początków, ale ta nowoczesna muza na dobre wykorzystała swoją sławę. Jest ambasadorką dobrej woli UNICEF-u i pomogła wspierać Live 8, a ta bezpretensjonalna supermodelka jest także dyrektorem kreatywnym własnej udanej wytwórni odzieży. Claudia Schiffer jest ponadczasową kobietą, która „zamordowała” świat modelek, nie pozwalając mu na przekrzywienie swojego niezbędnego ja.
Claudia Schiffer © Loungefrog / Wikicommons
Gabriele Münter
Ta niemiecka ekspresjonistyczna malarz nie przychodzi mi do głowy, gdy mówi o ruchu feministycznym, ale była integralną częścią tego procesu. Jej zamiłowanie do koloru przejawiło się w jej słynnych krajobrazach, a jej wcześniejsze prace zapożyczone z wielkich peruk Fauvism - w szczególności Matisse i Van Gogha. Münter i jej ówczesny partner, Kadinsky, byli wybitnymi liderami awangardowego ruchu monachijskiego. Wraz z Kadinsky i Franz Marcem założyła grupę ekspresjonistyczną Der Blaue Reiter lub „niebieskiego jeźdźca”, która miała nadzieję, że malarstwo przybędzie symboliczną i spontaniczną relację kolorów, która z kolei była metaforą wykrwawienia życie w kierunku abstrakcji. Gabriele była płodnym malarzem, który ucieleśniał ducha ekspresjonizmu i ruchu awangardowego. Jej wkład, choć nie tak znany jak niektórzy z jej współczesnych, pozostaje istotny i inspirujący.
2013-05 München 226 Lenbachhaus, Gabriele Münter, © Allie_Caulfield / Flickr
