Zapytani o to, co najbardziej lubią w Ameryce Południowej, wielu podróżników odnosi się do muzyki. Egzotyczny, kuszący i niezaprzeczalnie zabawny, zaraźliwy rytm Ameryki Południowej otacza duszę regionu i inspiruje nawet najbardziej nieśmiałego podróżnika, by grał razem z rytmem. Podczas gdy pop, reggaeton i cumbia mogą dominować na listach przebojów, to tradycyjna muzyka każdego hrabstwa naprawdę trwa.
Argentyna i Urugwaj - tango
Po raz pierwszy zyskując popularność w salach tanecznych klasy średniej z końca XIX wieku w Buenos Aires i Montevideo, łagodne i uwodzicielskie dźwięki tanga są prawdziwą wizytówką regionu. Być może bardziej znane z tańca towarzyszącego, uważa się, że Tango wywodzi się z obskurnych domów publicznych w Buenos Aires, w których dziewczęta z późnej nocy wymyśliły ryzykowne ruchy. Legenda tanga, Carlos Gardel, wyeksportował ten gatunek do Francji w latach dwudziestych XX wieku, gdzie zyskał bardziej wyrafinowaną reputację, częściowo dzięki niezwykle eleganckiemu klasycznemu Por un Cabeza.
Chile - Cueca
Chociaż Chilijczycy lubią wiele tradycyjnych i współczesnych gatunków muzycznych, to optymistyczna Cueca najlepiej współgra z ich narodową tożsamością. Pochodzenie muzyki jest nieco niejasne, choć uważa się, że ewoluowało na wsi w połowie XIX wieku. W całym kraju istnieją odmiany Cueca, w tym bardziej nowoczesna i zurbanizowana wersja znana jako Cueca Brava, w której zlikwidowano tradycyjne instrumenty andyjskie, takie jak panpipe i tuby. Towarzyszący taniec o tej samej nazwie został ogłoszony narodowym tańcem Chile w 1979 roku i charakteryzuje się zalotnym zalotem z szerokim machaniem chusteczkami.
Boliwia - Folklorico
Boliwia jest domem dla oszałamiającej gamy żywej muzyki folklorystycznej, każdy styl ma swój własny, unikalny kostium i taniec. Ulubionym z wielu jest uptempo Morenada, radosny gatunek, który zawiera esencję narodu. Morenada pochodzi z czasów, gdy afrykańscy niewolnicy pracowali w kopalniach Potosi, o czym świadczą czarne maski na twarz tancerzy i dzwonki na ich butach, które brzękają jak łańcuchy. Wiele utworów Morenada odniosło sukces na lokalnej scenie, z których jednym z najlepszych jest Idilio Marii Juany.
Peru - Folklorico
Z dużym regionem obejmującym niezliczone strefy klimatyczne Peru ma ogromną liczbę tradycyjnych gatunków muzycznych, w tym Huayno, Criolla i Chicha, by wymienić tylko kilka. Ale to ich andyjska muzyka ludowa najlepiej reprezentuje naród, ukochany za melancholijne panpipe i rytmiczne charangos. Peruwiańska muzyka ludowa ma wiele wspólnego z muzyką Boliwii, a niektóre gatunki, takie jak Caporales, są uwielbiane w obu krajach. Jeśli chodzi o kwintesencje utworów, trudno jest przejść obok szanowanej na całym świecie i natychmiast rozpoznawalnej El Condor Pasa.
Brazylia - Bossa Nova
Mamut Brazylia stanowi prawie połowę Ameryki Południowej, zarówno pod względem wielkości, jak i liczby mieszkańców, więc nic dziwnego, że ci kochający zabawę ludzie wnieśli wiele do muzyki na przestrzeni lat. Choro, Samba i brazylijski rock odcisnęły swoje piętno, ale to Bossa Nova naprawdę umieściła Brazylię na mapie. Najlepiej opisany jako jazzowa fuzja z wolnym rytmem samby, Bossa Nova urodziła się w Rio w latach 50. i wystartowała na arenie międzynarodowej, kiedy Tom Jobim wydał Garota De Ipanema, ponadczasowy klasyk, który został przetłumaczony na angielski (The Girl From Ipanema) i pokryty przez takich jak Frank Sinatra. Chcesz usłyszeć więcej dobroci Bossa Nova? Mas Que Nada to kolejna od wieków.
Ekwador - Pasillos
Chociaż pasillos cieszy się na całym kontynencie, jest uważany za narodowy gatunek Ekwadoru i stanowi integralną część ich tożsamości kulturowej. Ten styl downtempo powstał w 19 wieku i jest pod wpływem walca europejskiego i innych lokalnych smaków. Ten niezwykle sentymentalny gatunek charakteryzuje się poetyckimi tekstami, melancholijnymi gitarami i fletowymi melodiami. Król Pasillos to bez wątpienia legendarny ekwadorski Julio Jaramillo, człowiek powszechnie uważany za jednego z najlepszych śpiewaków Ameryki Łacińskiej.
Kolumbia - Salsa
Salsa została wynaleziona przez migrujące społeczności latynoskie w Nowym Jorku w latach 60. Kolumbijczycy z pewnością polubili to, tworząc własną zabawną fuzję kubańskiej, portorykańskiej, afro-perkusyjnej i północnoamerykańskiej muzyki jazzowej pod wpływem salsy, która podbiła kraj. Cali znajduje się w centrum sceny Kolumbii, miasta, w którym całonocne kluby przyciągają dziesiątki weteranów salsy niemal każdej nocy w tygodniu. Grupo Niche, jeden z ulubionych kolumbijskich zespołów salsowych, oddaje hołd scenie Cali w przebojowym hicie Cali Pachanguero.
