Lesotho Thomas Mofolo był jednym z pierwszych autorów z Afryki, który wniósł znaczący wkład w literaturę współczesnego świata. Jego najbardziej znana powieść, Chaka, jest uważana za prawdziwe arcydzieło realizmu historycznego, dające początek nowemu gatunkowi literackiemu w Afryce Południowej dzięki przedstawieniu afrykańskiego bohatera w czasach przedkolonialnych.
Uważany za jednego z największych autorów Afryki Południowej (1876–1948), Thomas Mofolo urodził się w Khojane w Lesotho i kształcił się głównie w szkołach misyjnych, otrzymując certyfikat nauczyciela w 1898 roku. Po ukończeniu studiów pracował jako czytelnik manuskryptu, korektor i sekretarz w Debiut Sesuto Book. To tutaj, w 1907 roku, napisał swoją pierwszą powieść, Moeti ou Bochabela (Podróżnik Wschodu), opowieść o młodym podróżniku z Sesotho, „uratowanym” przez chrześcijaństwo. Sukces tej książki zainspirował innych nauczycieli do pisania, rozpoczynając ruch w regionie. W swojej kolejnej chrześcijańskiej bajce Pitseng (1910), jego młody afrykański bohater, czując się zdradzony przez religię, konfrontuje się ze zmieniającą się kulturą otaczającą zaloty, miłość i małżeństwo.
Szkic króla Szaki (1781 - 1828) z 1824 r., Dzięki uprzejmości Wikimedia Commons
Kolejna - i odnosząca największe sukcesy - powieść Mofolo, Chaka, została opublikowana w 1925 r. Książka jest fikcyjną relacją o bohaterskim królu Zulu Shace i osadzona jest w bardziej tradycyjnym niechrześcijańskim społeczeństwie, w przeciwieństwie do czasu i środowiska, które napisał książka jest jednak tragedią, podobną do Makbeta, w której Mofolo zakwestionował tradycyjną rolę bohatera. Doprowadzając głównego bohatera do ruiny poprzez własne ambicje, Mofolo wykorzystał nadprzyrodzone elementy w tej powieści, aby symbolizować psychologiczną motywację Chaki. Z powodu swoich antychrześcijańskich nastrojów Chaka wywołała wiele kontrowersji, szczególnie wśród misjonarzy.
Podobnie jak w przypadku innych dzieł Mofolo, Chaka został najpierw napisany w języku Sesotho, ale teraz został przetłumaczony na wiele innych języków. To była jego ostatnia książka i wkrótce po tym, jak porzucił karierę pisarską, by zostać rekruterem do kopalń, plantacji i farm. Później kupując ziemię w pobliżu domu, szybko mu ją zabrano, ponieważ graniczyła z ziemią innej afrykańskiej farmy z naruszeniem ustawy o gruntach z 1913 r. Wiele lat po jego śmierci w 1948 r. Jest nadal znany wielu dzięki stypendium literackiemu w swojej pracy i kwestionowaniu konwencjonalnych perspektyw literatury i społeczeństwa afrykańskiego.
