Amazonki Dahomey, znane również jako Mino (co oznacza „nasze matki” w Fon), były w całości żeńską armią wojskową Republiki Beninu, znaną w tym czasie jako Królestwo Dahomey. Królestwo składało się w dużej mierze z ludu Fon, który znajdował się na południu kraju wciśnięty przez Togo po lewej i Nigerii po prawej. Termin „Amazonki” pochodzi od zachodnich obserwatorów ze względu na ich podobieństwo w budowie do Amazonek w mitologii greckiej. Oto wszystko, co musisz wiedzieć.
Jak powstały Amazonki Dahomejskie
Dokładny okres powstania armii jest nieznany, chociaż niektórzy historycy przypisują ją XVIII wieku, kiedy francuski niewolnik Jean-Pierre Thibault opisał widzenie grup żon ahosi trzeciego stopnia (których uznano za niewystarczająco pięknych, by dzielić łóżko mężczyzny lub nie urodziła dzieci), uzbrojona w długie słupy i działająca jako policja.
W każdym razie wojownicy zostali pierwotnie założeni przez trzeciego króla Dahomej, króla Houegbadja, który rządził w latach 1645 - 1685. Chociaż podobno amazońscy wojownicy początkowo składali się z myśliwych znanych jako gbeto, zostali później składający się z ahosi i niewolników z podbojów sąsiednich wiosek i plemion.
Do czasu syna króla Houegbadji, króla Agadży, który panował w latach 1708 - 1732, amazonki Dahomey powstały jako ochroniarze uzbrojeni w muszkiety i były używane jako milicja do pokonania sąsiednich królestw. Później król Ghezo (rządzący w latach 1818–1858) zainicjował to jeszcze bardziej, przywiązując wielką wagę do armii, zwiększając budżet i formalizując swoją strukturę z ceremonialnej na poważną jednostkę wojskową. Zrobił to, rekrutując żołnierzy z zagranicznych jeńców, chociaż niektórzy byli wolnymi kobietami z Dahome. Należy zauważyć, że pewna liczba wojowników Amazonii została żołnierzami dobrowolnie, podczas gdy inni zostali mimowolnie przyjęci do wojska, ponieważ ich mężowie lub ojcowie zgłaszali swoje zachowania.
Dahomey Amazons © Niet Bekend / WikiCommons
Życie jako wojownik Amazonki Dahomey
Amazonkom Dahomejskim nie wolno było mieć dzieci ani brać udziału w żadnej formie życia rodzinnego, ponieważ formalnie byli małżeństwem z królem. Ponieważ nie utrzymywał z nimi stosunków seksualnych, pozostali oni w celibacie, choć bardzo niewielu zostało wydanych za mąż za szanowanych dostojników królestwa.
Kobiety cieszyły się pewnymi przywilejami, takimi jak duży zapas tytoniu i alkoholu, i przebywały w pałacu króla po zmroku, czego mężczyźni nie mogli robić. Mieli także aż 50 niewolników na jednego żołnierza - według relacji, gdy opuszczali pałac społeczności zewnętrznej, żołnierze zwykle mieli przed sobą niewolnika, dzwoniąc małym dzwonkiem, który miał ostrzegać ludzi o zbliżających się Amazonkach i dla nich ustąpić, ukłonić się i odwrócić oczy, gdy się zbliżyli. Amazonki były obchodzone w regionie i z powodzeniem umożliwiły ekspansję imperium Dahomey poza jego stolicą Abomey. Trenowali intensywnie, często w walce wręcz. Dyscyplina została bardzo podkreślona, ponieważ nauczyli się umiejętności przetrwania. Ich obojętność na ból i śmierć została przetestowana w ramach procesu inicjacji, atakując obronę cierniową akacji podczas ćwiczeń wojskowych, w tym egzekucji więźniów.
