Subkultura, która obejmowała palenie markowych ubrań i twardą gotówkę oraz mycie rąk drogą whisky, przed kilkoma latami nawiedziła niektóre południowoafrykańskie miasteczka. Ten fascynujący trend zajmował nagłówki gazet i przyciągał w równym stopniu fascynację i pogardę, zanim zniknął niemal tak szybko, jak się zaczął.
Stereotypowy wizerunek miasteczka z Afryki Południowej nie jest trudny do przypomnienia. Osoby z zewnątrz, które zapuszczają się na tę obcą ziemię, zwykle eskortowane lub podczas starannie wyselekcjonowanej wycieczki, często nie mogą przestać gapić się na oczywiste oznaki ubóstwa i zauważyć ogólny brak zorganizowanej infrastruktury. Są to obrazy, które zwykle trafiają na pierwszą stronę lub do nagłówków wieczornych wiadomości.
Ponieważ nierozwinięte obszary miejskie zarezerwowane dla nie-białych mieszkańców podczas Apartheidu, miasteczka otrzymały niewielkie wsparcie rządowe lub nie otrzymały go wcale. Drogi, prąd i bieżąca woda rzadko docierały do nieformalnych domów, które były blisko siebie na niechcianych terenach rządu Apartheidu. Nawet 20 lat po upadku apartheidu wiele miasteczek nadal walczyło o zdobycie środków na odwrócenie wielu lat marginalizacji.
Dwa lata po dobrodziejstwu organizacji Mistrzostw Świata w piłce nożnej, słaba jakość usług, szalejąca korupcja, regularne przerwy w dostawie prądu i bardzo niewiele oczywistych postępów w wielu miastach spowodowały nowy rodzaj niepokoju na ich ulicach. Dla zewnętrznego oka rozległy chaos w miasteczkach Południowej Afryki może oznaczać jedynie desperację i przypuszczalną beznadzieję.
Skhothane Fashion © Materiał Don Dada / YouTube
A jednak z tej postrzeganej lub prawdziwej nędzy wyrosła skoncentrowana na modzie subkultura, która zdawała się podważać to pojęcie. Subkultura, która koncentrowała się na ostrej międzynarodowej modzie, alkohol z najwyższej półki i rażącym lekceważeniu pieniędzy. Młodzi mężczyźni nazywający siebie skhotanami pojawili się na YouTube, płonąc gotówką i ekskluzywnymi ubraniami, myjąc ręce whisky i próbując karmić tłuste chipsy ziemniaczane logo krokodyla na koszulkach golfowych Lacoste.
Jednak jak wiele subkultur, gdy tylko osiągnęło szczyt w ogólnej rozmowie, również się uspokoiło. Media głównego nurtu z Południowej Afryki i całego świata przybyły, aby uchwycić tę egzotyczną wystawę w przeciwieństwie do wszystkiego, co widzieli wcześniej. Wspinali się po miasteczku Soweto, skąd pochodzi shothotan, aby znaleźć świeże ujęcia i unikalne ujęcia z wydarzeń, próbując zrozumieć, a może po prostu wykorzystać je - i świadomie, czy nie, brali udział w zabiciu go.
Chociaż wielu uważa, że ujawnienie przez media tego pozornie rażącego lekceważenia pieniędzy odegrało pewną rolę w śmierci Skhothane'a, inni sugerowali, że tak naprawdę nigdy tak naprawdę nie istniało, tak jak prezentowała je prasa głównego nurtu. Trudno zaprzeczyć, że scena istniała na pewnym poziomie: amatorskie zdjęcia i filmy z płonących ubrań i pieniędzy wciąż są dostępne dla wszystkich. Ale kiedy na ulicach Soweto pojawiły się media z aparatami fotograficznymi, szukając nowego materiału, było rzeczą naturalną założyć, że niektórzy przesadziliby go o uwagę, wystawiając program, aby dać im to, czego chcieli.
Mniej przyciągający uwagę aspekt tego ruchu - ci, którzy po prostu docenili dobre ubranie, ruchy taneczne i kulturowe ujarzmienie - nigdy nie trafili na pierwsze strony gazet. Wielu odejdzie w poszukiwaniu nowej kultury do obalenia. Ostatecznie większość szumu wokół rosnącej sceny w południowoafrykańskich miasteczkach polegała na tym, że rdzeń sfotanu był zakorzeniony w czymś znacznie bardziej złożonym.
Subkultury wykorzystujące sukienkę do potwierdzenia statusu
Wiele subkultur na przestrzeni lat wykorzystywało bogactwo i modę, aby potwierdzić swój status w społeczeństwie. Pod wieloma względami praktyka Skhothane zapożycza się z kultury hip-hopowej z początku lat 80. XX wieku, kiedy koncepcja blingowania wyrosła z Bronxu i stała się powszechna. Rosyjscy oligarchowie w latach 90.-Moskwa również pochwalili się śmiałymi stwierdzeniami o bogactwie i bogactwie.
Ta koncepcja jest również powszechna w krajach na całym kontynencie afrykańskim. Mężczyźni w biednym postkolonialnym Kinszasie w Demokratycznej Republice Konga ubierali się zgrabnie w odpowiedzi na ich tragiczną sytuację. Ci kongijscy saperzy nosili drogie, jaskrawo kolorowe garnitury i klasyczne czapki pomimo powszechnego ubóstwa.
Odzwierciedlając spojrzenie
Wiele z tych subkultur opartych na bogactwie wykorzystuje również modę, by obalić dominujące trendy zachodnie i kolonialne. Jak donosi CNN Style, kongijscy saperzy, na przykład, mocno pożyczyli od mody swoich kolonizatorów, w niektórych przypadkach komicznie naśladując wszystkie aspekty ich strojów.
Podobny proces miał miejsce w sąsiedniej Afryce Południowej w Botswanie, gdzie w rozkwitającej scenie rockowej występują wykonawcy ubrani w ubrania i akcesoria związane z tradycyjnymi kowbojami.
W obu tych przypadkach, a także w przypadku sfotanu, można argumentować, że są to młodzi ludzie, którzy chcą się wyróżnić, zyskać szacunek i stworzyć wyraźną tożsamość ze społeczeństwa, które wielu z zewnątrz błędnie uznaje za jednorodne.
Skhothane Fashion © Materiał Don Dada / YouTube
Forma buntu
Używanie ubrań i pokazów bogactwa - zwłaszcza tych, które odzwierciedlają kultury europejskie, takich jak ubrania włoskie i francuskie powszechne w sfotanie - często zawierają subtelne i nieco komiczne zwroty akcji jako znak zrozumienia, indywidualności i buntu.
Chociaż osoby z zewnątrz mogą patrzeć na zagraniczny strój w kontekście miasteczka i uprościć go do pożądania, chciwości lub nieporozumienia, pod wieloma względami jest to subtelna forma kulturowego zawłaszczenia i komentarza lub bardzo stylowy rodzaj żartu, uważany bardziej za środek palec niż cokolwiek innego.
