Sztuka cyfrowa, od ilustrowanych rysunków wektorowych po CGI, animację i modelowanie 3D, szturmuje świat całymi galeriami poświęconymi medium. Ruch rośnie w Kenii - najbardziej zaawansowanym technologicznie kraju w Afryce Zachodniej, i miejscu narodzin wirtualnego afrykańskiego projektu sztuki cyfrowej, kierowanego przez pioniera cyfrowego artysty, Jepchumbę. Dowiadujemy się więcej.
Arytmetyka afrykańska
Mężczyzna siedzi w pozycji lotosu, z nieszczęśliwą twarzą i opuszczonymi oczami, gdy purpurowe niebo kłębi się nad nim. To obraz stworzony przez Jepchumba, założyciela i dyrektora African Digital Art.
Jepchumba opisuje projekt jako „internetowy kolektyw artystów i entuzjastów technologii cyfrowej”. W wywiadzie dla Maxa Eternity opowiada o tym, jak wynikało to z potrzeby „większej widoczności talentów Afryki w branży mediów cyfrowych”.
Pochodząca z Kenii Jepchumba czerpie inspirację z pracy w miejscach, w których mieszkała i pracowała, w tym w Mount Holyoke College w Stanach Zjednoczonych i Kapsztadzie w Południowej Afryce. W 2012 roku została wymieniona przez Forbes jako jedna z „20 najmłodszych kobiet w Afryce” i znalazła się na liście „25 najlepszych kobiet osiągających sukces w Afryce”.
Jepchumba nie jest jednak jedynym głosem sztuki cyfrowej w Afryce. Inni gromadzili się na stronie, aby przedstawić swoją pracę oraz podzielić się swoimi doświadczeniami i umiejętnościami z innymi, którzy chcą zobaczyć sztukę afrykańską w akcji. Oprócz wyświetlania prac na stronie, witryna jest doskonałym narzędziem dla artystów pracujących na całym kontynencie. Witryna, zorganizowana według regionu, zawiera obszerny katalog przestrzeni artystycznych dostępnych dla artystów do wynajęcia. Należą do nich galeria kamienicy w Kairze i Galeria Picha w Demokratycznej Republice Konga.
Istnieje ponad 1000 subskrybentów witryny African Digital Art, a użytkownicy są aktywni - często zamieszczają komentarze i udostępniają treści. Artystka Nandipha Mntambo analizuje i omawia swoje zdjęcie na temat skóry bydlęcej, kobiecości i wrażliwości. W swoim artykule wykorzystała swoje cyfrowe narzędzia i sztukę do zbadania „fizycznych i dotykowych” właściwości skóry. Użyła skóry bydlęcej, aby obalić spodziewane „skojarzenia z cielesną wrażliwością kobiecego ciała” i podważać uprzedzenia dotyczące kobiecego ciała. Obraz przedstawiający szczupłą kobietę ubraną jak matador wchodzącą w arenę walki rzuca widzowi pytanie, czy popełnił błąd i czy ta osoba może być mężczyzną.
Innym przykładem jest fotograf cyfrowy Osborne Macharia, który mieszka w Nairobi i fotografuje modę oraz fotografię krajobrazów. Jego prace charakteryzują się uderzająco kolorowymi wizerunkami ludzi na pierwszym planie, z bardziej stonowaną tonacją w tle. Jedno zdjęcie pokazuje dwie kobiety w pomarańczowych i niebieskich ubraniach stojące na piaszczystej, szarej ziemi. Kolory są ostre, a cały obraz jest cudownie skupiony.
Wielu artystów, choć tworzy prace o międzynarodowej renomie i sławie, koncentruje się na kwestiach specyficznych dla kontynentu afrykańskiego. Na przykład jeden projekt fotograficzny bada temat moskitier i kruchości życia, co podkreśla problem szczególnie istotny dla Afryki Subsaharyjskiej.
Kolejny projekt dotyczy kwestii apartheidu. W eseju fotograficznym Nostalgia, pamięć i przynależność Thabiso Sekgala „nagrywa filmy i spowalnia czas, zmiany w Afryce Południowej od czasu demokracji, a także tęsknotę za Afryką w przeszłości”.
